AY TUTULMASI (ara verildi)

13 - "Kurşun"

Bölüm şarkısı : Ufuk Beydemir - Ay tenli kadın

Omuzumdan başlayan ve sol koluma yayılan ağrı öyle fazla gelmeye başladı ki bir an nefes alamadığımı hissettim. Koray beni kucağına oturturken de uyumak üzereydim.

"Çabuk ol !" Diye bağırdı. Bağırmadı. Kükredi adeta.

Kulaklığımdan sesler geliyordu ama umursamadım. Elimde buruşturduğum kahve bardağı zemine düştü. Sıcak bir sıvının bedenimden sızdığını hissediyordum. Beraberinde acı getiriyordu.

"Onu hastaneye götürmeliyiz" dedi Alara endişeli sesiyle. Zar zor araladığım gözlerimle Koray'a baktım. Yüzündeki dehşet ifadesini uzun süre unutabileceğimi sanmıyordum. Başını şiddetle iki yana salladı.

"Onu geri veremem. Onu yaşatacağım."

"Koray-"

"Ufuk diğerleriyle mi ?"

Alara'ya sorduğu soruya kulaklıktan Anıl cevap verdi. "Bizimle." Onun da sesinde saf bir endişe vardı. "O...iyi mi ?"

Başım Koray'ın koluna yaslıyken bacaklarım koltuğa doğru uzanmıştı ve kucağında uzanıyordum. Başımın altındaki koluyla beni kendine bastırırken eli omuzumda bir yere baskı uyguluyordu. Hissizleşmeye başlarken uykum geliyordu.

"Çok kan var" dedi Koray inleyerek.

"O iyi olacak" dedi Anıl. "Ufuk müdahale eder."

O an Ufuk'un kim olduğunu sorgulayamadım. Ufuk zihnimin çok arkasında kalmıştı.

"Güzel bebeğim" derken Koray'ın dudakları başımın üzerindeydi. "Sakın uyuma."
Sesi bir ninni gibiydi ama dediğini yapmaya çalıştım. Göz kapaklarıma direnirken onun o odunsu kokusunu içime çekerek tişörtünü avucuma aldım. "Üşüyorum" diye mırıldandığımda mümkünmüş gibi beni daha çok çekti kendine. "Kaça..bildiler mi ?"

"Sen bunu düşünme" dudakları alnımda gezerken boştaki eliyle yavaşça peruğu çıkardı. Saçlarımı ve kaküllerimi özenle düzeltti.

Tişörtünü tuttuğum elimi saçına götürmeye çalıştığımda ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibi başındaki peruğu çıkarıp kenara fırlattı. Gözlüğü de hemen yanına attı.

"Peşimizdeler" dedi Eymen. "Atlatmam lazım."

Alara'nın bilgisayar tuşlarına basma sesini duyarken "ileriden sağa dön" Dediğini duydum.

"Plakayı sökmüştünüz değil mi ?" Diye sordu Koray.

"Evet" dedi kısaca Alara. Eymen'e direktif vermeye devam etti.

"Bu onlar için zafer olmalı" dedi Koray dişlerinin arasından. "Çeteden birini daha indirdikleri için ve eşgalini aldıkları için."

Çeteden birini daha.

"Yanlış eşgal" dedi Alara. "Onlar kızıl saçlı kahve gözlü birini arayacaklar. Abisi bile onu tanımadı."

Abi sözcüğünü duyduğum an bedenim ürperdi. Koray da bunu fark ederek diğer elini de belime sardı. Omuzumdaki eli baskısını sürdürürken uyumamak için büyük bir direnç gösteriyordum. Acı büyük oranda geçmiş yerini hissizliğe bırakmıştı.  Boğazımın kuruduğunu hissettim ve yutkunma ihtiyacıyla dudaklarımı araladım.

"Bana...güveniyor musun ?" Dedim zar zor.

"Güveniyorum." Dudakları tekrar alnıma dokunduğunda iç çekti. "Ama bunun bedeli bu olmamalıydı."

Sert manevralarla transit son sürat ilerlerken midem de bulanmaya başlamıştı ama belli etmedim. Uyku artık direnemeyeceğim kadar tüm bedenimi sarmaya başlamışken "Koray" diye mırıldandım.