𝑌𝑎𝑟𝑑𝚤𝑚 𝐸𝑡

11| minik çiçek

Haydi bismillah!
Daldık bir bölüme daha!
Umarım bölümü beğenirsiniz...

Düzenlenmiştir🌸

☯︎

Aşağı kattan gelen bazı seslerden korkup aşağı inmişti minik çocuk. Kapı girişinde ceketini giyen annesini görünce seslendi.

"Anne?.."

Yavrusunu görüp fikrini değiştirmemek için cevap vermedi genç kadın. Eğer fikrini değiştirirse sevmediği bu hayatı yaşamaya devam ederdi. Ceketini giyip kapıyı açtı ama biricik oğlunun sesiyle durdu.

"Anne... Lütfen gitme..."

Bebeğinin sesi onu arkasına dönmeye zorlamıştı. Son bir kez diyordu, son birkez öpüp kolasam yeter diyordu. Arkasına dönüm hizlı adımlarla yanına gitti ve  minik yavrusuna sıkıca sarıldı.

"Sessiz ol tamam mı bebeğim? Söz seni almak için geri gelicem. Sen şimdi uyu ve sakın babana beni gördüğünü söyleme anlaştık mı?"

"Ben tek başıma uyuyamam ki..."

"Ama bunu konuşmuştuk bebeğim?"

"Anne lütfen..."

"Ama benim süper kahramanım hani kocaman olmuştu? Yoksa hâlâ tek başına yatamıyacak kadar korkak mı benim oğlum?"

Dudaklarını büzdü minik çocuk. Annesi ona iyi geceler öpücüğü verip şarkı söylemezse uyuyamazdı ki!

"Peki bana şarkı söylesen?"

Sanki bu son şarkı söyliyişi olacağını hissetmiş gibiydi genç kadın... "Peki ama bana söz ver sadece bir şarkı sonra uyuyorsun tamam?"

Tamam anlamında kafasını salladı. Annesi yavrusunu kucağına alıp odasına götürdü tekrardan. Oğlunu yatağına yatırıp tam anlına bir öpücük koydu.

"Hangi şarkıyı istiyorsun bakalım?"

"Lullaby"

Yorganın ucunu düzeltip yere düşürdüğü Ayıcık Lili'yi oğluna geri verdikten sonra naif sesiyle şarkı söylemeye başlamıştı genç kadın. Bir eli oğlunun saçlarındaydı,hızlı uyusun diye yumuşak saçları okşuyordu.

"Gündüz gördüğüm bir rüya..

sadece inanamıyorum

Eskiden beri tıpkı bir yalanmış gibi geliyor bana.

Gözlerimi açtığımda senin kollarında olmadığımı görünce iç çekiyorum.

Sevgilim, senin ağzından duyduğum ismim...

herşey seninle güzelleşiyor.

Yeniden canlanıp çiçek açıyorum.

Eşi benzeri görülmemiş. 

Sen biraz bir şeyler biliyorsun.

Gittikçe daha fazla düşüyorum.