❤️🖤🥀
..........................
"ဆရာသခင္!!"
အိုေဟာင္းေနတဲ့သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာဝမ္ေလးဟာ သူ႕ဆရာမထြက္လာမခ်င္းကိုေအာ္ေခၚေနသည္။
"ဆ...ဆရာအ!"
တစ္ေလွ်ာက္လုံးအန္တီရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုသယ္လာရတာမို႔ ပင္ပန္းၿပီး သတိလြတ္တဲ့ခနေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္လုံးေျမျပင္ေပၚျပဳတ္က်သြားသည္။
"ဝမ္ရိေပၚ.....မင္းလာရာလမ္းကိုျပန္ေတာ့ မင္းဘာအတြက္လာတာလဲသိတယ္။ ငါဒီကိစၥေတာ့လက္မခံေပးနိုင္ဘူး။"
"ဆရာ။ က်ေနာ္တစ္ဘဝလုံးဆရာ့ကို ဘာမွမေတာင္းဆိုခဲ့ပါဘူး။ ဒါေလးေတာ့လုပ္ေပးပါ ဆရာသခင္။"
"မင္းအမွားဘယ္ႏွစ္ခုကိုက်ဴးလြန္ခ်င္ေနတာလဲဟမ္း? ပထမေတာ့မင္းငါ့စကားကိုလြန္ဆန္ၿပီးလူေတြေနတဲ့ေနရာကိုသြားတယ္။ ေအးငါအဲ့ကိစၥကိုဘာမွမေျပာေသးဘူး။ ဒုတိယအခ်က္ .. မင္းလူသားတစ္ေယာက္နဲ႕ေမတၱာမွ်ခဲ့တယ္။ ေအးမၾကာဘူး အခုမင္းကေသလူကိုအသက္သြင္းခ်င္ေနတယ္ေပါ့ ။ မင္းအရမ္း႐ူးမိုက္တာပဲ။"
"ဆရာ။ က်ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္ က်ေနာ္သူ႕ကိုအဆက္ျဖတ္ပါ့မယ္။ ျပန္လည္းမသြားေတာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီးဒါေလးေတာ့....."
"သူ႕ကိုဒီတိုင္းအသက္သြင္းလို႔မရဘူးဆိုတာမင္းသိတယ္မဟုတ္လား။ ဘာလို႔အရမ္း႐ူးမိုက္ရတာလဲ ဝမ္ရိေပၚရယ္။"
"က်ေနာ္သိပါတယ္။ သိရက္နဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကူညီေပးပါ။ ဆရာသခင္"
"ေကာင္းၿပီ။ ဒါမင္းေ႐ြးခ်ယ္မႈေနာ္။ မင္းကဘဝရဲ႕အႀကီးမားဆုံးအပစ္ကိုလုပ္မယ္ေပါ့။ ငါလက္ခံတယ္။ မင္းအဲ့ေလာက္႐ူးမိုက္ေနမွေတာ့လည္း ငါလုပ္ေပးမယ္။ ေနာက္မွေနာင္တမရနဲ႕ ။"
"က်ေနာ္ ေနာင္တလုံးဝမရပါဘူး ဆရာသခင္။"
"ေကာင္းၿပီငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့။"
............................
"ေရွာင္းက်န႔္!!!!!မင္းစိတ္ထိန္းစမ္း!"
"ဟားဟား ဦးေလးလည္းက်ေနာ့္ကိုအ႐ူးလို႔ပဲထင္ေနတာမလား။က်ေနာ္မ႐ူးေသးဘူးဦးေလးရဲ႕။ အန္တီကျပန္လာမွာ။ "
YOU ARE READING
Wang
RomanceUnicode and zawgyi ဒီမှာတော့ Fairy ဝမ်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်🌟 Zhanyi လေးပါ။ စာသိပ်မရေးတတ်လို့ ခွေးလွှတ်ပေးကြပါနော်။ ကြိုးစားပြီးရေးပါ့မယ်❤️❤️
