Unwanted Love (COMPLETED)

kabanata 15

Freely

5 years later...

Mabilis lumipas ang taon Yes, nag pinalaya ko siya sa pag kakasakal sa kasal na iyon I have no regrets everything will happened, iniwan ko ang lahat ng gabing binigay ko sa kanya ang annulment paper.

I didn't tell anyone when I left, gusto ko nang tahimik na buhay matapos ang lahat. Kahit ngayon lang gusto kong maging walang pakealam sa iba gusto ko matapos ang sakit na pinag daanan ko at sarili ko muna ang unahin ko I'm not a hero to save everyone that's what I learned after that.

I finally learned that you don't owe your side of story to anyone, its not my responsibility to correct the misconception, at anong man sinasabihin sa akin dahil alam ko sa sarili ko na nag mahal lang ako at hindi ko iyon pinang hinayangan.

You can't change how people treat you or what they say about you. So stop wasting precious time trying you prove yourself to anyone who is committed to not seeing you for who you are.

Tumunog ang oven na siyang umagaw sa malalim na pag iisip ko kinuha ko kaagad ang baked fresh croissant sa loob nito.

Amoy na amoy ang bango nito sa buong kitchen ng maliit ko bakery shop. I did not pursue being a teacher because I felt that my passion was not there nag focus ako sa pag babake nag aral rin ako ng culinary at naging working student at nakapag tayo ng maliit na bakery.

"Pia, pakilagay sa chiller yung mga Blueberry cheesecake 20 pieces iyon para ma deliver na ni Perry mamaya." Saad ko kay Pia." Mag kapatid ang dalawang ito actually ay kambal sila parehas silang nag tratrabaho sa maliit na bakery ko.

"Alright Mam." Nakangisi saad nito sa akin.

"Ano na pumunta na ba rito? Tagal nun ah naiinis nga ako e di kasama yung kaibigan niyang si Basti. Bulong nito sa akin na parang itinatago pa kay Perry ang lihim.

Napataas ang kilay ko sa kanya dahil kitang kita ko ang pamumula nang pisngi nito dahil sa pag sabi sa huling salita.

"Kanina pero hindi niya kasama si Basti. Puro kana lang Basti. Busy iyon kaya walang oras yun para mag punta rito." Saad ko sa masiglang ngisi ni Pia sa akin kaya bigla itong nag lahat at napalitan ng sibangot na mukha.

"Sino ba ang huling lalaki na nag paiyak sayo para maging sing pait ka ng ampalaya?" Biro nito sa akin habang inaayos ang iba pang cake sa chiller.

"Hope is just telling the truth, na huwag kang umasa sa Basti na iyan mukha pa lang nun ay mukhang madami nang dinurog na panty." Saad ni Perry habang hinihintay maayos ang i dedeliver niya.

Napailing na lang ako sa dalawang mag kapatid na ito nakilala ko sila nang dumating ako sa lugar na ito sila lang rin ang halos naging kausap ko sa araw araw dahil bukod sa nag tratrabaho sila madalas ko rin silang kasama.

Napukaw ang tingin namin lahat sa malaking Flatscreen Tv nang marinig ko ang pamilyar na pangalan mula sa balita.

"Khairo Luke Fuentes made a $ 500 million investment in the parent company of NcBank, a privately held digital bank based in Brazil, the South American." Saad ng newscasters habang ang picture nito ay nasa screen.

"Yan! Issue yan dati e totoo kaya kinasal yan pero itinago lang?"pag tuturo ni Perry sa screen.

Iniwas ko ang tingin ko sa Tv ay mabilis na kinuha ang logbook sa table itinuon ko ang buong pansin ko duon, pero na tigilan ako nang mag salita si Pia.

"Kasal naman na talaga iyan nag pa presscon na dalawang taon nakalipas na siguro iyon." Saad ni Pia habang pinag mamasdan pa rin ang screen.

"Fashion Designer ata yun pero madami naman nag sasabi na wala daw rito ang asawa niyan. Sayang yan ah wala pang anak di dadami lahi niyan." Saad ni Pia.

Bumalik ako sa maliit na office ko rito sa akin bakery ayoko na makarinig pa ng kahit anong balita sa kanilang lahat matagal ko ng ibinaon sa limot ang lahat.

I have no intention of taking revenge for everything they did to me. The best revenge is show them that your life is better after they're gone.

Sometimes when the people love you hurt you the most. Its better to stay quiet if your love wasn't enough.. Do you think your words will matter? Hindi ba't hindi dahil isa iyon sa napatunayan ko.

Napatingin ako sa White rose na nakapatong sa akin table. Napangiti ako dahil walang sawa itong nag bibigay ng magagandang mga rose sa akin.

I want to learn how to love him the right way and be loved just as much in return. I don't want to force it on him, so i will let the time take its course. I had to find myself and learn to love me first.

Inabala ko ang sarili ko sa pag check ng mga list dahil bukod sa pag bebenta namin ng mga cakes and cupcakes ay nag dedeliver rin kami sa maliliit na resto. Kaya talagang wala akong oras sa ibang bagay bukod sa isang taong mahalaga sa akin buhay.

Pinag masdan ko ang picture namin dalawa sa tuwing makikita ko ito ay hindi ko maiwasan hindi mangiti dahil siya ang rason ng pag bangon ko sa lahat ng nangyari siya ang nag paunawa sa akin. After the sun will reappear. There is a life. After the pain, the joy will still be here.

Buo ng mahinang ingay ang pinto ng marinig ko ang pag bukas nito. Sumilay ang maganda ngiti nito sa akin kita ko rin si Henzo mula sa likod niya hawak ang isang bouquet ng Tulips nakasuot ito ng casual attire na siguroy kakagaling lang sa trabaho at rito nag tungo.

Sinalubong ko na sila sa pinto pa lang kaagad akong hinagkan ni Henzo sa pisngi.

"Nakakawala ng pagod..." bulong nito sa akin. Maharan ko itong pinalo sa dibdib dahil pangbobola nito sa akin.

"Mommy look!" Pag tuturo sa akin nang akin anak sa hawak nitong cupcake.

-
Alam ko po na madami mag di-disappoint dahil tinapos ko kaagad ang story my part 2 po ito pero hindi ko pa ngayon mailalabas maraming salamat sa lahat ng nag support at umiiyak sa story na ito hehe. May sakit si Author pinilit ko lang po bigyan ng kalayaan si hope bago ko itigil pero huwag po kayong mag alala bibigyan ko ng part 2 ang story na ito pansamantala lang po muna ako ma mamahinga pati na rin sa watty salamat.