Zawgyi
.............................
ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးတစ္လုံးကိုလက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားၿပီး အသက္မရွိေတာ့တဲ့မိဘေတြကိုၾကည့္ကာငိုယိုေနတဲ့ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးတစ္ေယာက္။
မိုးစက္မ်ားကလည္းသူ႕ကိုႏွစ္သိမ့္ေနသေရာင္။ ငါးႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ကေလးေလးက သူ႕မိဘေတြအခုထိထားသြားတာကိုမယုံေသးဘူးထင္သည္။
ေဘးကကားေလးထဲမွာေတာ့ မဖြင့္ရေသးတဲ့ကိတ္မုန႔္ေလးရယ္ မိဘေတြရဲ႕ဆုေတာင္းစာေလးဟာဖရိုဖရဲေလးေတြနဲ႕ မိုးစက္ေတြေၾကာင့္စို႐ႊဲကုန္သည္။
အခုခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုမိုးစက္ေလးေတြကလြဲလို႔ဘယ္သူကႏွစ္သိမ့္နိုင္ဦးမွာလဲ?
..........................
"နိုးလာၿပီလား?"
အလွဆုံးေသာအၿပဳံးကိုၿပဳံးျပကာ ကေလးေလးရဲ႕နဖူးေပၚကိုလက္တင္လိုက္သည္။
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
ႏွာေခါင္းေလးကိုဖြဖြေလးညစ္လိုက္ၿပီး ထရန္ျပင္ေနေသာသူမရဲ႕လက္ကေလးကိုထိုကေလးေလးကလက္ေသးေသးေလးနဲ႕လွမ္းဆြဲလာသည္။
"ပါး...ပါးပါးေကာ?မားေကာဟင္?"
ထိုစကားေၾကာင့္သူမဟာမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားသည္။
"ပါးပါးေကလ ဟိုေပၚမွာၾကည့္ေနတယ္ေတြ႕လား? အဲ့တာေၾကာင့္သားေလးကလိမၼာရမယ္ေနာ္။"
"မားမားကေကာဟင္?"
"မားမားကလား? မားမားကလည္း ပါးနဲ႕အတူ ဟိုးေပၚမွာရွိေနတယ္ေလ။သားနာမည္ကဘာလဲဟင္?"
"သား....သားကေရွာင္းက်န႔္ပါခင္ဗ်။"
"လိမၼာတယ္ေရွာင္းေလး ဒီေန႕ကစၿပီး အန္တီကမင္းရဲ႕မားေနာ္။ လိမၼာရမယ္ေနာ္။"
"အႏၱီက သားရဲ႕မားမဟုတ္ဘူးေလ။ မားကဘယ္မွာလဲ ?မားကိုေခၚေပး မားကိုေခၚေပးလို႔!!!"
ငိုယိုကာေသာင္းက်န္းေနတဲ့ေရွာင္းေလးေၾကာင့္ မနိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံးဖက္ထားကာႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္သည္။
"ေရွာင္းေလး။ေရွာင္းက်န႔္။မားက မင္းမားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းပဲ။မင္းမားက မင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ခိုင္းတာ။ ဟင္းးး ေရွာင္းေလးက မားလို႔မေခၚနိုင္ေသးရင္လည္း အန္တီလို႔ပဲေခၚေနာ္။ အန္တီ့နာမည္က Cristieလို႔ေခၚတယ္ ။ေရွာင္းေလးက လိမၼာရမယ္ေနာ္။"
"အြန္း သားကတိေပးပါတယ္ အႏၱီ"
အိမ္ေလးထဲမွာေတာ့တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ဖက္ကာ နာက်င္မႈေတြေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြကို အတူမွ်ေဝတဲ့ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးေလးနဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေကာင္မေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအျပန္လွန္ကတိေပးေနၾကေလရဲ႕။
............................
ဝါးးး
ေဒါက္....ေဒါက္။
"ေရွာင္းေလး နိုးၿပီလား?"
"နိုးပါၿပီ အႏၱီ"
"လိမၼာလိုက္တာ ေရွာင္းေလးက။အန္တီမနက္စာျပင္ထားေပးတယ္ စားၿပီးရင္ေရွာင္းေလးကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္။"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပိတ္သြားတဲ့တံခါးသံနဲ႕အတူေရွာင္းေလးဟာ သြက္သြက္လက္လက္ နဲ႕မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့သည္။
"အႏၱီ သားဘာလုပ္ကူရမလဲဟင္?"
"အာ မလိုေတာ့ဘူးေရွာင္းေလးရဲ႕ အန္တီအကုန္လုပ္ေပးၿပီးၿပီ စားၿပီးရင္ အန္တီအဝတ္လုပ္ထားေပးမယ္ ဝတ္လိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ အႏၱီ"
Cristieက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေရွာင္းေလးရဲ႕ေခါင္းကိုပုတ္ေပးၿပီး စားပြဲဝိုင္းကထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ေရွာင္းေလးလည္းေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕မနက္စာစားေနရင္း နားထဲက ပါးနဲ႕မားရဲ႕ အသံေလးေတြကိုၾကားေယာင္လာတာေၾကာင့္ဝမ္းနည္း လာသည္။
"ပါးပါး မားမား၊ခုဆိုပါးတို႔ကသားကိုထားခဲ့ၿပီး ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ေနာ္။သားကက်တစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့ရတယ္။
ထိုခ်ိန္မွာေတာ့ မိဘကိုလြမ္းလို႔ငိုေနတဲ့ေကာင္ေလးရယ္ေက်ာင္းဝတ္စုံပိုက္ကာငိုေနတဲ့ေကာင္မေလးကႏွစ္ေယာက္သားခံစားခ်က္မတူညီဘဲ အတူတူငိုေနၾကသတဲ့။
သာသာလက္ကမျင္းရင္းဖ်က္မိသြားတယ္ေပါ့ေနာ္။ ျပန္ေရးထားတာမို႔မစုံရင္ေခြးလႊတ္ၾကပါ။
.............................
ဂ႐ုလည္းစိုက္ၾကပါ
😘😘
.............................
YOU ARE READING
Wang
RomanceUnicode and zawgyi ဒီမှာတော့ Fairy ဝမ်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်🌟 Zhanyi လေးပါ။ စာသိပ်မရေးတတ်လို့ ခွေးလွှတ်ပေးကြပါနော်။ ကြိုးစားပြီးရေးပါ့မယ်❤️❤️
