"มิ้นไปก่อนนะครับทุกคน"
คนตัวเล็กโบกมือลา ไม่รู้ล่ะสิว่าผมจะตามไปเฝ้า
"มิ้นไปกันเถอะ"
โจเรียก ผมมองทั้งคู่ขับรถออกไป
"พวกมึงเตรียมตัวยัง ไปกันเถอะ"
ผมเอ่ย
เสียงเพลงในผับดังก้องในโสตประสาท
ที่อโคจรแบบนี้มีแต่พวกหวังฟันเล่นๆเต็มไปหมด
ผมมองหามิ้น เจอร่างบางกำลังนั่งคุยกับไอ้แมค อีกข้างเป็นไอ้โจ นั่งอยู่พักใหญ่ ไอ้แมคไม่ได้มีการล่วงเกินอะไร แต่!! ผมเห็นมันใส่บางอย่างลงในแก้วเหล้ามิ้น ไอ้เวรนี่มันคิดไม่ซื่อกับมิ้น ผมกำหมัดแน่น
มิ้นเองก็ไม่รู้ตัว
"มึงเห็นใช่ไหมว่ามันใส่อะไรบางอย่างเข้าไป"
ทีพูดขึ้น
"เออ กูเห็น"
ผมตอบ มิ้นตามคนไม่ทันแบบนี้ไง ผมถึงไม่อยากให้ออกมาสู่โลกภายนอก อยากจะขังมิ้นไว้ในห้องอยู่แค่กับผม
สองคนเท่านั้นพอ
"เข้าไปเลยไหม?"
เอ็มถาม
"ไม่ต้องหรอก กูไม่อยากทำเหี้ยในวันเกิด นี่ก็ใกล้เวลาบาร์ปิดแล้ว เดี๋ยวค่อยพากลับทีเดียว"
ผมตอบ
"นี่พวกกูหูฝาดไปหรือเปล่า มึงใจเย็นเกินคาด"
ต๊ะพูด
ผมยังคงมองมิ้นไม่ละสายตา ร่างบางหันไปดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ก่อนจะลุกไปพูดบางอย่างกับแมคแล้วยกแก้วดื่มรวดเดียวหมด ก่อนจะลุกไปห้องน้ำ และไอ้แมคกับอ้นก็เดินแอบตามไปห่างๆ
"ใครหมัดหนัก ไปเพื่อนกูเข้าห้องน้ำที"
ผมถามหาอาสา ทั้งที เอ็ม ต๊ะ ที อาสาตามมา ใช่แล้ววันนี้วันเกิดผม ผมไม่อยากทำเรื่องไม่ดี แต่ให้เพื่อนทำแทนได้
ผมกับเพื่อนก็แอบตามมาอยู่ห่างๆ ได้เวลาผับปิดแล้ว คนในห้องน้ำจึงไม่ค่อยมี
"อ่ะ.. อื้อ.... ปะ... ปล่อยมิ้น..."
เสียงมิ้นคราง!!!! ไอ้เหี้ยเอ้ย เสียงนั้นทำผมเดือดพล่าน
YOU ARE READING
อยู่ด้วยกันดีกว่านะ
Teen Fictionความรักที่เกิดมาแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ดันรักหมดใจไปซะแล้ว รักที่เกิดจากการแบ่งอาณาเขตแต่พอรู้ตัวเองอีกที ตัวเองนั่นแหละที่ล้ำเส้นเข้าไปหาอีกฝ่ายถึงที่
