Media: Miray & Buğra :)
Yemek faslı bitmişti nihayet. En azından benim için. Karşımda duran ayının da öyle düşünmediği yiyişinden belliydi. Utanmasa benim artıklarımı da yiyecek. Allahtan öyle bir şeye kalkışmadı. Yoksa gürültülü bi kahkaha atıcağım belliydi. Şuan bile yiyişine gülmemek için zor tutuyordum kendimi. Ayı.
‘’Dibin mi düştü?’’ dedi sırıtarak. O kadar da dikkatli izlemiyordum halbuki.
‘’Hayır. Ama sen biraz daha yersen hastaneye düşebilirsin. O yediğin yemek midene zarar be olum. Az ye az.’’ Haklıydım. Bozulduğu belli oluyor ki çatalındaki son lokmayı ağzına atarak yemeğini bitirdi. Az önceki sırıtışından ufak bir iz bile yoktu.
‘’Bunu diyen kişinin az önce maymun iştahıyla masadakileri süpürecek olduğunu düşünecek olursak. Aslında pek de umursamıyorum.’’
‘’Bozuldun mu canım. Kıyamam.’’ Dedi ve ilk defa gördüğüm masum bir surat ifadesi takındı yüzüne.
‘’İşine baksana sen!’’ Bu erkeklerin cidden benimle derdi ne? Birisi 2 yaşımdayken beni terk eder. Birisi ondan nefret ettiğim halde yanında uyutur. Buda yeni mi çıktı? Şimdiden Doruk bile kendini özletmişti. Doruk lan Doruk. Vay anasını.
‘’Kalkalım artık. Buse’yi arıyorum.’’ Bir cevap bile söyletmeye zaman tanımadan telefonunu çıkartıp bir numara tuşladı ve yanağına götürdü.
‘’Cafenin önündeyiz. Kahvaltımız bitti. Gel al.’’ Bu emirine karşılık birkaç saniye karşı tarafı dinledi ve ‘’Tamam’’ deyip kapattı. Telefonu cebine atarken elini kaldırdı ve garsondan hesabı istedi. Hesap masaya geldiği an yeterinden fazla para koyarak garsona geri verdi.
‘’Çıkıyoruz. ‘’ Dedi ve ayağa kalktı.
‘’Gösterişçi’’ diye mırıldandım benim bile duyamayacağım bi ses tonuyla. Fakat o duymuştu.
‘’Gösterişçi değilim.’’
‘’Haddinden fazla paraya koydun. Görmedik sanki. Bak canım bir daha söylüyorum bu ilgi çekme, tavlama hareketleri senin doğduğun yılda öldü. Anlatabildim mi?’’
‘’Seni tavlamaya çalışmıyorum. Çocuk gibi her şeyi üzerine alınma. Sana para dayanmıyor sadece. Az öncede maymun iştahın yüzünden o kadar parayı verdim. Cafeyi yedin lan.’’
‘’Diyene bak be! Senden yarım saat önce bitirdim yemeğimi.’’ Tamam yeterinden fazla yemiş olabilirim. Ama Yarım saat önce bitirmiştim gerçekten de. Ufak çaplı tartışmamızın ortasında Bi araba bize doğru yaklaştı. Arabanın içindekinin kim olduğunu seçmeye çalışırken Buğra hızla arabaya bindi. Biraz daha baktıktan sonra içindekinin buse olduğunu anladım. Ne yani camlar filmliyse benim suçum ne?
--------------------------------------------
Salona gitmek için elimdeki kitabı yatağıma fırlattım ve yataktan kalkarak odanın kapısına doğru birkaç adım attım. Kapıyı açtığımda bir çift gözle karşılaştım. Karşımda belirmesini beklemiyordum. Afalladım. O da benim çıkmamı beklemiyordu sanırım. O da afalladı. Bi süre gözüme baktıktan sonra yüzümü düşünceli bir şekle soktum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KarmAşk
Teen Fiction''Ve ben belki de kısa bir zaman sonra, onun gülüşünü bile unutacaktım. Bakışlarını, kokusunu ve belki de sesini. Ama kızıl saçları... Kızıl saçlarını hiçbir zaman unutmayacaktım.''
