Bilinmeyen Yaşanmışlık- Bucky Barnes

Rüya

"Günaydın sevgilim"

Bucky:"Günaydın bir tanem"

"Gözlerin, sanırım onlarsız yaşayamam"

Bucky:"İnan bana o gözler sensiz yaşamaz zaten"

Elimi tutup dudağına götürmüş ve öpmüştü. Bütün gün sadece o ve ben oluyorduk. Bazen balık tutuyor, bazen bahçedeki bitkiler ve çiçeklerle ilgileniyor, Bazen yemek yapıyor ve eğleniyorduk. En önemlisi hiçbir şey yapmasak bile yan yana durduğumuz takdirde mutlu oluyorduk. Bunca yıldır onsuz nasıl yaşadığımı anlamış değildim. O benim hayatıma kelebek etkisinin getirdiği en güzel şeydi.

"Kalkmamız lazım"

Bucky:"Hm neden"

"Çünkü işlerimiz var"

"Bucky:Hangi işler?"

"Saymaya başlıyım mı"

Bucky:"Başla"

"Kahvaltı hazırlamak aşağıyı toparlamak-"

Bir anda öpmüştü dudağımdan beni. Çok seviyordu böyle şeyleri. Dikkatimi ilk önce başka yöne yönlendirir sonra onu manipüle edip kendine çeker.

"Hep aynı şey"

Bucky:"Ama halâ aynı zevk"

Öpüyordu. Uyutulduğu yüzlerce yılın sancısını benden çıkarıyordu sanki.

"Üzgünüm ama hayatım karnım aç"

Elimle itmiştim. Bu hareketten nefret ediyordu ve ben bunu hep yapıyordum.

"Bucky:Sen beni az önce ittin mi?"

"Yooo"

Bucky:"Ittin ittin"

Yataktan bir an kalkmıştım. Kapıya doğru geri geri adım atmaya başlamıştım.

"Gene geliyorsun üstüme."

Bucky:"Hak ettin sen"

"Kaçarım bak-"

Bucky:"Bende yakalarım."

Bir an kapıdan çıkıp merdivenden aşağı koşmaya başladım. Bundan zevk alıyordum. Bir an arkama doğru baktığımda arkamda yoktu. O an önümü döndüğümde beni bir alt basamakta bekliyordu. Hızımı dengeleyip duramadan üstüne yapıştım. O an belimden kavradı beni.

Bucky:"Bıkmıyorsun değil mi bu oyundan."

"Sence bıkar gibi bir halim mi var sevgilim."

Beni elleriyle tutup kucağına almıştı.

"Işte bu en sevdiğim kısım"

Bucky:"Tembellik tam senlik"

"Hıhı biliyorum. Bugün kahvaltı yapmasak mı?"

Bucky:"Neden"

"Dışarı çıkalım biraz havamız değişsin"

Bucky:"Sen nasıl istersen. Ama alkol yok bu çocuğumuz için sakıncalı biliyorsun"

"Biliyorum. Acaba beni ne zaman yere bırakırsınız sayın barnes"

Bucky:"Hiçbir zaman."

"Büyük konuşma"

O an yüzü değişmişti. Sadece bir şakaydı.

Bucky:"Komik değil"

"Bence öyle"

Bucky:"Peki. İn in bakiyim ayakların çalışsın azıcık"

Yere inmiştim. Merdivene doğru adım attım, o an bir sancı girdi karnıma. Tam 5 aylık hamileydim. 5 ayın nasıl geçtiğini hatırlamıyordum bile. Su gibi akıp gitmişti sanki. Bir an trabzan'dan tutundum. Yanıma koşarak geldi.