บทที่ 18
"จากข้อมูลที่แกได้มา สาขาเราก็มีประมาณสามคน"
ปันบอก พร้อมกับเอารูปและประวัติให้สั่วดู "ดีมากเลขา ไหนรายยงานมาสิ"สั่วบอกก่อนที่ปันจะเริ่ม อธิบาย"คนที่หนึ่ง เต้ย คนที่สอง แมค และคนสุดท้ายก็คือ...มึงนั่นแหละ"ปันบอก"กุไม่ได้นิสัยเลวแบบนั้นนะ กุเคยทำมิ้นร้องไห้หรอ....เออกูเคยทำมิ้นร้องไห้ แต่ตัดกูออกก่อน เราต้องจัดการไอ่สองคนนี้ก่อนต้องรู้ให้ได้ว่ามิ้นชอบใครจะได้เคลียถูกคน ไม่งั้นกูจะขอมิ้นเป็นแฟนในวันเกิดได้ไง กูหมายถึงขอมิ้นคืนดี"สั่วบอกอย่างจริงจัง กับมิ้นกูดูแลไม่ให้ห่างตาจะยอมให้มิ้นไปรักคนอื่นได้ยังไง"สั่ว แต่ฉันว่านะ มิ้นจะชอบใครมันก็เรื่องของมิ้นป่ะ ถ้าน้องมีคนที่ชอบแล้วก็ตัดใจเถอะ"ปัน"ไม่ได้ มิ้นต้องชอบกุคนเดียว...ฉันหมายถึงถ้าคนที่มิ้นชอบเป็นคนดี ก็ไม่เป็นไรไง แต่นี่เคยทำร้ายมิ้นแล้วก็ทำมิ้นร้องไห้ แกอยากให้มิ้นเจอคนประเภทนั้นหรอ"เป็นตายร้ายดียังไงสั่วก็ไม่ยอมเว้ย
....เรียนคาบเช้า.....
"เห้ยเต้ย กูมีไรจะถามมึง แบบลูกผู้ชายเลยนะ มึงได้คุยกับรุ่นน้องปีหนึ่งที่ชื่อมิ้นสาขาเราป่ะ!?"
ผมเปิดประเด็น
"แค่กๆๆ ไอ้ห่าสั่ว มึงนี่มัน!"
ฉันสำลักน้ำเมื่อได้ยิน
"คนที่ขาวๆ ตัวเล็กๆ ปากแดงๆหน่อย ที่หน้าหวานๆอ่ะหรอ?"
เต้ยถามกลับ
"เออ นั่นแหละ ถ้ามึงคุยอยู่กูเตือนตรงนี้เลยนะ เลิกซะ กูกำลังคบกันอยู่"
ผมพูดแบบไม่รู้อาย มันเป็นเรื่องตอแหลก็จริงแต่ผมจะไม่ยอมเสียมิ้นให้ใครแน่นอน
"ใจเย็นพ่อมึง กูยังไม่ได้ตอบเลย กูไม่ได้คุยกับน้องเขา แต่แค่คิดว่าน้องเขาน่าสนใจดีที่ทำให้ผู้ชายอย่างมึงคบด้วยได้"
เต้ยตอบก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะ
ไม่ใช่ไอ้เต้ย งั้นก็แสดงว่าเป็นไอ้แมคแน่นอน
ESTÁS LEYENDO
อยู่ด้วยกันดีกว่านะ
Novela Juvenilความรักที่เกิดมาแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ดันรักหมดใจไปซะแล้ว รักที่เกิดจากการแบ่งอาณาเขตแต่พอรู้ตัวเองอีกที ตัวเองนั่นแหละที่ล้ำเส้นเข้าไปหาอีกฝ่ายถึงที่
