In The Shadow Of Your Soul

Rozdział 25: Zniszczyłem ją

Poczułam jak promienie słoneczne okładają moje ciało. Wstałam powolnie na nogi, jedną ręką podparłam się blatu, a drugą szafki. Moja noga i głowa cały czas pulsowały, ale wytrzymywałam ten ból. Gorsze były moje myśli, które błądziły w moim umyśle.

Spojrzałam na zegarek w kuchni. Piąta dziesięć. Brawo! Siedziałam tak siedem godzin. Starannie omijałam szkło, aż w końcu doszłam do łazienki. Sięgnęłam po apteczkę i wyciągnęłam z niej gaziki i wodę utlenioną. Wyjęłam z stopu odłamki naczynia, a następnie zaczęłam oczyszczać ranę. Z ledwością dosięgnęłam plecy, ale je także przemyłam. Włosy związałam w koka, by mieć lepszy dostęp do rany. Delikatnie myłam rozcięcie. Po dziesięciu wacikach w końcu przestała lecieć. Wyrzuciłam brudne od krwi przybory i spojrzałam na siebie w lustrze.

Moja twarz była cała blada. Oczy miałam strasznie podkrążone i sine od płaczu. Moje poliki po ubiegłej nocy były całe w łzach. Włosy miałam rozpuszone na wszystkie strony. Mój biały top już nie był jasny, tylko czarny od tuszu do rzęs. Zmyłam pozostałości po makijażu i wyszłam z toalety.

Od razu udałam się do sypialni, po drodze zgarniając swoją torbę. Otworzyłam szybko drzwiczki od szafy i zaczęłam upychać mój bagaż ciuchami. Po pięciu minutach skończyłam się pakować. Zdjęłam jeszcze szybko moją brudną bluzkę i założyłam pastelowo, niebieską bluzę oversize. Rano jest jeszcze zimno, a ja nie chce się teraz rozchorować.

Założyłam czarne vansy i w mgnieniu oka wyszłam z domu. Udałam się na przystanek i czekałam na przyjazd autobusu. Ma być za około pięć minut, więc długo nie będę czekać. Nie chcę być teraz sama. Jest jedyną osoba, która wie o wszystkim.

Babcia

~ Devil ~

Wysiadłem z mustanga i udałem się w stronę mieszkania. Byłem strasznie zmęczony tym spotkaniem. W moim starym mieście odbywały się walki. Gregori chciał bym brał w nich udział, ale nic z tego. Musiał bym wyjechać z New Jersey, a nie chce jej zostawiać.

Gdy chciałem otworzyć drzwi kluczem, okazało się, że były otwarte. A mówiłem żeby je zamykała. Wszedłem do środka i rzuciłem kluczami o blat, ale to co zobaczyłem na podłodzę mnie przeraziło.

Na ziemi leżała rozbita szklanka i rozlana herbata. Obok była krew. A wszędzie były porozrzucane NASZE zdjęcia. Znalazła je. Zacząłem przeszukiwać wszystkie zakamarki tego domu z myślą, że ją gdzieś tu znajdę. Pokierowałem się do sypialni, otworzyłem płytę, a moim oczom ukazała się otwarta i pusta szafa.

Dowiedziała się

Ponownie przyszłem do kuchni i pozbierałem fotografie rzucając je potem na wyspę. Złapałem za pierwszy lepszy przedmiot i wycelowałem nim w ścianę obok. Dzbanek się roztrzaskał, a zielone szkło było już wszędzie.

Wyciągnąłem telefon z tylnej kieszeni i zacząłem do niej dzwonić. Jakie były szanse, że odbierze? Zerowe. I tak właśnie po pięciu odrzuconych połączeniach przestałem. Zabrałem klucze i wyszedłem z budynku. Wsiadłem do auta i ruszyłem w stronę jej domu. Muszę z nią porozmawiać.

Po pięciu minutach byłem na miejscu. Samochód się jeszcze dobrze nie zatrzymał, a już byłem w drodze do jej drzwi. Zacząłem pukać i dzwonić, ale to na nic. Widziałem, że klucze od domu są pod doniczką, dlatego złapałem je i po chwili wszedłem do domu.

- Alex! - krzyknąłem, ale nie usłyszałem odpowiedzi. Zajrzałem do każdego pokoju, ale je nie było. Jest jeszcze jedna osoba do której mogła pojechać.