[Completed] Daddy?

•six•

Жонгүг өөрийгөө ойлгохгүй өрөөндөө тарчилсаар 30 минут болов. Яахаа мэдэхгүй байгаа нь илт. Учир нь Тэхён түүний сэрлийг хангалттай өдөөж чадсанд байгаа юм.

Зоригоо чангалан өрөөндөө байх вискинээс дөрөв тав балгалчихаад буцан суув.

"Новш гэж" гэнэт л юунд ч санаа зоволгүй өөрийгөө сул тавин өрөөнөөсөө гарлаа. Тэхён нөгөө хувцастайгаа энд тэндэхийн зүйлсийн тоосыг шалгаж буй мэт хүрж үзнэ.

Мэдээж энэ гэр цэвэрхэн байх ёстой шүү дээ. Жонгүг үргэлж л бүгдийг цэвэр байлгахыг хүсдэг. Тийм ч учраас гэр нь үргэлж цэмбэгэр бөгөөд тухтай байдаг аж.

Тэхён сая л түүнийг харав уу гэлтэй "Ямар нэгэн юм болоо юу?" гэж асуув.

"Мм...ер нь шулуухан л байя! Чи их халуухан харагдаж байна" гэсээр бөга багаар Тэхёнд дөхнө.

Тэхён түүний талимаарсан нүдийг харж юу болох гээд байгааг ойлгож эхлэх бөгөөд айсандаа бараг л дусаачихсангүй. Энэ мэдрэмж нэгэн үе түүнийг үхмээр санагдтал нь айлгадаг байсансан.

"Гуйя битгий!" амнаас нь багтаж гарсан хоёр л үг ердөө энэ байв.

"Аль хэдийн өнгөрсөн" Жонгүг түүнийг шууд үнсээд эхлэх бөгөөд Тэхёны өмнөх дурсамжууд бага багаар толгойд нь буун, жинхэнэ утгаараа тэр үхэж байлаа.

"Б-битгий л дээ" зөөлөн мэгшиж эхлэхэд нь Жонгүг уурандаа түүнийг адгадаж орхив. Архи уучихвал их ширүүн болчихдог тэрээр Тэхёныг ч тамлах нь.

Жонгүг үнсэлцэх дуртай. Түүнд таатай мэдрэмж өгдөг юм.

Удтал шүлсээ солилцон зогсоход Тэхён уйлсаар л байсан юм. Угийн тодорхой болчихсон байхад эсэргүүцвэл өмнөх шиг нь л таагүй зүйл болохыг юу юунаас ч илүү мэднэ.

Бага багаар түүний хувцсыг тайлж, урсаар Тэхён түүний өмнө эхээс төрсөн сайхан биетэйгээ л зогсоно.

Жонгүг шууд л түүнийг өргөсөөр ор луугаа явах бөгөөд өмднийхөө тэлээг суллаж байсан нь Тэхёныг чичрэхэд хүргэв.

Удалгүй...

(Smut is not my job🙌😶)

Тэр их ажиллын дараа Жонгүг хөнжлөө дээгүүрээ бүтээн хэвтэх бөгөөд Тэхён Ханбёлаас илүү олон мэдрэмж өгч байгааг гайхна. Тэхён хүйтээ шалан дээр нулимсаа дуслуулан сууна. Ямар ч хувцасгүйгээр. Энд тэнд нь хөхөрч, шалбарч, хүзүүг нь тэр чигт нь улаан эрээн болгочихож.

Ханбёл, Жонгүг хоёр зүгээргүй харилцаатайг та ч би ч мэднэ. Ханбёл нөхөртэй учир Жонгүг яагаад ч шимж болдоггүй байсан юм. Жонгүг бол маш харамч нэгэн. Өөрийн зүйлд хэнийг ч хүргэхийг хүсдэггүй.

"Ким Тэхён? Чи 17 той биз дээ?"

Шалан дээр суух Тэхёнд хандан хэлэхэд "Т-Тиймээ" сааралтаж цөхөрсөн хоолой сонстоход Жонгүгийн хэлсэн үг Тэхёныг ахиад л шархлуулж орхив.

"Бузар амьтан"

Тэхён зүгээр л өвдгөө тэврэн сууж, зөөлөн мэгшинэ. Харин дараа нь өмнө болсон зүйлийг эргэн дурсав. Тийм ч таатай дурсамж байгаагүйсэн.

2 жилийн өмнө Лондон хот руу үрчлэгдсэн бөгөөд аав гэх хүндээ өдөр бүр хүчиндүүлж байсан юм. Тэр хөгшин эр эхнэртэй ч гэсэн гей байсан юм. Үнэхээр хөгийн. Бүдүүн хөгшиг эр гей байвал тийм л хэцүү. Шөнө бүр түүний өрөөнд орж ирчихээд бүх жингээрээ дараад авна. Долоо хоног бүр тамлагддаг байсан. Амиа хорлох оролдлого хийх гэж байхад нь тэр хөгшний охин түүнийг аварч нууцаар Солонгос буцаасан юм. Одоо ч тэр охинд баярлаж явдагсан. Гэвч одоо тэр үед л үхчих байсан юм гэсэн бодол төрж эхэлнэ. Анх хүчиндүүлж байхдаа тэр 14хөн настай жаал байсан.

"Би явлаа. Таны тусламж хэрэггүй дээ" сөөсөн хоолойгоор ийн хэлчихээд өрөөнд хаа сайгүй тарсаэ хувцсаа түүсээр өмсөж эхлэв. Гэвч бүх хувцас нь урагдчихжээ.

"Хаачих гээв? Яг одоо ирж хэвт" Жонгүгийн хэлсэн үг түүнийг гайхшируулсан ч хөл гар нь өвдөж байгаан дээр үнэхээр их ядарч, туйлдаж байв. Үхэх талаар ч бодсон.

Ядаж л үхэхээсээ өмнө ганц ч болов хүнийг тэвэрч үзэх хүсэл нь биелж буй мэт боловч тэр хүн нь үнэхээр новш шиг хүн.

Дуугүй л түүниы хөнжилд ороход Жонгүг Тэхёны нүүрийг хүзүүндээ наан өөрөө бүтэн биеэрээ ороон тэвэрчихээд удаа ч үгүй жигд амьсгалж эхэлсэн нь түүнийг унтсаныг илтгэх шиг. Магадгүй Жонгүг, өнчин өрөөсөн, араас нь харуусах хүн үгүй Тэхёныг алах талаар бодсон байх.

Тэхён түүний тэвэрт яагаад ч унтаж чадахгүй байх бөгөөд хөдөлж ч чадаагүй юм.

"Тэхён унтаж үз! Наад зүрх чинь унтуулахгүй байна" нүдээ анисан чигтээ нойрмог хоолойгоор дуугарахдаа тэврэлтээ улам чангалав.

Тэр ч гэсэн тэврэх дуртай.

Харин Ханбёл тэврэхэд үнэн голоосоо дургүй.

Тэхён түүнд тэврүүлж байгаа нь яг л жинхэнэ орогнох гэрээ олсон мэт тухтай санагдаж байгааг нуух юун.