I Can't Help Falling In Love With You

ON

HANDE'DEN

Arkamı döndüm ve Asena Hanım'a gülümsedim.

"Buyrun Asena Hanım."

"Biraz konuşabilir miyiz Handeciğim.. Kerem de gelirse çok iyi olur."

Ne konuşacağını anlamıştım. "Geliyoruz birazdan." deyip Mehtap'a döndüm.

"Mehtap.. Yeşil çay yapıp getirebilir misin bize.. İşin yoksa tabii."

"Getiririm tabii Hande Hanım."

Havadan Mehtap'a öpücük atıp hızlı adımlarla Kerem'in yanına döndüm.

"Kereeem! Çabuk gel benimle!"

Kerem yanıma yaklaşıp hasta sesiyle konuştu "Sakin güzelim.. Ne oldu ? Ne bu acelen ?"

"Asena Hanım.. Galiba öğrendi bizi.. Çağırıyor yanına."

"Nasıl öğrenmiş ya ? Bizim dedikodumuzu mu yapıyo settekiler ?"

"Ne bileyim ben Kerem.. Hadi gel gidelim."

...

Asena Hanım bizi boş bir odaya çağırmıştı.

"Burada bunları konuşmak istemezdim ama malesef söylemeliyim."

"Sorun yok Asena Hanım.. Biz anladık zaten olayı."

"Anlamanıza sevindim.. Sizin hayatınıza karışmak tabii ki benim haddime değil ama yapımımızın sizin de bildiği gibi bazı kuralları var.. Dizi bitene kadar ilişkinizi söylemezseniz bizim için çok iyi olur.. Bunu kabul edeceğinizi ümit ediyorum."

"Tabii ki Asena Hanım.. Ama benim merak ettiğim bir şey var."

"Buyrun Kerem Bey."

"Bunu nereden öğrendiniz.. Yani bizi.. Henüz kimseye söylememiştik." Kerem sinirlenmişti ama haklıydı da. İnsanların işi gücü yok bizi mi konuşuyordu sette ?

"Normalde her gün gelmem sete bilirsiniz.. Bugün bazı işlerim olduğu için geldim.. Ve bazıları sizi konuşuyordu.. Affınıza sığınarak söylüyorum ben de sizi biraz izledim.. Ve bu kanıya vardım..Ama merak etmeyin settekileri uyaracağım.. Böyle dedikodu yapmaları hiç hoş değil."

"Teşekkürler Asena Hanım.. Biz çıkalım artık.. Hadi Kerem."

Kerem daha çok sinirlenmişti bu duyduklarıyla. İş disiplini onun için çok önemliydi. Ve insanların böyle dedikodu yapmaları onu öfkelendirmişti.

"Şu insanlara bak ya.. İşleri güçleri yok bizi konuşuyorlar."

"Haklısın Kerem.. Ama biraz sakin ol lütfen.. Bak uyaracak Asena Hanım.. Hem..." yanına yaklaşıp konuşmaya devam ettim. Şu an etraftaki insanlar umrumda değildi çünkü Kerem'i sakinleştirmeliydim.

"...Artık gizli saklı yok.. En azından sette.. Buna sevinmedin mi ?"

"Sevindim tabii.. Ama hâlâ çok sinirliyim Hande.. Nasıl bir terbiyesizlik bu ? O dedikoducuları bulursam var yaa..."

"Şiişt.. Deme öyle.. Ve kim olduklarını da öğrenmeye çalışma lütfen.. İçine Serkan Bolat mı kaçtı senin ? Ne bu öfke ?"

"Lütfen Hande... Beni o göt herifle bir tutma."

Sessiz bir kahkaha atıp elinden tuttum ve boş bir odaya götürdüm onu.

Şaşırmış bir şekilde suratıma bakarken kapıyı kapatıp Kerem'i kapıya yaslamıştım.

"Wooaaw... Hande... Ne bu vahşilik ? Sakin ol güzelim."

Ona aldanmayarak sabahtan beri öpmek istediğim dudaklarını dudaklarıma bastırdım. Beni belimden tutup iyice birleştirmişti bedenlerimizi. Ben onun üst dudağını emerken o araya dilini koymuştu. Tutkulu öpüşmemizi yarım kesmek zorundaydık. Kendimi geri çekip gözlerine baktım Kerem'in. Kapalı gözleriyle öylece duruyordu.