Unwanted Love (COMPLETED)

kabanata 24

Khairo Luke Fuentes' POV

I could see the tightness of Hanie's grip on the child's arm. Pilit itong pinapalakad pero ang mga tuhod mismo nang bata ang umaayaw.

"Don't you want to walk? O babaliin ko yang mga paa mo para hindi kana makalakad habang buhay." Bulyaw nito at pilit na pinatayo ang bata sa lapag.

Pag harap ni Hanie sa direksyon ko ay kaagad nag tama ang mga mata namin bakas sa kanya ang malaking pag kakagulat.

"K-khairo...-" Halos mabitin ang sasabihin nito.

"What do you think you are doing?" Matigas na tanong ko sa kanya. Itinago nito ang bata sa kanya likod.

"Alam kong nandito ang anak ni Hope. Nandito ako para iligtas ang bata." Puno nang paniniguradong saad niya. Mas lalo akong nainis sa pag sisinungaling niya.

gusto kong matawa dahil sa sinabi niya pero nangingibabaw ang gigil at galit ko sa kanya.

"Ibigay mo sa akin ang anak ni Hope." Kalmado kong saad. Mas lalo niyang inilagay ang bata sa kanyang likod at pumalahaw nang iyak ang bata.

"Did you come here for Hope's son? Anong meron sa Hope na iyan at hindi mo maialis sa sistema mo?" Puno nang galit na tanong nito sa akin.

I no longer spoke, I walked towards her direction. Mabilis ko siyang hinawi at kinuha ko ang bata sa kanya.

Pero halos tumigil ang mundo ko nang makita ko ang bata at nag tama ang tingin namin dalawa. Kinain nang kakaibang kaba ang akin dibdib.

Mapula ang dalawang pisngi nito dahil siguro sa pag iyak at ang mga mata ay mapungay na mapungay dahil sa pagod.

Nakatingin ito sa akin habang ang pag patak nang luha ay hindi tumitigil hindi ito nag sasalita. Mga mata nitong katulad na katulad nang sa akin. Tila ba nakatingin ako sa batang ako.

Niluhod ko ang akin tuhod upang mag pantay kaming dalawa. Hinaplos ko nag pisngi nito nang marahan.

"Y-your..- name is K-kaleb right?" Nanginginig ang boses na tanong ko sa kanya.

he nodded at me. "K-kaleb.. Guevara s-sir..." mahinang saad nito. Dun na pumatak ang luha ko nang mag salita at marinig ko ang boses niya.

I'm sure This child is my son. Anak ko ang batang ito hindi ako puwedeng mag kamali. Ngayon wala nang rason si Hope para iwan akong muli.

Binuhat ko ang anak ko ramdam kong ang mahigpit niyang pag yakap sa akin leeg. "I-iwant.. to go home.." malambing na saad nito habang ang ulo ay nakadantay sa akin balikat.

Hinimas ko nang marahan ang malalambot niyang buhok "let's go home Kaleb." Bulong ko at hinagkan ito nang marahan at nag patuloy sa pag lalakad.

Pero hindi pa man ako nakakatalikod ay kaagad mabilis na kumilos si Hanie at itunutok sa akin ang baril na hawak niya.

"What do you think I'll let you run away so easily?" Basag na sigaw nito kasabay nang pagtutok sa amin ng baril na hawak niya.

Nakipag sukatan ako sa kanya nang tingin pero mukhang wala itong balak ibaba ang hawak niyang baril mas lalo kong niyakap ang anak kong si Kaleb.

"What do you think you're doing Hanie?  Sobra sobra na ang ginawa nang pamilya mo kay Hope. This is too much!" Bulyaw ko sa kanya. Kita ko ang pag patak nang luha nito.

"Marry me that's what I want! Nag mamahalan tayo dati nang hindi pa nag papakita ang Hope na iyon pero nag bago ka!!" Sigaw nito.

I'm tired of arguing about these things.  I don't want to hear what Hanie has to say anymore. Dahil ako mismo ay pagod na rin.

"Ngayon mamili ka Khairo ang buhay nang anak ni Hope o ang mag pakasal sa akin?" Nakangising tanong nito sa akin.

Rinig ko ang maliliit na hikbi nang anak ko sa akin bisig. Mas lalo ko itong niyakap. Humigpit lalo ang yakap nito sa akin.

"Don't you dare to hurt my son Hanie." Puno nang pag babanta na saad ko. Hindi ko alam ang puwede kong magawa sa kanya kung sakaling masaktan ang anak ko sa desisyon na gagawin niya.

"A-anak.. mo ang batang iyan? You promised me when you married Hope.
That you have nothing to do with her, ngayon ay nag kaanak ka pa pala sa kanya?" Mapaklang sabi nito. Habang walang tigil ang pag iyak.

Nangako ako sa kanya nang oras na iyon pero ang pangako na iyon ay ako mismo ang sumira. Hindi ko alam ang mayroon kay Hope. Hindi lang tawag nang laman ang mga nangyari sa amin hindi ko siya maialis sa sistema ko. Simula nang umalis siya ay walang nangyari sa amin ni Hanie. I tried to turn to another woman but Hope was the only one who was able to give such a feeling that even I could not explain.

"I have nothing to explain to you. put down your gun and don't get involved the innocent child, matagal na tayong tapos Hanie ilan beses kong dapat sabihin sayo? Tinulungan ko kayo sa Plantation na halos malugi na isn’t that enough?" Saad ko.

"That's not what I want you to do. I want you to marry me! Hindi ko sinabing tulungan mo ako Khairo wala ako hinihingi sayo na kahit anong pag tulong tungkol sa Plantation na iyon. I love you Khairo why is it so hard for you to understand?" Saad nito at malamlam na titig ang ibinigay sa akin.

"Stop this Hanie this is too much!" Bulyaw ko dahil wala na papatunguhan ang usapan ito.

Pero matigis ito at lalong itinutok ang baril sa amin ni Kaleb. Itinaas ko ang kaliwang kamay ko na may hawak na baril at itinutok sa kanya. Kita ko ang pag kabigla nito dahil sa pag tutok ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang magagawa ko oras na ang anak ko ang madamay sa kahibangan nang pamilya niya.

but I was so shocked when it fell and lost consciousness. Tila ba nakatulog ito nang mahimbing kasabay nun ang pag basak nang baril na hawak nito.

Nakita ko si Saturn sa kanya likod kana ngisi ito sa akin at umiiling. "It's just a tranquilizer gun. Hindi siya mamamatay jan magigising rin yan mamaya." Saad nito habang hawak ang isang case.

Kita ko ang tama nang baril nito sa balikat at hirap sa pag lakad. "I thought you died." Maikling saad ko.

"I'm still looking for that woman.  Fuentes so I can't die yet." Natatawang saad nito. Pero nabitin iyon nang makita ang batang hawak ko. Napuno ito nang pag tataka.

-