Felix'in 2. Mektubu
Biliyor musun sevgilim? Bazen düşünüyorumda iyiki varsın. Kimse olmasa bile senin olacağını biliyorum hayatımda. Ama korkuyorum. Ya sende gidersen. Ya yine o karakolunun önünde bekleyen yalnız çocuk olursam.
O günü hatırlıyorsun değil mi? Büyük bir heyecan ile karakolunun bahçesinden girmiştin. Teyzen sana ne söylemişti bilmiyorum ama aşırı heyecanlıydın. Senin yerinde olsaydım ben korkardım.
Bana bunu öğrettin meseka sevgilim. Korkmamayı. Hatırlıyorsun değil mi. 4. Sınıf yaz tatili. Parktaki çocuklardan korkardım ama sen bana korkmamayı öğrettin. Ondan sonra bir daha ezdirmedim kendimi.
Bu aralar nedense geçmişi çok anıyorum. Rüyalarıma giriyor. Uzun zamandır rüya görmüyordum oysa bu biraz korkutucu bneim için. Neden korktuğumu bilmiyorum. Gözümü kapatınca bir şeyler görmek garip hissettiriyor. Ama o anlarda bile sen varsın. Her anımda her saniyemde hemde. Destek olmak için oradasın sevgilim.
Sevgilim biliyorum tartışsak bile hep benim yanımda olduğunu. Günlerim nasıl geçti hatırlamıyorum bile.
Çocukluğum senin sayende güzel geçti. Senin sayende tatlı şeyler yedim ve senin sayende rahat bir uyku çektim.
Sevgilim sen hep yanımdaydın. Bende yanında olucam merak etme.
...
Akşama atacaktım ama o #1 sayesinde bölümü şimdi atıyorum. Ya siz ne güzel insanlarsınız.
Tamam ben sizi övdüm siz de beni övün.
Epny~°
ŞİMDİ OKUDUĞUN
not EASY~°
FanfictionHyunjin: gözyaşlarını silmeye uğraşma ben silerim Texting//Angst @eupharity kitabım ve kalbim tamamen sana ait.
