GÜL

Papatya tacı... /Son

Selamün Aleyküm Kardeşlerim

Hayırlı günler

Son bölüm ile geldim.

Bu bölümü Akif ile Gül'ün ağzından dinleyeceğiz.

Yorumlarda buluşalım😊

İyi okumalar...

Buyrun bölüme♡♡

|AKİF|

Kalp atışlarımı hissediyorum. Eşimi gelinlik içinde göreceğim. Onun utangaç hâlini ve tatlı gülüşünü görmediğim zamanlar özlüyorum. Küçükken aynı sınıfta olduğumuz zamanlarda kendimce esprili hâle bürünürdüm. Severdim, hoşuma giderdi. Yeni yeni anlıyorum ki ne dersem deyim beni hiç bıkmadan dinleyen Gül içinmiş bu hareketlerim. Öyle ısınmış ki içim ona. Mutsuz olsam da onunla hiçbir şeyim yokmuş gibi davranabiliyordum. Bir şeyim kalmıyordu yanında. Çok gerçekti. Çok sıcak...

Erkeklerden birkaç kişiyle iyi anlaşırdım. Erkek erkeğe kardeş gibi anlaşırdık. Kızlardan yardım alırdım. Ama Gül'ün yanında tam belli etmesem de evimdeymişim gibi hissederdim. Sanki ne dersem deyim sır gibi saklardı içinde. Birilerini kırmaktan çekinirdi. Severdi yardım etmeyi. Bana da yardım ederdi. Şaşırırdım bazen. Biraz değişik gelirdi. Herkese nasıl yetebiliyordu ki...

Bazen kendi işinizi kendiniz yapın, başkasından alın yardımı demek geçiyordu içimden. Kendim yardım almak istesem de.

Herkes onu çok seviyordu. Anlayışlı, güler yüzlüydü. Dinimizi hatırlatır, nasihatler de verirdi sınıfa. Ara ara duyardım. Sınıftaki kızlar da ona sorular sorarlardı. Çok seviliyordu. Hayatıma renk katan kızdı. Neşe saçan, mutluluğu hâl ve hareketleriyle yansıtan. Kelimelere gerek kalmadan...

Odaya doğru ilerlerken duyduğum sesle adımlarım yavaşladı.

"Oğlum..."

Başımı sesin geldiği yöne çevirdim. Babam yanıma geldiğinde memnun ve mahcup hâlini görebiliyordum. Derin nefes alıp verdikten sonra konuşmaya başladı. Baba...

"Bugün düğününüz var. Seninle dün konuşmak istedim ama şimdiye nasipmiş... Oğlum, yüzük taktığını öğrendiğimde ilk başta yanlış anlaşılmıştır diye düşündüm. İnanmak istemedim. Akif habersiz yapmaz diye düşündüm. Sonra içten içe kızdım, sinirlendim sana. O gün babaannen aradı. Sinirimi belli etmemeye çalışarak konuştum. Bende bir şeyler olduğunu anlamıştı. Konu seninle ablana açıldığında gönlündekini söyledi. Senin mürüvvetini görmek istediğini söyledi. O anki hâlimle evlendiğini söyledim. Sonra gelmek istedi. Devamını biliyorsun."

Omzumu sıkıp bana bakmayı sürdürdüğünde içimden geçenleri söyledim.

"Sana kırgın değilim baba. Belli bir sebeple takıyordum o yüzüğü. Takmasam da olurdu ama öyle bir çözüm düşündüm kendimce. Her şerde bir hayır var derler ya, öyle benim durumum. Sevdiğim biriyle evlendim. Bu içine sıkıntı yapıyorsa-"

"Gül ile evleniyor olman, onu sevdiğini bilmem beni mutlu ediyor oğlum. Mutluyum. İçimi sıkan, ani kızgınlığımla üzerine gittim. Sevmediğin bir kişiyle evlenmene izin vermezdim."

Yüzümdeki gülümsememle konuştum.

"Ben kızgınlığındaki nasihati anladım baba. Şimdi düğünüm var. Dert etme, senin varlığın bu hayatta güçlü durmam gerektiğini bana hatırlatırken sana kırgınlığım olmaz. Güçlü durmayı senden öğrendim. Sevmeyi de..."

Babam yaşaran gözleriyle beni güvenli kolları arasına aldığında sıkıca sarıldım. Babamın bize olan sevgisi hep içtendi. Babam...

|GÜL|