Unwanted Love (COMPLETED)

kabanata 23

Hope Galvez Guevara's POV.

Bumuo nang malakas na tunog ang sampal na iginawad ko kay Henzo matapos niyang sabihin ang lahat sa akin.

"Ano nagawa ko sa iyo para magawa mo sa akin ang mga bagay na ito? Pumasok ka sa buhay namin ni Kaleb. I let my son trust you but this is what you will repay us for?" Galit na tanong ko sa kanya.

"I'm fool to believe that she still loves me." Basag ang boses na saad nito sa akin.

Alam ko ang pakiramdam nang nararadaman ni Henzo. Pero hindi ko kayang mang traydor nang tao dahil lang sa pag mamahal na iyon.

My son doesn't know what's going on I don't know if he's safe. Malaki ang tiwala ko sa ama ni Kaleb na maililigtas siya pero hindi maiwasan hindi mapaisip dahil natatakot ako na baka may masamang mangyari sa mag ama ko.

"I know how you feel Henzo but I can't harm an innocent child just because of that love. Kung may mangyaring masama sa pamilya ko ay hinding hindi kita mapapatawad." Lumuluhang saad ko sa kanya.

"I thought I could trust you despite all this. Pero hindi, hindi iyon ang ginawa mo mas pinili mo ang ang sarili mo paniniwala inilagay mo si Kaleb sa peligro!" Matigas na saad kong muli sa kanya habang ang luha at patuloy sa pag patak

"Dahil ang akala ko ay mahal mo ako pero hindi iyon ang totoo umuwi ka dito para makipag kita kay Khairo." Saad nito habang nakatitig sa akin puno nang sakit ang bawat bigas niya sa huling salita.

"So you betrayed me?" Mapaklang tanong ko sa kanya.

"I can see in your eyes every time you say the name of that man that you still love him. Paano ako Hope, aasa na lang ako sayo kahit hindi ako sigurado kung matutuhan mo rin ako mahalin?" Saad nito sa akin.

"I don't understand you anymore Henzo. Hindi na ikaw ang lalaking pinag katiwalaan ko nang tatlong taon hindi ko na maintindihan ang mga rason mo." Saad ko.

"I love you, that's my reason.  I have no other reason you can't understand me, because Khairo is still the one you love until now. Hinding hindi mo ko maiintindihan Hope." Malamlam na saad nito sa pagitan nang mga titig niya kita ko ang pamumula nang mata nito.

"Now I understand your reason but I don’t expect you to be able to do this to us." Saad ko at tinalikuran na siya.

"Hope.." maikling tawag nito ngunit hindi ko na siya nilingon pa ayaw ko na marinig ang sasabihin niya pagod na pagod na akong matiwala sa lahat labis kong pinag sisihan ang pag babalik ko sa lugar na ito. Kung alam ko lang na ganito mangyayari ay hindi na ako nag pakita pa tahimik ang buhay namin ni Kaleb pero muli itong nagulo dahil sa mga biglaan na desisyon ko pero nandito na rin ako at hindi na puwede atrasan ang lahat siguro'y dala na rin nang tadhana na bumalik ako rito para narin sa Mommy ko.

Khairo luke Fuentes POV.

I shot the last guard at the door. Jesus forgive me. Bulong ko sa sarili matapos ang napakadaming bantay na halos napatay na yata namin lahat.

Ramdam ko ang malamig na bakal nang baril mula sa akin likod. Kaya kaagad kong binitawan ang hawak ko na baril.

"Hindi ko inaasahan na sa ganitong lugar at estado tayo mag kikita Fuentes." Saad nang pamilya na boses sa akin likod.

"Hiro. Hindi ko rin inaasahan aso kana pala nang mga Gonzales." Prente kong saad sa kanyang habang ang isa nitong kasama ay nakangising tumingin sa akin at sinipa sa malayo ang baril na hawak ko lang kanina.

Hiro is one of our friends this is one of Don Rosinante's caliber men. Isa ito sa mga nagturo kay Saturn sa pakikipag laban nang sapilitan ipasok si Saturn sa illegal na aktibidad nila.

"Trabaho lang Khairo." Saad nito sa akin mabilis ako humarap sa kanya at nasuntok ito sa tagliran. Napaluhod ito sa sakit at mabilis ko nasipa ang hawak nitong baril.

Mabilis muli ako kumilos ang makita ko ang pag tutok nang baril sa akin nang kasama nito. I grabbed his hand and quickly twisted it until he released the gun he was holding.

I hit his head against the wall until he fainted. Kita ko ang dugong naiwan sa pader dahil sa ginawa ko nang bumagsak ito.

I feel the coldness of the knife pierce my back. Kaagad ko itong nasiko mula sa likod tumama ang siko ko sa ulo niya. Kita ko ang pag kakawala niya sa balanse dahil sa pag kakahilo.

I quickly picked up the gun and pointed it at him. Wala akong balak patayin si Hiro. So I pointed the gun at his knee and then shot him. Namalipit ito sa sakit halos murahin ako dahil sa ginawa ko.

"Just kill me now!" Saad nito sa pagitan nang sakit na nararadaman nito sa tuhod. Napailing ako sa kanya at tinalikuran ito at mabilis na tumakbo dahil nasasayang ang oras ko.

Rinig ko sa kabilang linya si Roxy isa sa mga tracker ni Saturn.

"Lorenzo Guevara's entire family was separated. Hawak ni Hanie Guevara ang anak ni Miss Hope. Pababa ang exit sir. The last floor where you are sir there is an exit there to get down. Miss Hanie Guevara’s location is already on the 33th floor." Saad ni Roxy sa akin.

Mabilis ko tinakbo ang hagdan upang makababa nang mabilis. Ramdam ko ang pag kabasa nang itim na T-shirt na suot at ang pag buka nang sugat duon.

I heard gunfire outside. Rinig ko ang pamilyar na boses ni Hanie sa Hallway pa lang at ang malakas na pag iyak nang bata.

Kaagad kong tinakbo ang lugar na iyon kita ko ang bayolenteng hawak ni Hanie sa anak ni Hope. Nakatalikod silang dalawa kaya hindi ako napansin ni Hanie na paparating mula sa kanyang likuran.

Kita ko ang pag tutok nang baril nang nag iisa na lang na tauhan nito kaya mabilis ko iyon tinutukan at binaril mula sa malayo.

Gulat at pag kabigla ang gumuhit sa mukha ni Hanie dahil sa biglang pag tumba nang kaisa isa na lang niyang kasama. Rinig na rinig ang ingay na binubuo nang pag iyak nang bata nakatalikod ito at hindi ko nakikita.

-