12. Just A Dream

2 0 0
                                    

Hungry. I'm hungry. Alas dose na ng madaling araw, pero 'di ako makatulog. Nagugutom pa 'ko.

It was weeks after I asked Niel why he was doing all of that. Napag utusan lang daw s'ya nila Amy.

Pinagsisisihan kong hindi ko tinanong si Niel.

Bakit ba 'ko nagkaganito? I... changed. Everyone seems to think so.

Binuksan ko ang ref namin para maghanap ng makakain. I saw a wrapped burger inside the fridge. Take out lang s'ya.

May nakadikit na note dito.

'Kyla's burger. Not Sam's'

Burger lang, eh... napaka damot. Ang sama ng ugali mo!

Never mind, I'll eat it anyways. Gutom ako, tulog s'ya.

I opened the oven and heated the burger.

Hanggang ngayon talaga nasa isip ko padin iyong panaginip ko at may bahid ng pagsisisi.

Bakit ba kasi nagawa pa kitang mahalin?

Bakit ba ako naghahangad ng iba pang resulta?

Bakit ko hinangad ang pag ibig mo pabalik?.

I doze off for a few minutes that I didn't realize that the burger was hot already. Pagkagat ko ay napapikit ako sa sarap.

"Mmm... this... is... freaking delcious." I said while biting the burger. I kinda feel sorry for Kyla kasi 'di n'ya to matitikman.

But Why would I if she's sleeping peacefully?

Nagpunta ulit ako sa balcony para pagmasdan ang mga ilaw na nanggagaling sa katapat naming gusali.

It didn't feel right... Knowing I could've been holding his hand under this view. I should've told him. Well, who knows? Panaginip lang naman yon.

Panaginip lang...

But not telling him, It felt like a mistake. It feels like I need to tell him. I feel like he needs to know.

I'm gonna do it. Tomorrow, pag sinundo n'ya ko pabalik, sasabihin ko na sa kan'ya ang nararamdaman ko.

^Sorry, Sam. I don' think I'll be able to pick you up today. An unexpected visitor came in. Call me later tho, I might go if I ever had the time^

"Oh..." I whispered at my self.

"May problema ba, Sam?" Tanong sa akin ng kaklase ko. "Uhh... no, everything's good." I told them.

"Gano'n ba? Oh sya, sige. Tara, Sam Kumain na tayo!" Jeremiah said and Walked with me hanggang sa makarating kami sa malapit na McDo.

Kaklase ko siya na hindi ako tinantanan for the whole year so I might as well hang with him.

He was the only person to neglect my attitude. Kahit na anong pambubugbog ang gawin ko sakan'ya eh talagang kinakaibigan niya talaga ako.

So he deserved to be my friend, he reminded me of Ares and the others.

I miss them.

Marami na silang kailangan asikasuhin sa trabaho nila kaya bihira na kami makapag kita.

"Uh.. any plans for tonight?" He asked.

"Je, kaibigan kita, oo. Pero wag kang abusado. Friends lang tayo." Asar ko sa kan'ya.

"Ahh, so akala mo niyayaya kita mag date? Alam mo, Sam? Minsan ang kapal din ng iyong freakining face." Sabi ny'a sabay tawa ng malakas. Napa iling nalang din ako at natawa.

Your Ordinary Love Story: Gifts Of Wine and RosesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon