Bana Öyle Bakma

21. Bölüm

Selamlarrrr, yeni bölüm. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar 👁️👄👁️

Bora'dan

-Arkadaşlar büyük haber var, dikkatimi sınıfa koşarak giren okulun dedikodu ağınınn kurucusu ve başkanı Ecrin'e verdim.

-Gülümser var ya 12lerden okuldan atılmış.

Gülümser? Ne?

-Ne alaka? Neden atılmış? Diye sordum.

-Kanka şöyle 9. sınıflardan çöpe sıkışan kızı meğerse o sokmuş çöpe, bir de doğru mu bilmiyorum ama yine 9lardan bir kızı tehdit etmiş hatta konunun seninle ilgili olan bir kısmı var, seninle yakın olduğu için tehdit etmiş de olabilirmiş.

Bu kız maganda falan mıydı? Nereden çıkmıştı şimdi bu? Bu konuyu aştığımızı düşünüp bir daha konuşmamıştım, ama demek ki aşamamışız.

Benim 9. sınıflardan yakın olduğum tek bir kişi vardı Asya? Ve bu haber doğru muydu? Yerimden fırlayarak aşağı kata indim Asya ve Ekin sıralarında oturmuşlar konuşuyorlardı.

-Asya duyduklarım doğru mu?

Asya şaşkın gözlerle bana bakıyordu.

-Ne duyun ki?

-Gülümser sana bir şey mi yaptı?

Hasar kontrolü için onu incelediğimde bir şeyi olmadığını gördüm.

-Yok da, sen bunu nereden biliyorsun?

-Boş ver sen onu. Neden böyle bir şey yaptı Asya?

Sorunun cevabını biliyordum, Gülümser'le ayrı bir þekilde konuşacaktım ama Asya'dan duymak istiyordum.

-Sen de onu boş ver, dedi gözlerini kısarak.

-Lütfen söyler misin?

-İstemiyorum Bora, dediğinde kafamı salladım eğer söylemek isteseydi söylerdi.

Anlık gelen bir deli cesareti hissettim içimde, artık hissettiklerim kalbime baskı yapıyordu. Kendimden emindim, duygularımdan emindim geriye kalan tek şey ise bunları Asya'ya söylemekti.

-Benimle gelsene, dedim elini tutup sınıfın çıkışına yönlendirirken.

Ona bakmaya korkuyordum, verdiği tepkiyi görmeye hazır değildim... Elini çekip ne yaptığımı sormasından deli gibi korkuyordum... Sadece söyleyecektim ve bitecekti...

***

Bora'nın elimi tutup koşar adımlarla peşinden sürüklemeye başlamasına bir tepki veremiyordum önce gelip Gülümser'in ne yaptığını sormuştu şimdi de bir yere gidiyorduk, mal gibi kalmıştım peşinden gidiyordum öylece, yanlarından geçtiğimiz kişiler önce bize tuhaf tuhaf bakıyor sonra önlerine dönüyorlardı.

-Bora ne yapıyorsun?

-Bora nereye gidiyoruz?

-Bora amacın ne?

Cevapsız bıraktığı sorularım beni sinirlendirmişti, tam kolumu çekecektim ki kütüphaneye bana sarıldığı yere geldiğimizi fark ettim.

-Asya, sana bir şey söyleyeceðim.

Yalnız olduğumuz kimsenin olmadığı kütüphane köşelerinde mi Bora?

-Söylesene Bora çok merak ettim.

-Bunları söyledikten sonra ne hissedersin? Ne düşünürsün? Ne yaparsın inan bilmiyorum. Ben hep bir plana bağlı olarak hareket ettim ve şu an yaptığım şeyler planlı değil, hazırlıksızım ama içimdeki ses daha nereye kadar saklayacaksın diyor.