joker ⚛ vsoo ✓

14

Sağ işaret ve orta parmağımı şakağıma bastırarak kafamın içinde dönüp duran ağrıyı bastırmaya çalıştım, sanki beynimin içinde filler tepişiyor gibiydi ve karşımda ki görüntü bu tepişmeyi daha da tetikliyordu.

"Taehyung lütfen gelip sandalyeye oturur musun? Ayrıca yataklarda o şekilde yatılmıyor." Demiştim yatağının başlığına ayaklarını dayamasını kast ederek.

"Normal bir insanmışım gibi konuştun." Demişti gülerek. "Sanki kendinde normal bir insanmışsın gibi."

"Ne demeye çalışıyorsun? " Sırtımı sandalyeye dayayarak yüzümde ki düz ifadeyi korumaya çalışırken ikinci bir soru yönelttim. "Normal bir insan nasıl oluyormuş peki?"

"Normal insanlar bir şeylerden kaçmaya çalışmazlar. "

"Her insanın kaçacak acı bir gerçeği vardır. Ben seni zeki bir adam sanırdım ama sen daha bunu bilmiyormuşsun."

"Hayır, demek istediğim.." kalktı ve sandalyeye yerleşti. "Elbette her insanın acı gerçekleri vardır doktor, elbette her insan bir şeylerden kaçar benim gibi henüz delirmemiş olanların bile büyük sırları vardır fakat.. toplumun normal olarak nitelendirdiği senin gibi işçi grubunundakilerin sırları içlerinden taşacak kadar büyük değildir, dolayısıyla bu sırları muhafaza etmek için konuşmamak yeterli olur fakat bir kişi sırrının her an başkası tarafından öğrenme korkusu içinde herkesten kaçıyorsa o kişinin sırrı normal olamayacak kadar büyüktür."

Elimi sertçe masaya vurmuştum. "Ne demeye çalışıyorsun Taehyung?!" Sesim kontrolüm dışında yükselirken ona doğru eğilmiştim. "Katillikten telepatlığa terfi edip insanların içini okuyorsunda haberimiz mi yok?"

"Normal insanlar birisini öldürmez onu demeye çalışıyorum." O da bana doğru eğilmişti, "Biliyor musun doktor, ilk cinayetimi işlediğimde ben de aynı senin gibiydim. Ama sonra elin alışıyor."

Bir kahkaha atmıştım. "Şuna bir bakın, bir katil beni adam öldürmekle suçluyor! Ordan bakınca manipüle edebileceğin birisine mi benziyorum?" Şerefsiz nasıl bilebilirdi?

"Seni manipüle etmiyorum. Ben sadece gördüklerimi analiz edip seninle paylaştım. Kat görevlisiyle neden tuvalet bahanesiyle katları dolaştığımı sanıyorsun? Seni daha çok görmek için. Seni sürekli izliyordum Jichu, seni sürekli takip ediyordum. "

Yüzünü bana o kadar yaklaştırmıştı ki burnu burnuma değiyordu. "Bu sabah laptopta bir şeyleri sıfırlama meşguldün. Neydi onlar söylesene? O esmer adam adını çağırdığında az kalsın bayılıyordun. Hele koridorda ki kadın Junmyeon'dan bahsederken ecel terleri döktün resmen. Seni üzen o itten kurtulman beni gururlandırdı. Aferin küçük canavarıma."

"Saçmalamayı kes. " Yüzünü ittirerek kendimden uzaklaştırdım. "Berbat bir analizciymişsin. Görüşmemiz bitmiştir."

Hızla sandalyeden kalkıp kapıya ulaştım. Tam çıkıp gitmek üzereyken sesini duymamla durdum. "Söylesene Jichu, cesetlere ne yaptın?"

Cevap vermeden hızla odadan çıktım. Koşar adım tuvalete ulaşmaya çalışıyorken gömleğimin yakasını gevşetmiştim. En sonunda kendimi kabinlerden birine atıp ağlamaya başladım, hıçkırıklarım duyulmasın diye kolumu ısırıyorken.