Medya: Buğra :3
Müzikle beraber okumanızı tavsiye ederiim :3
Birdy - Skinny Love
Kaç saat orada kaldık hatırlamıyorum. Çıktığımızda tüm okul dağılmıştı. Aramızda yaşadıklarımızı tüm okul duysaydı herkes ağzını açıp bize bakardı. Kimileri de şaka olduğunu sanar aldırış etmezdi.
Birbirimize olan nefretimizi, aramızdaki buzları eritmiştik az önce. Belki de çok önceden erimişti ama ben farkına varmamıştım. Bay nefretin nefretle hiçbir alakası olmadığı anlatmıştı bana dudakları.. Binlerce kelimeye bedeldi. İçimde varlığını unuttuğum kelebekleri uyandırmıştı bir zamanlar babam olacak adamın öldürdüğü kelebekleri.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Okuldan eve yürüdük. Kapının önünde ilk defa konuşmuştu tüm bunlardan sonra.
‘’Özür dilerim.’’ Hah hadi buyur buradan yak! Ya canımcım yaşadığımız anı berabat ettin. Ne güzel gidiyorduk işte?
‘’Özür mü dilersin?’’ anlamayan gözlerle ona baktığımda bakışını başka yöne çevirdi. Gözlerimi devirip apartmanın içine girdim. Şuan özür dilemiş olmasa beklide yarın elini tutacak cesareti bulabilirdim kendimde. Ah Doruk. İşleri zorlaştırmakta üstüne yok.
Uykum yoktu ama erkenden yatmak istiyordum. Yorganın altında hiçbir şeyi umursamama gerek yok. Tek ihtiyacım olan düşünmek ve biraz.. Uyku. Evet uykuya ihtiyacım var.
Eve girdiğimde Buğra’nın yüzünü görmek istemiyordum. Hemen odama doğru yöneldim. Evde olup olmadıklarından dahi haberim yoktu. Çantamı yere bırakıp kendimi yatağa attım.
Dudaklarım sızlıyordu. Doruk bir an bile çıkmıyordu aklımdan. Verdiği öpücük beynime kazınmıştı sanki. Ve öpücüğün hissettirdikleri. İlk öpücüğümü bile bu kadar kafaya takmamış kızım ben. Nasıl oluyor da bir adam her şeyi alt üst edebiliyor anlamıyorum.
l‘’Prenses?’’
Kapından gelen sesle irkildim. Ben sesini bile duymaya tenezzül etmezken o odama kadar girmişti.
‘’Ne?’’
‘’Çok kibarsın.’’
‘’Git başımdan.’’
Bir an gitti sansam da yatağıma ağırlık çöktü. Yatağımın üzerine oturmuş, tepeme kadar çektiğim yorganı aralamaya çalışıyordu. Tabii ben buna izin verir miyim? Hayır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KarmAşk
Teen Fiction''Ve ben belki de kısa bir zaman sonra, onun gülüşünü bile unutacaktım. Bakışlarını, kokusunu ve belki de sesini. Ama kızıl saçları... Kızıl saçlarını hiçbir zaman unutmayacaktım.''
