my night guest - [jaywon] ✔

4

  "Ne demek iyi bir vampir? Ne diyorsun Jungwon?" Sunghoon oturduğu yerde dikleșip konuşmuştu. "Basbaya iyi bir vampir hyung. Beni evime getirdi, öldürmedi ya da bunu yapmaya çalışmadı." Sunghoon, Jungwon'un dikkatini çekmek istercesine ayağa kalktı. "Bak canım, seni öldürmemiș olabilir ama bu bizi öldürmeyeceği anlamına gelmiyor. Belki de tipi değilsin. Vampirlere güvenmemeliyiz yani. Bir daha ondan söz etme olur mu? Kasabadakiler duyarsa saçma şeyler düşünmeye başlayacaklar ve bu en çok seni üzecek, biliyorsun." Eğilip küçüğün saçlarını okşadı. "Sadece seni düşünüyorum." Jungwon anlayışla kafa salladı, Sunghoon da kalktığı yere geri oturdu. "Madem sen anlatıyorsun bende anlatmalıyım değil mi? Bende biriyle tanıştım-" Sözünü kesen şey aniden kapıya vurulması oldu. Kapıyı açtıkları gibi karşılarındaki Youngbin, telaşla konuştu. "Büyükbabaya bir şey olmuş koşun!"

  Büyükbabanın kulübesine yaklaştıklarında oradaki kalabalığı gördüler. Sunghoon'un gözleri istemsizce Heeseung'ı ararken kulübeden çıkan Kyungmin, Heeseung'ın içeride olduğunu söyledi. Sunghoon, Jungwon'a dışarıda durmasını söyleyerek içeri girdi. Heeseung içeride odanın bir köşesine çökmüş öylece yeri izliyordu. Büyükbaba ise her zaman oturduğu camın yanındaki sallanan sandalyesinde, kanlar içindeydi. Büyükbaba için yapılacak bir şey yoktu bu yüzden direk Heeseung'a adımladı. Heeseung onu fark edince ağzından bir hıçkırık kaçtı. "Heeseung, ne oldu? Sen iyi misin?" Heeseung elinde biraz buruşmuș olan kağıdı Sunghoon'a gösterdi. "Gördüm onu. Çok... Çok korkutucuydu." Sunghoon kağıdı eline alıp okudu. Savaşı başlatan, masumları feda eden kişi yaşamayı hak etmez. "Kimdi o?" Heeseung burnunu çekti, bir yandan gözleri hareketsizce duran bedende oyalanırken konuştu. "Dün gece ki vampirdi." Sunghoon'un kaşları çatıldı, vücudu kasıldı. "Tamam daha fazla düşünme gel buraya çıkalım şuradan." Kollarından tutup kaldırdı dostunu ve kötü kokmaya başlayan kulübeden çıkarttı.

  "Hyung! Sen iyi misin?" Jungwon hemen ikisinin yanina gelirken onunla birlikte Kyungmin de gelmişti. Normalde anlașamayan ikili böyle durumlarda birbirlerinin yanında olmayı iyi bilirdi. "Ben Heeseung'ı evine götürüyorum. Diğerleri büyükbabayı ne yapacaklarını bilirler zaten. Siz de kendinize dikkat edin, Kyungminlerin evine geçin, her şeyi anlatacağız." Kyungmin bir şey demek üzere olan Jungwon'u durdurdu. "Tamam hyung." Sonrasında Jungwon'un kolundan tutup kalabalıktan çıkarttı.

  Kyungmin yanında yürüyen bedeni inceledi. Tek bir sıyrık veya yara görünmüyordu. "Jungwon, dün gece nasıl kurtuldun?" Jungwon düşündü, ona yalan söylerse iyi şeyler olmazdı. Ne kadar anlaşamasalarda kardeş gibi büyümüşlerdi. Sadece birbirlerine karşı sevgilerini farklı yolla gösteriyorlardı o kadar. Ah birde farklı düşünüyorlardı. "Sence de önce başka bir şey söylemen gerekmez mi?" Kyungmin ne demek istediğin anlamıştı, sabah olan tartışmadan bahsediyordu. "Özür dilerim. Sadece biraz gergindim. Ölmeni falan da istemiyorum yoksa kiminle uğraşacağım değil mi ama?" Sona doğru kıkırdayınca omzuna bir yumruk yedi. "İki dakika ciddi olamıyorsun." "Senin yanında ciddi olmamı isteme benden." Jungwon sinirle nefes verince Kyungmin gülmeyi kesti. "Her neyse evet nasıl kurtuldun?" Jungwon onun bu hallerine alışkın şekilde sinirini boş verdi. "Eve gidince anlatırım, birinin duymaması gerek." Kyungmin anlayışla kafa salladı ve eve doğru, bu sefer daha seri adımlarla, yürümeye başladılar.

  Tabi yol boyu ikisininde kafasında türlü türlü düşünceler dolaşıyordu. Jungwon gerçeği anlatıp anlatmama konusunda hala kararsızlık içindeyken Kyungmin de onun bu düşünceli ve gizemli haline anlamlar yüklemeyi deniyordu. Arkadaşının ısırılmış olma ihtimalini bile düşündü. En mantıklı ihtimal de şuan için oydu Kyungmin'e göre.

_________________________

youngbin

evet bu bölümde böyle oldu kontrol etmedim yanlışlarım olabilir
buyurun efendim
sevmeniz umuduyla
güzel günler dilerim~
mei kaçar ~