Ocean Eyes / Texting ARA VERİLDİ

41

30 ocak..

Emir abi ablamın kucağında kanlar içinde dururken ablamsa çok kötü şekilde ağlıyordu.

Ali abi yanında bir şeyler söylerken o ise kafasını sağa sola sallıyordu. Donmuş şekilde izlerken herkes arabalara dağıldı.

Ben de binmemle Büşra ablama haber verdik.

Hastaneye gelmemizle Emir abiyi ameliyata aldılar. Kapının önünde şok içinde dururken saçlarımı karıştırdım. Ablamın o bağırışları kulağımdan asla gitmeyecekti eminim.

Emir abinin kanlar içindeki hali.

Ona bir şey olursa ablam da ölürdü. Önce Yasin piçini sonra kendini..

Eminim.

Ablam çok güçlüde olsa onu çok seviyordu..

Arkama yaslanmamla kollarımı bağladım. Sessiz olan koridor bir anda bağırış sesleri ile dolarken korkuyla kalktım. Emir abinin annesi Leyla Demiral. İçi çıkana kadar ağlarken geldi yanımıza.

Yanında Emir abinin kardeşi Ege varken onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Büşra ablam yanlarına gittiğinde ilgilenirken telaşlandığını anlamıştım bile.

Akan yaşlarıma engel olamazken oradan uzaklaştım. Balkona çıkmamla oturucak yer ararken gördüğüm sandalyeyi çektim. Soğuk bedenimi üşütsede engel olamadım.

Her şey tekrar mı edicekti şimdi? Yasin denen herif bir an önce bulunmalıydı. Yoksa eminim herkesin hayatı zehir olucaktı.

Yanıma yaklaşan adımlarla ürkerek baktım. Ecmel'i görmemle kalkıp sıkıca ona sarıldım. İnsanın sevdiğinin acıyla kucağında olması belkide en kötü şeydir..

Ecmel'de kollarını bana sıkıca sardığında kokusunu içime çektim. Yanağını uzunca öpmemle "İyisin değil mi sen?" dedim.

Kafasını salladığında "İyiyim kıvırcık." dedi. Yanağımı öpmesi ile burnunu saçlarıma sürttü. "İçeri gir kalma burda. Soğuk."

Soğuk havayı dahi hissedemiyordum.

Tekrar kafamı ona yaslamamla ağlamamaya çalıştım. O da sıkıca sarılırken saçlarımdan öpüp "Şşş! Hiçbir şeycikler olmaz ona. Çok güçlüdür." dedi.

Omuz silkmemle "Ablam.." dedim kısık sesimle.

Ablam o kadar güçlü değil..

"O da iyi olucak. Emir zaten iyileşicek.." dedi.

Kafamı sallamamla "Evet." dedim.

Ona sarılmak içimi rahatlatırken böyle kalmaksa ayrı huzur veriyordu bana..

Dudağım ve yanağımın arasındaki boşluğa uzunca bir öpücük koyduğunda "Hadi girelim. Üşümüşsün kıvırcık." dedi.

Kafamı sallamamla içeri girdik. Ondan ayrılıp ablamın yanına oturmamla kollarımı sardım. Tepkisizce dururken bu hali içimi mahvediyordu.

Annem ve babamda geldiğinde kadro tamamlandı.

Annem ablamın yanına ıturup sarıldığında geri çekildim. Ablam geri çekildiğinde kalkıp uzaklaştı yanımızdan. Annem bana bakarken "Durma burda eve git!" dedi.

Arkama yaslanmamla kollarımı bağladım. "Gitmiyorum. Ablamla kalıcam."

Sinirle iç çektiğinde yanıma yaklaştı. "İpek sen neden lafımı dinlemiyorsun?! Yeter artık seninle uğraşmaktan bıktım ben bıktım!"