Crazy Kim Family

^Special^

Özel bölüm yazmak yoktu aklımda ama birkaç kişi bunu isteyince ben kıramadım sizi.

Jeongguk'un kurtarılmasından direk 10 yıl sonraya atladığım için, haklı olarak o süreci merak edenler varmış. Ben de size Jeongguk kurtarıldıktan sonrasını yazdım.

Zaman atlamalı bölüm. Yani sık sık hafta veya ay şeklinde atlama olacak. Kafanız
karışmasın.

Uzun bir süre sonra yazmaya çalıştığım için pek düzgün bir bölüm olmadı açıkçası. Beklentinizi karşılayamayacağı için şimdiden özür dilerim.

Bts'in comeback'i şerefine minik bir özel bölüm.
Minik dediğime bakmayın 8.580 kelime. Umarım sıkılmadan okursunuz

Keyifli okumalar...

•

Karanlık ve sessizlik...

Odaya hakim olan şey bunlardan ibaretti. İçinde fırtınalar kopan bir beden oturuyordu yatağın hemen yanındaki sandalyede. Onunla aynı savaşı veren aile üyeleri ise, hemen kapının önündeydi. Kimisi ayakta dikiliyor, kimisi yere oturmuş karşısındaki duvarı izliyor, kimisi ise sandalyede oturmuş Jeongguk'un içinde bulunduğu odanın kapısına bakıyordu.

Çetenin başı olan iki piçin de cehennemin dibindeki yolculuğuna çıkması ile Namjoon, üstleri tarafindan yaşadığı zor dönemlerden ötürü uzun bir izne ayrılmıştı. Jin zaten boş vermişti her şeyi. Hepsi hastane koridorunun bir yanına dağılmıştı ve doktorlar sessiz kalsa da rahatsızdı bu durumdan. Ameliyathanede yakını olan insanlar bile bu kadar doldurmuyordu koridoru. Ama içerideki genç sadece gözetim altında tutulmasına rağmen odasının önü insan kaynıyordu.

İçeri girmek için tüm hastane yetkilileri ile kavga eden genç oğlan ise cabasıydı. Sonunda almışlardı Taehyung'u içeri ve ağlamaktan gözleri şişmiş beden, dalgın gözler ile sevgilisini izliyordu son 35 dakikadır.

"Özür dilerim Jeongguk."

Sonunda minik bir fısıltı döküldü dudaklarından ve bu sabah elindeki silahı kendi çenesine dayamış kendisini öldürmek isteyen sevgilisi gözlerinin önünde canlanırken, titreyen dudaklarını ısırıp sakin olmaya çalıştı.

"Senin beni koruduğun gibi koruyamadım ben seni."

İleri eğilip yatakta yatan fazla yıpranmış bedenin elini tuttu nazikçe.

"Berbat şeyler yaşadın biliyorum."

Jeongguk hep korkardı ölümden ama o kadar berbat bir hâle gelmişti ki, kendini öldürmek istemişti. Ayrıca Jeongguk, Busan'da zor günler yaşamasına rağmen bile ölümü düşünmemişti, çünkü ne olursa olsun hayatı yaşamaya değer olduğunu düşünüyordu. Ama bugün bir silahı eline alıp usulca dayamıştı boğazına.

Bu bile, neler yaşadığını anlamasını sağlıyordu Taehyung'un.

"Ama bunları atlatman için elimden geleni yapacağım sevgilim."

Belini eğip, yatakta serbest bir şekilde duran elin bileğini kendisine doğru çevirdi ve dudaklarını, kokusunun en yoğun olduğu yere bastırıp içine derin bir nefes çekerek gözlerini kapattı.