อยู่ด้วยกันดีกว่านะ

บทที่14

บทที่14

                อืม...เมื่อยตัวจังเลยเหมือนจะรู้สึกเบาหัวกว่าเมื่อคืน มิ้นเดินตัวปลิวออกมาจากห้องอย่างหมดแรงก่อนจะรู้สึกนิ่มๆที่ขาตัวเองพอก้มลงดูสีหน้างัวเงียก็พลันสดใสขึ้นมาทันตา

"บิงโก....มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับบ..."

มิ้นถามอย่างดีใจพร้อมกับกอดสิ่งมีชีวิตตัวเล็กไว้อย่างถนอม

"เมื่อเช้าค่ะ ป๊าไปรับมา"

บิงโกตอบกลับพร้อมยิ้นหวานมาให้ ร่างสูงที่แอบยืนมองอยู่ข้างผนังยิ้มกริ่มเมื่อเห็นมิ้นแสดงอาการดีใจออกมาแต่สายตามันก็ดันเหลือบมองเรียวขาขาวกับคอขาวเนียนอยู่ไม่หยุด เมื่อคืนใส่ชุดนี้นอนหรอวะยั่วเกินไปแล้วใส่เสื้อคอกว้างนอนกับกางเกงขาสั้นนอนแบบนี้เห็นแล้วไม่อยากให้เดินออกไปข้างนอกในสภาพนั้นเลย คอเสื้อที่หลุดออกจากบ่าเผยให้เห็นไหล่เล็กและความยาวของเสื้อและกางเกงที่สั้นเสมอก้นทำให้หากมองผ่านๆก็เหมือนกับว่าใส่แค่เสื้อตัวใหญ่เพียงตัวเดียวยิ่งมองยิ่งเหมือนกับต้องมนต์สะกดให้หลงไหลไม่หยุด อึก สั่วกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะเดินไปร่วมวงกับตัวเล็กทั้งคู่ที่กำลังคลอเคลียกันอยู่

"ม๊า...หนูอยากกินหนม"

บิงโกอ้อนมิ้น

"งั้นรอแป๊บนึงนะเดี๋ยวม๊าไปซื้อมาให้"

มิ้นเตรียมลุกขึ้นแต่ก็ถูกสั่วดึงตัวไว้ ผมไม่ยอมให้คุณออกไปโชว์ของขาวด้านนอกเด็ดขาด สั่วคิดในใจ

"เดี๋ยวป๊าไปเองม๊าอยู่เล่นกับบิงโกที่นี่แหละ"

สั่วพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป มิ้นสอนบิงโกใช้จอยเล่นเกมเด็กน้อยชอบใจกับเกมที่มิ้นชวนเล่นและยิ่งถ้าได้ชนะมิ้นอีกยิ่งสนุก

"โห...บิงโกเก่งจังเลยเล่นชนะม๊าตลอดเลยอ่ะ"

มิ้นเอ่ยชมผู้หญิงตัวเล็กที่ถือจอยเกมอย่างภูมิใจโดยไม่รู้ว่าทุกเกมที่ชนะมิ้นได้เพราะร่างบางยอมให้ล้วนๆ