"...Sonunda olmuştu. Partnerim, arkadaşım dediğim kişi..Her şeyim olmuştu. Hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum.. Karşımda uçsuz bucaksız deniz.. Kollarımda sevdiğim adam..."
"...Telefonuma uzanıp şarkı açtım.. Bu şarkı, bizi tamamlayan...
"Bilmem..İçimden geldi." yanımdaki boş sandalyeye oturup beni izlemeye başladı. Badirhan da hâlâ saçımı yapıyordu.
"Bedo..Bitmedi mi hâlâ ?"
"Bitiyor Kerem Bey..Bir saniye." spreyi de sıkıp "Bitti." dedi.
Teşekkür ettim ve çıkmasını bekledim.
Bedirhan çıktığı an Hande'ye döndüm "Ne oldu bakalım..Niye öyle bakıyorsun ?"
"Nasıl bakıyormuşum ?"
"Böyle işte."
"Sen de bana böyle bakıyorsun."
Şaşırmıştım. Hâlâ gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Ne yapmaya çalışıyordu ? Beni çıldırtmak mı istiyordu ?"
"Bence daha fazla bakma böyle."
"Nedenmiş o ?"
"Her an yiyebilirim seni çünkü."
"Ye o zaman."
Hande'ye ne oluyordu böyle ? Kendinde miydi ? Yoksa içmiş miydi ? Şaşkın şaşkın yüzüne bakarken konuştu.
"Hadi kalk..Sahneye." oturduğu yerden kalkıp elini uzattı.
Elini tutup kalktım ve yine dip dibeydik. "Gidelim bakalım Hande Hanım."
El ele çıktık karavandan ve çekimin oraya doğru yürüdük. Bize bakanlar sevgili olduğumuzu düşünmüş olabilirlerdi. Ama Hande bunu umursamayarak önden gidiyor, arkasından da beni çekiştiriyordu. Hande'ye ne olduğunu anlamadım ama bu hallerini çok sevmiştim.
...
Sahneleri çekmiştik. Hande bana rol icabı soğuk davranırken, yönetmen kestik dediği anda gülümsüyor ve bana yakın davranıyordu.
"Kereeeeeem..."
"Handeeeeee..."
"Set fotoğrafçısı burada..Fotoğraf çekilelim miiiiii ?" karşımda şu an 3 yaşında bir Hande duruyordu. Bu haline kahkaha atarken başımı salladım ve set fotoğrafçısının yanına gittik.
