Επιστολές 2021 έως 2023

Αγαθαγγέλα (Γεύση από Μέλι)

29/05/2021

· · ·

Πέτρος Μεταλληνός

Αγαθαγγέλα

Καλησπέρα Αγαθαγγέλα,

Καιρό ήθελα να σου γράψω ένα γράμμα, αρχικά σκεφτόμουν να στο παραδώσω ιδιοχείρως αλλά πάντα το ανέβαλα μιας και σε κάθε περίπτωση είναι ένα πολύ δύσκολο γράμμα. Σε θυμήθηκα όμως τώρα με αυτό το θεατρικό και έτσι το πήρα απόφαση.

Θα σου κάνω πρώτα έναν πρόλογο σχετικά με αυτά τα γράμματά μου, εάν τύχει ποτέ αυτό και πέσει στα χέρια σου για να ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Έχω συνήθεια διάφορα έργα που βλέπω, είτε κινηματογραφικά, είτε θεατρικά, να τα «κριτικάρω» - «σχολιάζω» ως σαν να έγραφα ένα γράμμα σε κάποιον γνωστό μου. Με αυτόν τον τρόπο, καταφέρνω και να λέω την άποψή μου και να «στοχάζομαι» πάνω σε αυτό που είδα αλλά και να νιώθω ότι μιλάω σε κάποιον άνθρωπο συγκεκριμένο σύμφωνα με τον δικό του χαρακτήρα και τις δικές του ανάγκες. Αφιερώνω αυτό το θεατρικό λοιπόν σε εσένα και θα σου πω δύο λόγια για αυτό. Με την ευκαιρία όμως θα σου πω και κάποια πράγματα γενικότερα για τις σκέψεις που έκανα για εσένα, προκειμένου περισσότερο να τις βγάλω από μέσα μου. Μιας και το πιθανότερο είναι ποτέ να μην διαβάσεις αυτό το γράμμα ή εάν το διαβάσεις να έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια όπου πια δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει ή έστω να σου «μιλήσει» με οποιονδήποτε τρόπο.

Θυμάμαι με ευχάριστα συναισθήματα την εποχή κατά την οποία είχα προσπαθήσει να σε προσεγγίσω. Ήταν ανοησία μου Αγαθαγγέλα το παραδέχομαι, δεν έπρεπε να το κάνω ποτέ. Είναι πράγματι πολύ περίεργο πως εγώ, ενώ συνήθως όχι απλά «μυρίζομαι» πότε θα φάω χυλόπιτα από μία γυναίκα αλλά τις περισσότερες φορές υπερβάλω κιόλας, μαζί σου την πάτησα τόσο άσχημα και έπεσα τόσο έξω! Εντάξει, η αλήθεια είναι πως δεν είναι τόσο μεγάλο μυστήριο. Βασικά στηρίζεται σε μερικά πράγματα. Το πρώτο είναι η πολύ ζεστή στάση της μητέρας σου, που μου έδινε την υποψία πως μπορεί να ήταν και δική σου. Το δεύτερο ήταν η δική σου δεκτικότητα μετά από λίγη δική μου πίεση (υπερβολική εξάλλου δεν έχω τα κότσια ποτέ να κάνω) και φυσικά πάνω απ' όλα το ότι ήσουν τόσο πολύ όμορφη, ήσουν τόσο άπιαστη, όπου μία πιθανή χυλόπιτα, δεν προσβάλλει σε μεγάλο βαθμό τον εαυτό μου και την προσωπικότητά μου. Ξέρεις, ήσουν τόσο ψηλά, όπου ήταν αναμενόμενο να μην έχει την επιθυμητή κατάληξη για εμένα αυτή η ιστορία. Είναι σαν να είμαι άνεργος και να πηγαίνω κατ' ευθείαν βιογραφικό στην NASA, την Microsoft, ή την Google. Γνωρίζω πως κατά πάσα πιθανότητα δεν θα με πάρουν. Αντίθετα θα ήταν περισσότερο απειλητικό πχ. αν πήγαινα σε ένα σουβλατζίδικο για delivery. Αν με απέρριπταν, θα έλεγα: «μα καλά, τόσο άχρηστος είμαι πια?». Κατ' αντιστοιχία, γι' αυτόν τον λόγο δεν μου ήταν τόσο δύσκολο το να προσπαθήσω να σε «κατακτήσω» αν και η πολιορκία ήταν πολύ πιθανό να αποτύχει.