𝐌𝐲 𝐏𝐫𝐞𝐭𝐭𝐲 ◈ 𝐏𝐫𝐞𝐭𝐭𝐲 𝐌𝐞𝐫𝐦𝐚𝐧 ｢𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝｣

◈𝟐

Zawgyi

⭅⭆

ေမွာင္မဲေနသည့္ လိုဏ္ဂူသည္ ဝင္ေပါက္တည့္တည့္တြင္ ျဖာက်ေနသည့္ ဖိုးလမင္းကို အမွီျပဳကာ မွိန္ျပျပလင္းထိန္ရာ၏။ ဂူထဲရွိ ေရသူထီးေလး တစ္ေကာင္သည္ တစ္ေတာင္ေက်ာ္ေလာက္ ရွ္ိမည့္ ေရလႊာထုထဲတြင္ ထိုင္လ်က္ရွိေနၿပီး ႐ႊံ႕ေျမေပၚ၌ သတိလစ္ေနသည့္ လူသားကို တစိမ့္စိမ့္ ေငးၾကည့္ေနသည္။ ေရသူထီးေလး ေငးၾကည့္ေနဆဲ အတြင္းမွာပင္ ထိုလူသား၏ မ်က္လံုးေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြင့္ဟလာသည္။ ထိုသူက သတိရလ်ွင္ရခ်င္း ေငါက္ခနဲထထိုင္ကာ မ်က္စိအစံုမွိတ္လ်က္ ေၾကာက္အားလန္႔အား ေအာ္ဟစ္လာ၏။

"အားး ! ... မစားပါနဲ႔ မစားပါနဲ႔ ! ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ ! ... ကြၽန္ေတာ့္အသားက မခ်ိဳပါဘူး ! ... အရက္ေတြ ေသာက္ထားလို႔ ခါးတူးေနတာ ! ... ဝမ္းေလ်ွာတက္ပါတယ္ ! ... မစားပါနဲ႔ ! ... ကြၽန္ေတာ့္ကို မစားပါနဲ႔ !"

ေရသူထီးေလးက ေၾကာင္အအေလးသာ ၾကည့္ေနသည္။ သူက ထိုလူသားေျပာသည့္ စကားေတြကို သိပ္မွနားမလည္ပဲေလ။

ဝမ္းေလ်ွာတယ္ဆိုတာ အီးအီးပါတာကို ေျပာခ်င္တာလား။ လူသားေတြ အီးပါတက္တာကို သူသိေပမဲ့ ဝမ္းေလ်ွာတယ္ဆ္ုိသည့္ စကားလံုးကိုေတာ့ နားမလည္ေပ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၾကားဖူးသလိုလို ရွိေနေပမဲ့ လူသားကုန္းေျမထံ မေရာက္တာၾကာသည့္ သူ႔အဖို႔ မွတ္မိဖို႔မေျပာနွင့္၊ တစ္ခါတေလက် ဘယ္လို စကားေျပာရသလဲေတာင္ ေမ့ေနတက္သည္။

ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ေလ်ွာက္ေအာ္ေနသည့္ ခ်န္ေဖးယြီမွာ တစ္ဖက္သားထံမွ တံု႔ျပန္မႈတစ္ခုမွ ျပန္မရသည့္အခါ မ်က္လံုးကို မရဲတရဲ ဖြင့္လိုက္ၿပီး အနွီထူးထူးဆန္းဆန္း သတၱဝါကို အကဲခတ္ေပေတာ့သည္။

ေရသူထီး။ ပံုျပင္ေတြထဲမွာသာ ၾကားဖူးထားသည့္ လူတစ္ပိုင္း ငါးတစ္ပိုင္း ေရေနသတၱဝါ။ အက်ည္းတန္ ရုပ္ဆ္ိုးၿပီး၊ ပင္လယ္ထဲ ေရာက္လာသည့္ လူေတြကို ဆြဲေဆာင္ျဖားေယာင္းကာ၊ ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားေသာက္သည့္ ဒ႑ာရီလာ အသားစား ငါးတစ္မ်ိဳး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေရွ႕က ေရသူထီးကေတာ့ ၎ပံုျပင္မ်ားႏွင့္ အေတာ္ေလးကို ကြဲလြဲစြာ၊ ေရသူထီးဟု ဆိုမရေလာက္ေအာင္ပင္ လွရက္လြန္းေနသည္။ မသိလ်ွင္ နတ္ဘုရား အတိုင္းပဲ။