Düzenlenmiştir🌸
...
"Abicim~ Hadi uyan..." ağbisinin başındaki bezi bir köşeye koyup eliyle yavaşça yüzünü okşuyordu Yeri. Endişeliydi. En son kriz geçirdiğinde neredeyse kalbi duruyordu. Vücudunun farklı tepkileri vardı ne yazıkki. Eğer dünyaya ait sıradan bir insan olsaydı daha hafif atlatabilirdi belki basit gözüken bir kelimeyi...
"Çok özür dilerim keşke öyle seslenmeseydim..."
"Artık özür dileme Hoseok. Seni uyarmayan bendim."
"Yinede ona zarar veren şeyleri bir şekilde bilmem gerekirdi hyung..."
Namjoonların evine geldiklerinde Seokjin korumalara kapıyı açmalarını söylemişti. Seokjin'i gören korumalar hemen söyleneni yaptı. Bahçeye girip arabayı park ettiklerinde ikiside Namjoon'un koluna girdi ve kapıya yürüdüler. Neyseki kapıyı hizmetliler değil Yeri açmıştı. Yaklaşık bir buçuk saattir uyuyordu Namjoon.
Sonunda zorla gözlerini aralamıştı. Yüzüne gelen ışıktan rahatsız olup gözlerini sıkıca kapattı tekrardan.
"Abim? Nasıl oldun hala üşüyor musun? Bişey ister misin?"
"Yeri... Koya'yı getirir misin?.."
Çağresizce bakıp cevap verdi"Peki..." minik kardeşi hemen kendi odasına gitti ve abisi bulmasın diye sakladığı yerden aldı koya'yı. Zavallı peluş travmayı tetiklememesi için yatak altlarında tutup pisleniyordu. Tekrar abisinin odasına gitti ve istemesede verdi o peluşu.
Peluşu görünce hemen sıkıca sarılıp tekrardan gözyaşlarını sessizce dökmeye başladı Namjoon. Bacaklarını kendine çekti. Yapılı ve uzun bedeni minnacık kalmıştı koca yatakta. Savunmasız gözüküyordu. Öylede hissediyordu.
"Yanlız kalmak ister misin yoksa sana sarılayım mı?"
"Sarılın..."
Seokjin ve Yeri hemen bebek gibi davranan çocuğun yanına uzanıp ona sıkıca sarıldılar.
"Hoseok... sende sarılır mısın?.."
İlk başta şaşırsada oda sevgilisinin yanına geçti ve Yeri'nin üstünden koca bebeğe sarıldı. Namjoon tekrar uyuyunca Hoseok ve Seokjin iki kardeşi yanlız bıraktılar.
"Hyung keşke beni uyarsaydın Namjoon gölete gittiğinde..."
"Hiçkimse ona öyle seslenmediği için unutmuştum tamamen... Umarım ona bu travmvayı unutturabilirsin Hoseok... O bazen çok sert ve herkeze söz geçirebilen biri olabilir. Ama bazı konularda son derece hassastır..."
"Onu bırakmasam iyi olucak gibi hissediyorum..."
"Merak etme yanında Yeri var küçük olsa bile abisiyle ilgili konularda çok olgun bir kız. Namjoon iyi olucaktır. Onları yanlız bıraksak iyi olur. Zaten Bay Kim'in gelmesine az kaldı. Gitsek iyi olur. Benim bile bu eve girmemi istemiyor ki ben Namjoon'un arkadaşlarından en çok güvendiği kişiyim. Sadece bahçeye kadar girebiliyorum. Neyse hadi gidelim."
Hoseok istemesede Seokjin'i onayladı. Birlikte evden çıktılar,tam arabaya binecekleri sırada Bay Kim geldi.
"Seokjin? Burda ne işin var oğlum? Ve yanındaki kim?"
"Merhaba Bay Kim. Bu arkadaşım. Şey Namjoon kriz geçirdi de onu bıraktık. Şansımıza Yeri evdeydi Namjoon'u odasına çıkarttı."
"Ne yapıyorlar şuan?"
"Büyük ihtimal Yeri Namjoon un ateşini düşürmüştür. Ne olduğunu anlatmak için biraz kapıda konuştuk şimdiye kadar uyumuş bile olabilirler."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑌𝑎𝑟𝑑𝚤𝑚 𝐸𝑡
FanficOn tılsımdan sadece üçünün sahipleri belliydi. Önemli tılsımı ele geçirmek için uğraşan mafyalar'a yardım ediyordu Namjoon. Babasına ihanet ediyor olsada babasının iyi şeyler yapmadığını biliyordu. Mafyalara yardım ederken ordaki bir ajanın çocuk...