សរសេរដោយ មូនី
ភាគទី25 ( តើឯងព្រមទេ )
អានដោយរីករាយ
ពេលនេះថេរយ៉ុងអូសម្នាក់នោះដល់ផ្ទះលោកភីលតែម្ដង
< លោកពូ លោកពូ អ្នកមីង > រាងតូចស្រែកហៅឮៗ
< ថីៗអ្នកណាមកអីអាវកាថេរមកធ្វើអីយីនេះអាខ្មោចនោះតើហើយចាប់វាមកធ្វើអី > លីយ៉ាចុះមកពីលើផ្ទះដោយភ្ញាក់ផ្អើលនេះគេចាប់ខ្មោចបានមែនឫក៏ចម្លែកម្ល៉េះសំណួរជាច្រើនបានលោតចេញពីខួរក្បាលនាងតូច
< គឺអាខ្មោចដែលលងយកលុយឯងនឹងហើយកាពិតវាជាមនុស្សទេ >
< ហាស ជាមនុស្សអាឆ្កួតឲលុយយើងមកវិញឲលឿន > នាងតូចគ្រាន់តែលឺបែបនេះនាងខឹងមិនស្ទើថព្រោះលុយនេះម្ដាយនាងឲទៅទិញរបស់ដែលគាត់ត្រូវការ
< យើងចាយអស់ហើយវើយ >
< យ៉ា និយាយសិទ្ធតែវើយមួយដៃស្វាគមន៌អាមុខតោឯងម្ដងមើល > ថេរយ៉ុង
ឌឹប
< អូយ ឈឺ > មួយដៃរបស់ថេរយ៉ុងធ្វើឲគេខ្ទាតទៅម្ខាងព្រោះគេក្ដាប់ដៃណែនហើយវាយតែម្ដង
< ឈឺឲចាំបើធ្វើខ្មោចលងបន្លាចគេទៀតឯងដឹងតែក្លាយជាខ្មោចចាំដីនោះហើយឯង បើចង់>
< អ្នកណាមករកអីអូក្មួយថេរមានការអីក្មួយ > ដោយលឺសម្លេងស្រែកលោកភីលក៏ប្រញាប់ចុះមក
< គឺអាមួយនេះវាលងគេឯងយកលុយលោកពូ >
< អាវ មើលកូនយ៉ាយកទឹកមកជះមុខវាមើលអ្នកណាគេ លាបម្សៅសដូចខ្មោចប៉ាមើលមិនដាច់ទេថាអ្នកណានោះ >
< ចាស ប៉ា > និយាយរួចនាងតូចក៏ដើរទៅយកទឹកតែហើយមកវិញដោយទឹកមួយចានដែកតូចមួយល្មមស្រោចខ្លួនជោគតែម្ដង
ឈូ!!
ទឹកដែលនៅក្នុងចានដែកបានជះទៅធ្វើឲសើមនឹងរលុបម្សៅខ្ទេសតែម្ដង
< ហាស អាមីន > គ្រប់គ្នាស្រែកលើកលែងតែរាងក្រាស់អុីលីងនិងលីវ៉ុនទេ ( ស្គាល់មីនអត់ម្នាក់ដែរប៊ីសចាប់ថេរយ៉ុងភាគនោះហរ )
< អឺរ គឺយើងយ៉ាងមិចអូនសម្លាញ់ >
< អូនសម្លាញ់ម៉ែឯងស្អី ប្រយ័ត្នយើងដាក់មួយដៃទៅ> រាងក្រាស់ស្រែកឲគេញាំងៗ
< អូៗអាម្នាក់នេះអាមួយវ៉ៃយើងនោះតើ អូយសុំទោសៗ > គេគិតមើលថាជុងហ្គុកនោះជាអ្នកណាហើយក៏គិតឃើញក្នុងចិត្តទើបសំទោសដោយកាយរបស់គេញ័រតិចៗព្រោះគ្រាន់តែមួយដៃគេកាលមុននោះគេសម្រាកនៅផ្ទះសឹងតែ2-3ខែទៅហើយទើបងើបពីជាបាន1ខែនេះឯង
< ហើយឯងមកទីនេះមានការស្អី បានជាដើរលងគេលងឯងពេញនឹង >
< គឺ..គឺយើងវាអស់លុយចាយហើយ >
< ហើយដើរលងយកលុយគេចាយ ម៉ាអារលាយនេះ> លោកភីលច្រត់ចង្កេះសួរ
< បាទ ពូហិហិ > គេងក់ក្បាលរួចសើចស្ញេញ
< អឺៗហាមធ្វើបែបនឹងទៀតបើចង់បានលុយមកធ្វើការនៅផ្ទះយើងមកគ្រាន់តែមើលមាន់ទាគោក្របីពិននឹងទេវាមិនដល់ថ្នាក់ណាទេណាព្រមឫអត់ >
< ហើយធ្វើប៉ុន្មានថ្ងៃពូ >
< យើងឲមួយខែ400$ហើយធ្វើរាល់ថ្ងៃអត់តែអាទិត្យទេ >
< បាទៗខ្ញុំឈប់ហើយ > មូលហេតុដែលលោកភីលឲប្រាក់ខែច្រើនព្រោះមាន់ទាគោរបស់គាត់រាប់សិបក្បាលមួយឆ្នាំៗអាចដល់3000-3500$ទៅហើយតែគាត់យកលុយនឹងខ្លះទិញស្រូវអ្នកភូមិដោយតម្លៃខ្លះថ្លៃខ្លះថោកតាមកាលៈទេសៈ
< អឺទៅវិញបានស្អែកមកធ្វើការមក >
< បាទ ពូជម្រាបលា បាយៗអូនសម្លាញ់ > គេដើរទីជិតរាងតូចរួចច្បូញមាត់ដូចថើបតែមានឯណារាងក្រាស់សម្លឹងដោយក្រសែរភ្នែកពិឃាតតែម្ដងធ្វើឲអ្នកកម្លោះខ្លាចមិនស្ទើរក៏ប្រញាប់ចេញទៅយ៉ាងប្រញាប់
< ហុឹយ អាឆ្កួតអើយ > រាងតូចក្រវីក្បាលនឹងចរិករបស់គេ
< តោះទៅវិញអីយើងដូចជាយប់ហើយ >អុីលីងដោយឃើញសភាពមើលទៅស្ងាត់ក៏ប្រញាប់កេះដៃបងប្រុសខ្លួនតែម្ដង
< អូ មែនហើយលោកពូចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ លីយ៉ាយើងទៅហើយ>
< អឺៗបាយៗ >
< បាទ ក្មួយដើរស្រួលបួលណា >
< ចាស/បាទពូ > និយាយរួចក៏ពួកគេដើរទៅតែម្ដង
ដើរបានពាក់កណ្ដាលផ្លូវពេលនោះ
< អ្នកទាំងអស់គ្នា > រាងក្រាស់ស្រែកឈប់សិន
< មានការអីមែនឫសុីង >
< គឺអ្នកទាំងអស់គ្នាទៅមុនទៅខ្ញុំទៅឈឺនោមមួយភ្លែត ថេរយ៉ុងទៅពីរនាក់មកណា >
< អឺនែក៎អូខេៗចឹងពួកឯងទៅមុនទៅយើងជូនគេទៅមួយភ្លែត >និយាយរួចថេរក៏ដឹកដៃរាងក្រាស់ទៅតែម្ដង មួយជំហ៊ានៗរបស់គេក៏បានមកដល់កៀនដុបមួយដែលស្ងាត់មិនមែនមនុស្សដើរ
< មីងសុីងនោមទៅខ្ញុំចាំនៅទីនេះ >
< អឺ អត់ទេខ្ញុំមិននោមទេ >
< ហាកមិចក៏នាំខ្ញុំមកទីនេះវិញហើយប្រាប់គេថានោមធ្វើអី >
< គឺខ្ញុំមានរឿងចង់ប្រាប់ > រាងក្រាស់នីអេះអុញៗមិនហ៊ានប្រាប់ឡើយ
< រឿងអី >
< គឺ..គឺ.. >
< គឺអីនិយាយមកនៅគឺគេៗធ្វើអី >
< គឺខ្ញុំស្រឡាញ់ឯង > រាងក្រាស់និយាយមួយឃ្លាននោះចប់ធ្វើឲរាងតូចគាំងនិយាយលែងចេញតែម្ដង
< ថេរយ៉ុងៗៗ > រាងក្រាស់ហាក់ខ្លាចបន្តិចបន្តួចតែក៏គោះហៅថេរតិចៗ
< អឺគឺតើលោកស្រឡាញ់ខ្ញុំធ្វើអីខ្ញុំប្រុសនឹង >
< ទោះប្រុសតែឯងស្រស់ស្អាតឆ្លាតស្លូតបូតមិនដូចមនុស្សស្រីដែលខ្ញុំជួបមួយចំនួនឡើយ > រាងក្រាស់ដើរបោះជំហ៊ានយឺតៗមករករាងតូចរហូតដល់គេពីនាក់ជិតគ្នាខ្លាំងទាស់តែថេរត្រឹមស្មាជុងហ្គុកតែប៉ុណ្ណោះ
< តើឯងព្រមទេថេរ > រាងក្រាស់អោនមុខសួររាងតូចដែលមិនហ៊ានប្រឈមមុខនិងគេឡើយ
< គឺ...គឺ... >
< គឺអីនិយាយមក >
< គឺខ្ញុំ...ព្រម > រាងតូចទំរាំដាច់ចិត្តនិយាយរាងក្រាស់ចាំស្ដាប់យ៉ាងអន្ទះសារទៅហើយ
< អឹម > រាងក្រាស់ចាប់ចង្កេះមួយក្ដាប់របស់រាងតូចបឺតជញ្ជក់ដួសដងផ្អែមល្ហែមពីមាត់ដ៏ក្រពុំមួយនេះកាន់តែថើបកាន់តែមិនចង់ដក
< អឹម បានហើយតោះទៅផ្ទះវិញ > រាងតូចដកមាត់ចេញរួចដើរទៅមុនបាត់ទាំងអៀនខ្ញង់តែម្ថង
< ហុឹយ ក្មេងមែនតែយ៉ាងណាក៏ល្អដែរ ថេរចាំបងផង »
________________________________________________
សុំសួរមួយដែរវង្វេងអត់ជាមួយនឹងជុងហ្គុកដែលហៅមីងសុីង អុីលីង ហៅ មូយីងនៀក សុំមតិមួយមើល😂💜
មូនី
YOU ARE READING
បន្លំខ្លួនផ្សងស្នេហ៌ [Completed ]
Actionដើម្បីចង់ឲកូនរបស់ខ្លួនមានស្នេហ៌ពិតដោយមិនខ្វល់ពីវណ្ណៈទើបសម្រេចចិត្តឲកូនប្រុសស្រី សំណព្វចិត្តបន្លំខ្លួនធ្វើជាមនុស្សដែលលំបាក ដើម្បីរកស្នេហ៌ពិតនៅទីក្រុង Dae gu BL 💜 COMPLETED 💜✔️ write by moony TAE _LY