❤️🖤
ခါးမွာပါေနာ္။အခါးမႀကိဳက္သူေတြကိုဒီကေနသတိလွမ္းေပးထားပါတယ္။
...........................
"ဝမ္ေလးျပန္ၾကရေအာင္ အိမ္မွာအန္တီပဲက်န္ခဲ့တာေကာေမ့သြားတယ္။"
"ဟုတ္"
............................
"အန္တီေရ သားတို႔ျပန္ေရာက္ၿပီ"
"........"
"အန္တီ?"
အူးဝါးးး
"ဟင္?ေရွာင္း!jackငိုေနတယ္"
ဝမ္နဲ႕ေရွာင္းလည္းjack ဆီသို႔အျမန္ေျပးလာၾကသည္။
"Ja..ck.....!!!အန္တီ!!!!!!!"
ႏွစ္ေယာက္သားေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိႏွင့္ ၾကမ္းျပင္ထက္တြင္ေသြးသံတရဲရဲႏွင့္လဲေလ်ာင္းေနေသာcristieဆီသို႔အျမန္ေျပးသြားၾကသည္။
"ဝ...မ္ေလး...ေရွာင္းေလး"
"အန္တီစကားမေျပာနဲ႕ ခနေစာင့္"
"J....jackကို ..အင့္..ေစာင့္ေရွာက္'~ေပးၾကေနာ္"
"ခနေလး အန္တီရယ္ သိပ္ဆိုးတာပဲ...အဟင့္ ...ဝမ္..ဝမ္ေလး ေဆး႐ုံကားေခၚ"
"ဟုတ္..အင့္"
"ေရွာင္း...ေလးက~~အာ့ မငို..ရဘူးေလ"
"အင့္...အားတင္းထားေနာ္အန္တီ ခနေလးပဲ"
"ေရွာင္း ..က်ေနာ္ေခၚေပးထားတယ္"
"မလုပ္...နဲ႕..ဝမ္ေလး...
အန္တီ့မွာ...အင့္...အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး"
"အန္တီ!ဘာေတြေလွာက္ေျပာေနတာလဲ ..ဟင့္ ...မေျပာနဲ႕အဲ့စကားကို"
"ခ်စ္...ခ်စ္တယ္ေနာ္...ေရွာင္း.~~ေလး"
စကားအဆုံးမွာအားတင္းၿပီးသူ႕ပါးကိုကိုင္ထားတဲ့အန္တီ့လက္ကျပဳတ္က်သြားသည္။
"မဟုတ္ဘူး!!!!!!"
ေအာ္ငိုေနတဲ့ေရွာင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြဟာနီရဲလာသည္။
"အယ္ငါေမ့ေနတာ ....ဟားဟား...ဝမ္ေလး! ဟုတ္တယ္!ဝမ္ေလး ။ မင္းေသြးက ကုလို႔ရတယ္မလား ဟုတ္တယ္မလား"
ေျခာက္ျခားစြာရီၿပီးသူ႕လက္ကိုလာကိုင္တာေၾကာင့္ဝမ္ေလးလန႔္သြားသည္။
"ေရွာင္...ေရွာင္း။ က်ေနာ္ေျပာျပမယ္ ...အာ့!"
သူ႕စကားကိုေတာင္နားမေထာင္ပဲ လက္ေကာက္ဝတ္ကို ေဘးကဓါးနဲ႕ျဖတ္ခ်လိဳက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအနားယူေနတဲ့ အန္တီ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚကို အတင္းေသြးစက္ခ်ေနသည့္ေရွာင္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္။
"ေရွာင္း!!!"
"ဘာလဲဝမ္?မင္းက အန္တီ့ကိုမကုေပးခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
"မဟုတ္ဘူး။ေရွာင္း စိတ္ထိန္း ။ အန္တီေသသြားၿပီ။ က်ေနာ္သူ႕ကိုကယ္လို႔မရေတာ့ဘူး"
လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဖိထားတဲ့သူက နာက်င္မႈကိုတင္းခံေနသည္။
"မေသဘူး!! အန္တီမေသေသးဘူး ။ သူအသက္ရွင္ေသးတယ္။ မင္း႐ူးေနတာ။"
"ေရွာင္း ။ လက္ခံလိုက္ပါေတာ့"
"မင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထား!!!"
"ေရွာင္...ေရွာင္း"
"အဲ့တာ မင္းေၾကာင့္!"
"မင္းသာငါ့ကိုအတူတူသြားဖို႔မေခၚခဲ့ရင္ အန္တီဒီလိုျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး!!"
"ေရွာင္း!!စိတ္ထိန္း ။ ဟုတ္တယ္က်ေနာ္မွားသြားတယ္ ဒါေၾကာင့္ ႐ူးမိုက္မေနေတာ့ဘဲ အန္တီ့ကိုလက္လႊတ္လိုက္ပါေတာ့ အာ့"
ပါးျပင္ထက္ကိုေရာက္လာတဲ့လက္သီးေၾကာင့္လူကေခြက်သြားသည္။
"အဟက္။ မင္းကသိပ္ရီရတာပဲ။ ငါ့ကို႐ူးေနတယ္လို႔မင္းေျပာခ်င္တာလား.တစ္ကယ္႐ူးတာကမင္း!!!!"
"ဟုတ္ၿပီ။ ခင္ဗ်ားအရမ္းလိုခ်င္ေနတဲ့ အန္တီကိုက်ေနာ္ျပန္ေခၚလာေပးမယ္ ။ တစ္ခုလိုခ်င္ရင္တစ္ခုကိုေပးဆပ္ရတယ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕! အဟက္။ ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မခ်စ္ေတာ့မသိဘူး။ ခင္ဗ်ားကိုေတာ့က်ေနာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ။ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုဘယ္ေတာ့မွလာမရွာနဲ႕။ ရွာတဲ့ေန႕က်ေနာ္ဒီကမၻာမွာ ရွိမေနေစရဘူး။ ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းခ်စ္သေလာက္အရမ္းလည္းမုန္းတယ္။"
မ်က္ရည္ဗလဗြနဲ႕ ေျပာၿပီး အန္တီ့ကိုခ်ီကာထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးကို ေရွာင္းတစ္ခ်က္မွလွည့္မၾကည့္ပါ။
"ဝမ္ေလးထြက္သြားေတာ့မယ္။ အဟက္..ခ်စ္ရတဲ့ကိုကို"
...........................
အရိုက္ခံရေတာ့မယ္။ အရိုက္ခံရေတာ့မယ္။မသိဘူး သာသာလည္းအခါးပဲႀကိဳက္ေတာ့ေလ။ ဟီးးးး ေနာက္က်မွခ်ိဳေပးမယ္ေလေနာ္။
ဂ႐ုစိုက္ၾကပါ။
YOU ARE READING
Wang
RomanceUnicode and zawgyi ဒီမှာတော့ Fairy ဝမ်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်🌟 Zhanyi လေးပါ။ စာသိပ်မရေးတတ်လို့ ခွေးလွှတ်ပေးကြပါနော်။ ကြိုးစားပြီးရေးပါ့မယ်❤️❤️
