.................มิ้น.................
"เอ้อๆ ใช่ วันนั้นแม่งโคตรดีด"
เสียงสั่วพูดคุยกับเพื่อน ซึ่งมีผมนั่งโง่ๆอยู่ข้างๆ เขางอแงให้ผมนั่งด้วย มืออีกข้างก็โอบไหล่ผมไว้ ทุกคนมองผมกับสั่วอย่างงงๆ
"ยังไงครับมีโอบมีเฝ้า?"
พี่ต๊ะพูด
"ก็เป็นรูมเมดไงใช่ไหมคะเบบี๊"
ประโยคหลังเขากระซิบเบาๆ
"ทำอะไรอายคนอื่นบ้างได้ไหม"
ผมกระซิบกลับ
"ว่าไงนะคะ"
เขาก้มลงถามจนแทบจะหอมแก้ม ผมเงยหน้ามองเขา
"บอกว่า...."
จุฟ
คนตัวโตเข้าจูบที่หน้าผากผมแบบไม่ทันตั้งตัว ตายแล้ววววววววววว
ผมบอกว่าเค้าหอมแก้มผมได้ก็จริง แต่ต้องไม่ใช่ในที่สาธารณะหรือต่อหน้าทุกคน ผมทำอะไรไม่ถูกหัวใจเต้นรัว
"หนูอยากกินอะไรไหม เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้"
สั่วถาม
"ไปเอาเอง"
ผมบอกแล้วลุกออกมาโดยไม่ฟังคำทักท้วง
ไหนดูสิ จัดงานซะใหญ่ มีอะไรกินบ้าง ผลไม้ส่วนใหญ่มีแต่ที่ผมชอบแหะ ขนมก็ของชอบผม
"พี่คิดแล้วว่าน้องมิ้นต้องมา"
เสียงนี้ พี่ชินหรอ ผมหันไปเห็นพี่ชินยืนถือแก้วไวน์ไม่ห่าง เขาเดินเข้ามาทักผม
"แต่งตัวน่ารักดีนะครับ"
เขาทัก แค่ผมใส่เสื้อฮาวายที่คอกว้าง กับกางเกงทรงหลวม
"ขอบคุณครับ พี่ชินก็ด้วย สั่วเชิญมาด้วยหรอเนีย"
ผมถาม
"ไม่อยากมาก็ต้องมา บริษัทเราเป็นหุ้นส่วนกัน"
พี่ชินตอบ มันเป็นแบบนี้นี่เอง
"จบงานนี้ไปไหนต่อครับ หรือกลับหอ?"
พี่ชินถาม
"บาร์ครับ มีกินเลี้ยงกับพี่ในสาขานิดหน่อย"
ผมตอบ
ESTÁS LEYENDO
อยู่ด้วยกันดีกว่านะ
Novela Juvenilความรักที่เกิดมาแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ดันรักหมดใจไปซะแล้ว รักที่เกิดจากการแบ่งอาณาเขตแต่พอรู้ตัวเองอีกที ตัวเองนั่นแหละที่ล้ำเส้นเข้าไปหาอีกฝ่ายถึงที่
