"Efsaneye göre, Medusa'nın ölürken suya damlayan kan damlalarından çocukları dünyaya gelir. Fakat suya damlayan ilk kan, ilk çocuk, Medusa'nın dileğiyle, bundan yıllar sonra, tüm karmaşa bittiğinde, güvende olacağı bir şekilde dünyaya gelecektir. Ve dünyaya geldiğinde annesi Medusa'nın intikamını sonuna dek alacaktır."
"Medusa karakterini ben almak istiyordum." dediğimde güldü. "Chloe kadar iyi bir oyuncu olmaman senin suçun değil." Burnumu kıvırıp sahnede ki özgüvenli duruşuna baktım. "Bence güzelliği ve özgüveni bu seçimde etkendi." Başını iki yanında salladı. "Sen de Medusa'nın kızı olacaksın işte, yeterince güzel bir rol."
"Medusa'nın kızı bile yok, uyduruk bir hikayenin uyduruk bir karakteriyim."
"Kızı olma kısmı bir efsane, ama bence olası bir durum." dediğinde omuz silktim. Ve sahne de repliklerine çalışan Chloe ile göz göze geldim. "Bakma bana öyle güzel suratınla!" kalkıp salondan yavaşça çıktım.
"Cheryl, nereye gidiyorsun? Birazdan sana sıra gelecek." Kolumu tuttuğunda hızla kolumu çektim ve gözlerimi zorlukla kapadım. "Lütfen ben dokunmadığım sürece, bana aniden dokunma." Yüzünde endişeli bir ifade oluştu. "Ah, özür dilerim, unutuyorum." Ondan uzaklaşırken kapıda görünen Chloe'ye baktığımda olaya dahil oldu. "Sorun ne? Neden onun sana dokunmasından bu kadar rahatsız oldun?"
Sofia ben konuşmadan hızla cevapladı. "Onun bir hastalığı var... Birinin teninin tenine değmesine dayanamıyor. Sadece kendi isteğiyle fiziksel temasta bulunabiliyor." Chloe'nin surat ifadesi aniden değişti. "Ah, üzgünüm, bilmiyordum."
"Hiçbir şeyi bilmeden konuşmayı seversiniz." dedim ve terasa doğru ilerledim. Tiyatro klübünün en sevdiğim yeriydi -gökyüzünün tamamıyla gözlerinizin önünde olduğu ve hiçbir şeyin sizi rahatsız edemeyeceği hissini vererek teninize çarpan rüzgarla rahatladığınız bir ortamdı-
"Amacım seni yargılamak değildi, sadece oyun arkadaşlarımı tanımak için bir kaç adım atıyorum. Özellikle de seninle iletişimde bulunmak bu kadar zorken, insan her fırsatı değerlendiriyor."
"Beni tanımak için özel çaba harcamana gerek yok. Tanıyamazsın çünkü..."
"Ben bile kendimi tanımıyorum."