Peri Masalı

4. Bölüm: Bizim şarkımız...

4. Bölüm: Bizim şarkımız...

"Yani... peri masalı bizim arkadaşlığımız. Ve biz 'peri masallarına inanır mısın?' sorusuna 'Evet' dediğimizde... arkadaşlığımıza inandık... Beni arkadaşlığımıza inandırdın aslında sen! Arkadaşlığımız o kadar kuvvetliydi ki, o yüzden bu kadar emindin beni peri masallarına inandırabileceğine. Şuan... peri masallarına daha çok inanıyorum..!"

.

Bir hafta geçmişti ve okulun son günü gelmişti. Ortaokulu bitiriyorduk ama arkadaşlarımız gibi akşam yapılacak mezuniyet partisi için alışveriş falan yapmıyorduk. Sabah okullarımıza gitmiş, fotoğraflarımızı çekilmiştik, karnemizi almıştık. Ardından birleşmiş ve şu basketbol için geldiğimiz büyük parkın çimlerine oturmuş çekirdek çitliyorduk.

"Mükemmel! Mezun olduk ve parkta çekirdek çitliyoruz..." dedi Eren gülerek dalgacı bir tavırla. Deniz ağzında kalan çekirdek kabuğunu ağzından savururken konuştu.
"Daha ne olsun be!"
Gülüştüğümüz sırada Duru sıkıntıyla konuştu.
"Hangi okula gideceğiz biz şimdi?"
Ben de sıkıntıyla nefesimi bırakırken yanıt verdim.
"Şu evin yakınındaki lise gözüküyor ufukta..."

"Ya off... kapatın şu konuyu. Hem, belki kaydırma yapmışızdır, bakarsınız iyi bir liseye yerleşmişiz..!"
Eren'in sözlerine gülmeye başladık.

Espriler yapıp gülerek geçirdik saatlerimizi. Şu bir haftada her gün görüşmüştük, konuşmuştuk. Birbirimize iyice alışmıştık. Nasıl bu kadar kısa süre de ailem gibi hissetmiştim onları bilmiyordum. Ama onların da benden farklı hissettiğini sanmıyordum. Eren'in sertliğinden eser kalmamış, Duru bize karşı çekingen davranmayı bırakmıştı.

Akşam okul dışında, sınıfların kendi düzenlediği mezuniyet partisi vardı ama hiçbirimiz katılmayacaktık. Ne yapacaktık bir defa orada? Bizim sınıflarımızda arkadaşlık kurduğumuz kişiler bile yoktu...

Onun yerine biz Erenlerin evinde toplanıp film izleyecektik. En müsait ev Eren'in eviydi biz de onlarda toplanmaya karar vermiştik. Annemlerden akşam için biraz zor izin almıştım ama sonuçta izin almayı başarmıştım.

Biraz daha parkta oyalandık, ardından evlerimize dağıldık. Gerçi Eren uğraması gereken bir kaç yer olduğunu söyleyip yolda bizden ayrılmıştı ama...
Eve geldiğimde yatağımda uzanıp şarkı dinlerken telefonuma bir bildirim geldi.

Deniz kişisi sizi 'Peri Masalı' adlı gruba ekledi.

Yüzümde oluşan gülümsemeyle bildirime tıkladım. Deniz'den bir mesaj geldi gruba.

_Peri Masalı_
Deniz: Selam millet!
Deniz: Bir grubumuz olmasın mı?

Tekrardan gülümsedim ve mesaja yanıt verdim.

_Peri Masalı_
Gizem: Geç bile kalmıştık!
Eren: Hepinize ayrı ayrı yazmaktan kurtuldum.
Duru: Selam!
Deniz: Yine mükemmel bir şey yaptım işte yaa!
Eren: Bu da hemen şımardı.
Duru: Gidiyorum ben, akşam görüşürüz.
Gizem: Görüşürüz.

Mesajlardan çıkıp telefonu yatağa bıraktım. Kitabımı alıp okumaya başladım biraz. Annemlerle akşam yemeğini yedikten sonra odama gelip üzerimi giyindim. Üzerime en sevdiğim ceketim olan mavi ceketimi giymiştim. Çantamı boynumdan geçirip elimde telefonum odamdan çıktım.
Önce merdivenlerden üst kata çıkıp Deniz'i çağırdım ve Deniz ayakkabılarını giyerken guruba bir mesaj attım.

_Peri Masalı_
Gizem: Biz iniyoruz şimdi aşağıya.

Bu mesaj aslında Duru içindi. Onunla aşağıda buluşup beraber gidecektik. Eren'in evi site kapısının hemen önündeydi ama olsun, yalnız kalmasını istememiştik. Kısa süre sonra Erenlerin koyu gri koltuklarla döşenmiş salonundaydık. Televizyonun tam karşısındaki üçlü ama geniş koltuğa dördümüz bir oturduk. Eren'in önceden büyük bir tabağa doldurduğu cips ortada olduğum için benim elimdeydi. Sağımda Deniz, solumda Eren ve onun yanında Duru oturuyordu.