ANLAŞMA (TAMAMLANDI)

Bölüm 26

Bölüm 26

Halam rahatça arkasına yaslanıp oturdu. Bacak bacak üstüne attı. Berna Hanımla tanışmışlardı. Hatta garip bir şekilde iyi anlaşmışlardı.

Filiz'in doldurduğu çayından bir yudum aldı. Bana bakıyordu.
"Derenciğime küçük yaşta bakmaya başladım. Çok tatlı ve ne yazık ki hırçın bir kızdı." dik dik yüzüne bakmaya başladığımda Okan Bey elimi sıkıca tuttu.

Berna Hanım nazikçe gülümsedi.
"her kız çocuğu küçükken hırçındır."

"ay yok canım, bizimki basbayağı saldırırdı herkese." dedi gözlerini devirerek. "az şikayet gelmemişti komşulardan." bu kadın seni kötülüyor Deren!

Okan Bey'in güldüğünü görünce tuttuğu elimi sinirle elinden çektim. Komik olan neydi?!

Berna Hanım kaşlarını kaldırırken kahkaha attı.
"hiç güleceğim yoktu Deren kızım, ne zaman gitti bu hırçınlığın?"

"hiçbir zaman!" dedi halam sitemle.

Berna Hanım daha da gülmeye başladı.
"ama kadın dediğin hırçın olmalıdır. Ben Deren kızımdan memnunum, hiç de hırçınlığını görmedim."

Yeliz keyifle Asya'nın yaptığı kurabiyelerden yiyordu.
"çok güzel olmuş. Ellerine sağlık." dedi.

Yankı hiç memnun değildi. Bir an önce gidelim derdindeydi. Gitsinlerdi!
"şu tuttuğumuz eve ne zaman gideceğiz?" diye sordu.

Halam sinirle ona bakınca susup arkasına yaslandı. Yankı hep huysuzdu zaten.

"siz ayrılın bakalım." dedi halam bizi göstererek.

Berna Hanım kaşlarını çattı.
"ne güzel oturuyorlar çocuklar. Onlar karı koca istedikleri gibi otururlar."

"oldu!" dedi halam gözlerini büyülterek. "bir de şey yapsınlar önümüzde." şaşkınlıkla ona bakarken Okan Bey'in yanından ayrıldım.

Yeliz boğazında kaldığı kurabiyeyle öksürmeye başladı.
"anne düzgün konuşsana ya." dedi kaşlarını çatarak.

Berna Hanım derin nefes alırken halam omuz silkti.
"bizim zamanımızda böyle miydi canım? Biz daha sarılamıyorduk bile. Edep olacak insanda edep!"

Okan Bey kolumdan tutup tekrar yanına çekti.
"sizin edep dediğiniz yeni evlenmiş çiftin yuvasını bozmaya çalışmak mı?"

Halam duruşunu dikleştirdi.
"yok canım ne haddime? Ben size sadece eski zamanları biraz örnek alın diye söyledim."

"gerek yok. Biz böyle iyiyiz." dedi Okan Bey.

Nihayetinde kendi evlerine geçtiklerinde rahat bir nefes aldım. Aldıkları ev tam çaprazımızdaydı.
"bu kadar yakın olmak zorunda mıydık?" diye sordum.

"kadın gözümün önünde olun diyor başka birşey demiyor Deren. Ne yapayım?" Dedi Okan Bey. Gömleğini çıkarıyordu.

Gözlerimi kaçırdım. Tırnaklarımla ilgilenmeye başladım. Sahte kocama alışmış olsam da hâlâ utanıyordum!

"babamla tanışmak istediğini de söyledi. Yarın şirkete gelecekmiş." dedi.

Şaşkınlıkla ona döndüm. Üstü çıplaktı.
"nasıl?! Yarın kesin seninle ben de geleyim iş yerine, onun ne yapacağı belli olmaz." demişim telaşla.

Başını sallarken gülüyordu. Neden güldüğünü anlamadan yüzüne bakmaya başladığımda bana döndü.
"gerçekten küçükken her önüne gelene saldırıyor muydun?"