Mediaya koyacak bişey bulamadım asjdhshsh idare edin :3 iyi okumalar .dd
Peki neden kaçmıştım? Geldiği günden beri doruğa ihanet etmemek için uzak durmaya çalıştığım çocuk, başka bir kızla öpüşüyor diye neden oradan uzaklaşıyordum ki? Amacım buydu zaten? Ne yapıyordum ben? Düşünmeye ihtiyacım vardı. Arkamdan gelmeyecek olsalardı oturup ağlardım. Gerçi şuan yaptığımda bundan farksızdı. Tek fark ayakta ağlıyor oluşumdu.
‘’Sanırım konuşmamız gereken şeyler var kızıl.’’
Arkamdan gelen sesle irkildim. Sahiden konuşmamız gerekiyordu. Ama şimdi olmaz Doruk. Şimdi sana bir açıklama yapamam.
Bir süre söylediği şeyin karşılığını alamayınca tekrar konuştu.
‘’Ondan hoşlanıyor musun?’’
‘’Tabii ki de hayır! Sadece annem aradı eve dönmem gerekti ve ben buğranın beni görmesini istemediğim için hemen yanından uzaklaştım. Uzun yoldan gidecektim. Buğrayla gitmekten iyidir.’’
Yüzyılın en berbat yalanını söylemiştim Doruğa. İnanırsa eskisi gibi olabilecektik. Eskiden kastım ne bilmiyorum. Sanki bir şeyler yaşadık ta. İnanmazsa Nefretim olan haline geri döneceği kesindi.
‘’Peki.’’ Dudaklarından dökülen bu cümle karşısında çok kısa çaplı -yok denilecek kadar az bi süre- inanmayarak ona bakmıştım. Ne yani yalanım tutmuş muydu? İnanıyor muydu bana? Salağa mı yatıyordu yoksa?
‘’Miray!’’
Doruğun arkasından gelen sesle ufak bi panik geçirdim. Buğraya ne anlatacaktım şimdi? Öpüşürken tam gözlerinin içine bakmıştım. Azıcık aklı varsa anlamıştır onun yüzünden kaçtığımı. İki çift göz Buğra’ya yönelirken –ben ve doruk- buğra sözünü devam ettirdi. Nefes nefese kaldığından birkaç kelime zor anlaşılıyordu.
‘’Şey ben özür dilerim. Umursayacağını bilseydim baştan böyle bir şey yapmazd…’’
‘’Umursamak mı? Benim kim olduğumu unuttuğunu varsayıyorum.’’
‘’Neden kaçıp gittin o zaman.’’
‘Neden kaçıp gittin o zaman.’ Sence neden gittim geri zekalı? Elimi saçlarımın arasında gezdirirken doruğa baktım. Kollarını kavuşturmuş vereceğim cevabı bekliyordu.
‘’Kaçıp gitmedim salak. Annem aradı eve gelmemi söyledi. Acilmiş. Seni yolumun üzerinde bir kızla yiyişirken görünce de beni görüp peşime takılmaman için yolumu değiştirdim. İlk başta küçük çaplı bir şok geçirdim. Sonrada annemin dediği acil işi hatırlayıp koştum. Kendi çapında olayı kurgulamana gerek yok. Senlik bir şey yok.’’
Eve gittiğimde annemede durumu açıklamam gerekiyordu. Yoksa yalanım anlaşılırdı. Uzun konuşmaları sevmediğim halde kaç gündür uzun açıklamalar yapıyordum.
‘’Ne yani bu yüzden mi koştun? Çok garipsin ve kesinlikle bunu iyi anlamda söylemiyorum.’’
*******
Uyku. Biraz daha uyku. Biraz daha. Biraz daha. Biraz dah..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KarmAşk
Teen Fiction''Ve ben belki de kısa bir zaman sonra, onun gülüşünü bile unutacaktım. Bakışlarını, kokusunu ve belki de sesini. Ama kızıl saçları... Kızıl saçlarını hiçbir zaman unutmayacaktım.''