Ceo Series #1 : How To Win Ceo's Heart (Completed)

Chapter 65

"Your mom was asleep, son. So don't make a noise." I heard someone said.

Nakarinig pa ako ng hagikhik pagkatapos magsalita ng isa. Hagikhik ito ng isang bata at kung hindi ako nagkakamali ay hagikhik ng baby 'yon at naamoy ko ang amoy ng baby. Napangiti ako habang nakapikit, kahit na nakapikit ako ay alam ko na kung sino ang nasa gilid ko ngayon. They watched me while I'm sleeping.

"Look. Your Mom was smiling, she's wake, son," I heard again Demsol said to our son Zion.

'Our son'. Ang sarap pala sa feeling pang sinabi mo 'yon, yung tipong wala ng sakit at nakamove on na halat. Kung alam ko lang na ganito kasaya na kumpleto kaming tatlo, hindi ko na sana ako pumunta ng california at nanatili na lamang sa tabi niy. Naniwala na lang sana ako sa sinabi niya na kaya niya kaming protektahan ng anak niya.

Minulat ko ang aking mata at tama nga ako na sina Demsol at Zion ang nasa gilid ko ngayon. Nakaalalay si Demsol kay Zion dahil naglalaro ito sa gilid ko. Dahan-dahan akong bumangon at humalik agad ako sa pisngi ni Zion na dati ko pang ginagawa tuwing nagigising ako tuwing umaga.

"Good morning baby. Kumain kana ba?" I asked my son na busy sa paglalaro niya ng mga kotse.

"Opo," Zion answered me at hindi ito nakatingin sa 'kin dahil busy siya kakalaro ng laruang hawak niya.

"Very good," I said to my son at tumingin ako kay Demsol na nakabusangot na ngayon ang mukha niya.

Anong nanyari sa kaniya? Ang aga-aga agad niya na agad ang mukha niya parang kanina lang ay nakangiti ito tapos nakabusangot agad. Ang bilis talaga magbago ng mood si Demsol.

"Bakit?" Tanong ko kay Demsol.

"Nothing." Halatang labang sa loob niya ang kanyang sagot.

Tinititigan ko si Demsol at nakabusangot pa rin ito. Hindi ko mabasa ang nasa utak niya dahil hindi ko naman kaya 'yon at wala akong kapangyarihang ganon. Kung meron lanh edi sana hindi na ako nagtanong pa kay Demsil. Bigla na lang akong natawa ng mahina ng ma-gets ko na kung bakit nakabusangot siya ngayon.

"Why are you laughing?" He asked me and his eyebrows arched.

Ngumiti ako sa kaniya at lumapit ako sa kaniya upang halikan siya sa labi n'ya, kaya siya nakasimangot dahil hindi ko siya binati at mas nauna ko pang napansin ang anak namin kesa sa kaniya. Kung sinabi n'ya na lang na 'yon lang pala ang problema n'ya, edi sana hindi na ako nag-isip pa.

"Seloso amp."

"Ayan, okay na," sabi ko sa kaniya at hindi pa rin siya makaimik dahil sa bigla kong paghalik sa labi niya.

Mas lalo akong natawa dahil na tuod na lamang siya sa pwesto niya at hindi siya gumagalaw, pwede na siyang maging mannequin dahil sa hindi pa siya makabawi sa nanyari.

"Uhh..." Tanging 'yon lang ang lumabas sa bibig niya.

Mahina ko naman siyang pinalo sa braso niya at natatawa pa rin ako. "Ano ka ba? Parang halik lang 'yon nawala kana agad sa sarili mo." Ngiting-ngiti pa ako sa kaniya.

Umayos siya at saka ako tumingin kay Zion na busy pa rin sa paglalaro at nasa gitna siya namin ni Demsol.

"Why do you kiss me, huh?" He asked me na akala mo naman ay hindi niya alam ang dahilan.

"Sus. 'Yon naman kasi ang kinakabusangot ng mukha mo kanina dahil mas inuna ko pa ang anak natin kesa sa'yo," sabi ko at inirapan ko siya.

Pati anak niya pinagseselosan n'ya. Pero ang cute non, ah.

"Tsk." I heard him tsked. "Let's go. Nakapaghanda na ako ng makakain natin." He said at binuhat niya na si Zion.

"Sige, mauna na kayo. Maliligo lang ako," sabi ko kay Demsol at tumango naman siya at lumabas na ng kwarto.