LIVING WITH THEM

CHAPTER 29

"HAHAHAH your friend is a prankster" natatawang sabi niya. Habang kumakain.

"Ibig sabihin wala kang sakit?" Tanong ko.

"Uh huh" natatawa parin siya.

Humanda ka sakin Jane pinaniwala mo ako. Alalang ala pa ako sa kalagayan ng isang ito tapos wala naman palang sakit.

"Nag-aalala pa naman ako sayo" malumanay kong sinabi. Napatigil naman siya sa pagkain. At tumitig sa akin.

"You do?" Seryoso niyang tanong tumango naman ako " Why?"

"Because I love you" dahil sa sinabi kong yun nanlaki ang mata niya at natulala lang sa akin. Namula ako sa sinabi ko at ang lakas ng tibok ng puso ko.

Hinawakan niya ang kamay ko at gusto kong sabihin niya na mahal niya din ako pero wala siyang sinabi. Kaya tumahimik ako ng ilang minuto at iniba ang topic.

Umaasa lang pala akong Mahal niya ako. Masakit pero iindahin ko ito. Ayoko naman siyang mawala ule sa akin.

"So, bakit nga kayo umalis?" Pag iiba ko ng topic.

"Yung kompanya namin sa States bumagsak. Because Daddy die at marami itong naiwan na utang sa iba't ibang malalaking kompanya doon" tumahik ito ng ilang saglit bago magsimula ulit. I feel sorry for his Dad "Si mama na depress, kaya lalong hindi naintindi yung kumpanya. Then I thought Ate Faye can do all the job on our company but another problem came. She's pregnant, at maselan ang pagbubuntis nito. Ako na lang yung natira. Pinag-pahinga ko si Mama at pinauwi ito sa Korea. Humingi lang ako ng konting tulong sa mga kapatid ni Papa. At umayos din ang kompanya siguro isang taon at kalahati nakabangon ulit"

Hindi ko na kailangan ng explanation galing sa iba niyan pinsan. Ang malaman lang ito ay sapat na sa aking mga katanungan.

I feel bad for him. May rason pala kung bakit niya ako iniwan. Lahat naman siguro may rason. Ako lang itong nagpa katanga at na humaling sa iba.

"Bakit sumama sina Jin, Taehyung, Jimin, Namjoon, Yoongi, Jhope pati si Lola George sayo?" I said. Na curious ako.

"They don't want me to be alone so sumama sila. Tsaka gusto din ng kanilang pamilya" sabi niya.

Since they are young hindi na sila mapapag hiwalay pa. Paano na lang kaya pag nag-asawa na sila. Ganun parin ba? Natatawa ako sa naisip ko. Pero nag seryoso din dahil sa kwento niya at naranasan.

"Sorry" I said.

"Sorry for what?"

"I thought you leave me at hindi kana babalik. May naging problema ako kay Drake" hindi ako makatingin sa mga mata niya pero humigpit ang pag kakapit niya sa aking kamay

"I understand you and I know what happened kaya ako bumalik dito" gulat akong napatingin sa kanya.

"Kanino mo nalaman?"

"Your friend, Jane. She told me about what happened to you" he said

Buti maintindihin ito. Maayos nadin at sinabi ni Jane sa kanya ang nangyari sa akin.

"Are you okay with Drake?" He said. Pero yung mata niya parang malungkot.

"Yeah, ikakasal na siya next month" sabi ko sa kanya. At ngumiti.

"Bakit ka ngumingiti diyan?"

"Natutuwa lang ako na ikakasal na siya. Wala nang aagaw sayo" he said. Umiwas ako ng tingin at napangiti.

Natapos na kaming kumain at naglakad lakad lang sa park. Bakas ang pagod sa mukha nito pero parang hindi niya iniinda.

"Pagod kana" I said