I'm Inlove with My Bestfriend (COMPLETED)

Chapter 21

Chapter 21

Hindi nagpaparamdam si Frida sa amin. Isang buwan na.

Isang buwan nalang ay aalis na ako sa Pilipinas at babalik sa Spain.

"Tita maganda ba yung uniform ko?" tanong ni Fury.

"Of course. Maganda kasi ang nagsusuot." sabi ko. "Let's go na at baka malate ka pa sa school."

PAGKADATING sa school nya ay inihatid ko sya sa classroom nya.

"Wait mo ako mamaya dito ha. Wag kang sasama kahit kanino." sabi ko at hinalikan sya sa noo.

"Bye tita." sabi nya at kumaway pa.

PAGKABALIK sa may penthouse ay gising na si Kurt.

Hindi sila bumabalik sa bahay nila dahil walang kasama si Fury dahil pumapasok sa opisina si Kurt at sa mansyon naman ay laging gumagala ang magasawa.

"Pumasok na si Fury?" tanong nya.

I nodded. "Ako na ang magsusundo sa kanya. May pasok ka ba?"

"Meron." sagot nya.

"Nakita na ba si Frida?" I asked.

He shook his head. "Hindi pa sya nakikita. Wala sya sa bahay ni Mr. Uno." sagot nya.

I know where is Frida's hiding. Nasa Caloocan sya sa bahay ng lola nya sa father side.

Pinahanap ko si Frida last week dahil wala nga syang paramdam.

Masama ang kutob ko sa hindi nya pagpaparamdam sa amin.

I think she's planning of something.

"WALA ka ba talagang balak na sabihin sa kanila?" tanong ni Dave.

"Siguro bago ako bumalik ng Spain." sagot ko.

"Sa tingin mo ba hindi ka nya hahanapin?" tanong ni tita.

"Kapag naman nalaman nyang nasa Spain ako magpupunta ako ng Madrid dahil may isa pa kaming bahay duon." sagot ko. "May ipapakita pala ako sa inyo and don't shock, okay?"

May inilabas akong envelope. Kunot noong kinuha ni Dave iyon at nilabas ang laman nun.

Pagkabasa ay malaking mata syang tumingin sa akin.

"Nagkadepression ka?" he asked.

I nodded. "The depression I hide after my baby died. Ang nakakaalam lang ay yung katuling namin na sumasama sa akin sa pagpapa-check up. Masyadong nakaepekto sa mental health ko yung pagkawala ng baby ko." paliwanag ko sa kanila.

"I'm sorry Lona." sabi ni tita.

"No no it's not everyone's fault, it's my fault." sabi ko.

"But because of that marriage nasira ang pangarap nyong pamilya ni Kurt." she said.

Malungkot akong ngumiti sa kanya.

"Nagpakita ang anak ko sa akin sa panaginip nung death anniversary nya, she said to me na maging masaya ako at kalimutan na yung sakit." sabi ko.

"You're a brave and strong woman, Lona." Dave said.

I smiled at him.

PAGKADATING ko sa school ni Fury ay nakita ko sya sa mag playground.

My eyes widened ng tisudin nung isang batang babae si Fury kaya nadapa ang pamangkin ko. Yung kasama nung batang babae ay tumawa lang at hindi man lang tinulungan si Fury.

Patakbo akong lumapit sa kanila at humarang.

"Why did you do that?!" hindi ko napigilan ang sarili kong sigawan yung mga bata.

Mukhang natakot sila sa pagsigaw ko.

Tumingin ako kay Fury. "Are you okay?" I asked.

She didn'g answered and start crying.

Tumingin ulit ako sa mga bata. "Ano bang ginawa sa inyo ni Fury?! Bakit mo tinisod si Fury?!"

Nagsimula ng umiyak yung mga bata.

"Hoy! Hoy! Anong ginawa mo at bakit umiyak ang anak ko?!" sigaw nung babaeng mataba at kinuha yung batang nantisod kay Fury.

"Tinisod ng anak mo yang pamangkin ko. Tama ba yung ginawa ng anak mo? Walang manners!" balik na sigaw ko sa kanya.

"Aba't! Baka yang pamangkin mo ang walang manners!" sigaw nya. "Wala na ngang nanay wala pang tatay!"

Dahil sa sinabi nya nasampal ko sya.

Ako lang ang kasama wala na kaagad na magulang? What a mindset is that?

"How dare you!" she shouted.

I shouted when she grabed my hair. I grab her hair too.

May lumapit na guard sa amin at pinapatigil kami.

"JUST wait Mrs. Tolentino here." sabi nung babae.

Nasa loob kami ng opisina. My eyes widened because of the name in the table.

Elida Sacha M. Tolentino.

Ate Eli is the owner of this school?!

"Are you okay, Fury?" I asked.

May nakita akong sugat sa tuhod at kamay nya.

"I'm okay tita. Masakit lang talaga kanina kaya ako umiyak." sagot nya.

Bumukas yung pinto at pumasok duon si ate Eli. Mukhang hindi nya ako napansin at naupo sya da swivel chair.

"What happened?" she asked.

"Mam, this woman attacked my daughter." sabi nung babae.

Lumingon si ate sa akin at nanlaki ang mata nga.

"Lona?" gulat na sabi nya.

I smiled at her. "Mam, tinisod ng batang iyan ang pamangkin ko and I have evidence. May sugat ang pamangkin ko." sabi ko.

Bumukas nanaman yung pinto at nanlaki yung mata ko dahil si Kurt iyon.

"What happened? Are you hurt, Fury?" he asked.

"I'n okay daddy. Tita helped me." she answered.

Ngumiti sa akin si Kurt at lumingon kay ate Eli. "What happened Eli?"

"Nagaway ang dalawa dahil sa away bata." sagot ni ate Eli.

"Mam, because of this hyper woman my daughter cried." the woman said.

I rolled my eyes. "And because of your daughter, my niece have wounds." balik na sabi ko sa kanya. "And I'm not hyper, I'm just protecting her in that bully girl."

Sasagot pa sana yung babae ng maunahan sya ni ate.

"Sasabihin ko sa adviser ng dalawa ang nangyari. Bukas na bukas ay pagsusulatin si Girly sa limang papel ng hindi na ako mambubully." ate said.

"Mam, pwedeng pati yung mga batang kasama nung ate Girly? They laughed and didn't helped my niece." I requested.

"Okay. That's the punishment. Kapag hindi natapos iyon bukas ay malalagay ang pangalan sa guidance."

PAGKAALIS nung magina ay naiwan kaming apat.

"Eli, aalis na kami." paalam ni Kurt.

"Kuya can I hug Lona?" she asked.

Hindi ki na hinayaang makasagot si Kurt at yumakap na kay ate Eli.

"Where have you been?" she asked.

"They said na nasa Spain daw ako. I forgot anything because of the accident last month." I said.

"Syala ka pala eh. Spain ang taguan place." sabi ni ate at tumawa pa.

"Eli, aalis na kami." sabi ni Kurt at kinuha ako kay ate Eli.

"Bye ate. Baka sumpungin eh." sabi ko.

-------------