បន្លំខ្លួនផ្សងស្នេហ៌ [Completed ]

បន្លំខ្លួនផ្សងស្នេហ៌ ភាគទី24

សរសេរដោយ មូនី
ភាគទី24 ( អត់លុយចេះតែលង )
សូមអានដោយរីករាយ
ពេលនេះម៉ោងនេះអ្នកគ្រប់គ្នានៅក្នុងផ្ទះមិនទាន់បានចេញប្រត្តិបត្តិនៅឡើយទេព្រោះបើទៅទាំងថ្ងៃដូចវាមិនសមទាល់តែសោះអញ្ចឹងហើយសម្រេចចិត្តថានិងទៅពេលយប់វិញ
Skip ⏭
ពេលនេះព្រះអាទិត្យបានឈានខ្លួនដល់កំពូលកណ្ដាលហើយដែលជាម៉ោង12ថ្ងៃត្រង់ហើយក៏ជាពេលដែលគេទទួលទានអាហារពេលថ្ងៃហើយដូចគ្នានៅក្នុងបន្ទប់មួយពេលនេះក៏ចាក់សោរដែរព្រោះជុងហ្គុកគេត្រូវពិនិត្យមើលឯកសារដែលយ៉ន់ជីផ្ញើរមករាល់ថ្ងៃចំណែកអុីលីងវិញគេកំពុងពិនិត្យមើលការងារដែលចាហ្វាយរបស់គេផ្ញើរមកដើម្បីធ្វើបញ្ចប់ឲហើយពេលស្អែកនេះលីវ៉ុនក៏មិនខុសគ្នាដូចគ្នា
< ហុឹម ម្ដេចពេលយើងមិននៅការងារដូចជាល្អាក់ល្អួលបែបនេះក្រុមហ៊ុនសឹងតែមានបញ្ហាហើយ > រាងក្រាស់ដកដង្ហើមធំយកដៃឈ្លីសៀតផ្កាដោយភាពតានតឹងនឹងហត់នឿយ
< យ៉ាងណាៗក៏ត្រូវតែស៊ូបន្តដែរបងជុងអ្នកណាៗក៏ជួបវាមិនអាចគេចបានឡើយ > អុីលីងដើរទៅអង្អែលស្មាបងប្រុសខ្លួនតិចៗ
< ហុឹម យ៉ាងណាៗក៏ជាបទពិសោធន៌ >
< តោះចាហ្វាយពេលនេះម៉ោង12:30ហើយ
ចាហ្វាយតើពួកយើងត្រូវធ្វើអីទៅខ្ញុំបាទមិនចេះនៅបន្ទប់សំងំទេ >
< ឥឡូវចេះចុះលេងហ្គេមតាមអនឡាញទៅថាបានលុយទៀត >
< មានដែរឫចាហ្វាយ >
< អាឆ្កួតឯងទើបតែមកពីស្រែបានមិនដឹងនឹង >
< ហិហិ គឺខ្ញុំបាទនិយាយលេងទេចាហ្វាយតោះចាប់ផ្ដើមលេងទៅខ្ញុំបាទស្រ្តេសមិនខុសពីចាហ្វាយដូចគ្នា > និយាយរួចគេក៏ចាប់ផ្ដើមទាញកុំព្យូទ័រឆែករកវេបសាយដើម្បីលេងហ្គេម
30នាទីក្រោយមក
< អូហូយ ចាហ្វាយខ្ញុំបាទបាន200$ហើយ សប្បាយលេងណាស់ >
< យើងបាន400$ហើយហុឹមល្អដែរតើលេងបាត់ស្ត្រេស >
< ហុឹម ហើយពួកបងលេងហ្គេមនិងស្រួលទេបើស្រួលអុីលីងដែរ >
< ស្រួលតើអុីលីងហ្គេមក្នុងនឹងមួយកំណរស្រួលៗសឹងអី > ជុងហ្គុក
< មើលអុីលីងលេងដែរទៅមានលុយក្នុងកុងច្រើនដែរសាកលេងមួយដៃសិន >
10 នាទីក្រោយមក
< វ៉ាវ នេះខ្ញុំបាន200$ហើយវ៉ាវឡូយដល់ហើយ> ពួកគេទាំងបីលេងហ្គេមនោះរហូតដល់ម៉ោង3ទើបឈប់រួចសម្រាកមួយភ្លែតសិន
ត្រឡប់មកមើលភូមិគ្រឹះចនវិញពេលនេះកម្លោះសង្ហាភីល ជីយ៉ន់ពេលនេះកំពុងស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់មិនចេញទៅណានោះទេព្រោះគេខ្ជិលណាមួយការងារច្រើនខុសពីនៅដេហ្គូទៅទៀត
តុកៗៗ
សម្លេងគោះទ្វារបានបន្លឺឡើងធ្វើឲបុរសសង្ហាត្រូវងាកទៅមើល
< ចូលមកបាទ> សម្ដីដ៏ស្រទន់ពិរោះអាចធ្វើឲស្រីៗបាក់ចិត្តស្រឡាញ់ភ្លាមបានបន្លឺឡើង
ក្រាក!!
< អរ អ្នកមីងមករកខ្ញុំមានការងារអីបាទ > អ្នកស្រីចនបានបើកទ្វារបន្ទប់រាងក្រាស់ក៏ត្រូវបឹទកុំព្យូទ័ររួចដើរទៅជិតគាត់
< គឺមីងចង់ឲក្មួយទៅដើរលេងមើលទេសភាពខាងក្រៅព្រោះមីងឃើញក្មួយនៅក្នុងបន្ទប់រហូតមិនចេញទៅណាសោះ >
< គឺ..គឺខ្ញុំបាទខ្ជិលហើយណាមួយនៅផ្ទះស្រួលខ្លួនដែរអ្នកមីង >
< ហុឹម ដូចក្រមុំហើយលោកអើយខុសពីប្រុសហ្គុកដាច់ប្រុសហ្គុកវិញគេចូលចិត្តតែពេលសម្រាកទៅដើរលេងរហូត >
< បងហ្គុកឥឡូវគាត់ទៅណាដូចមិនដែលឃើញអ្នកមីង >
< គឺគេទៅស្រុកក្រៅនឹងណាក្មួយប្រហែលជាប៉ុន្មានខែទៀតមកវិញហើយ >
< អរ ខ្ញុំខានឃើញបងហ្គុក10ឆ្នាំហើយមិនដឹងយ៉ាងមិចទេចុះនាងកាហូបអ្នកមីង >
< អុីលីងមែនទេក្មួយ >
< បាទ >
< គឺនាងទៅរៀនបន្តនៅសហរដ្ឋអាមេរិចបាត់ហើយ>
< អរ > រាងសង្ហាបានត្រឹមងក់ក្បាល
< នឹកនាងមែនទេ >
< គឺ..តិចៗដែរអ្នកមីង >
< បើថាស្រឡាញ់ក៏ប្រាប់មកមីងមិនថាអីទេ >
< មានឯណាអ្នកមីងនាងក្រហូបនឹងខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ទេឃើញមុខគ្នាម្ដងៗឈ្លោះគ្នាមិនឈប់ >
< អោយតែដូចមាត់ហុឹមៗឥឡូវមីងទៅសហគមន៌គេមួយភ្លែតណាក្មួយនៅទីនេះចង់ធ្វើអីក៏បានដែរអាចចាត់ថាផ្ទះនេះជាផ្ទះក្មួយចុះ មីងទៅហើយ > និយាយរួចអ្នកស្រីចនក៏ដើរចេញពីបន្ទប់បាត់ទៅចំណែកប្រុសសង្ហាក៏ដើរទៅអង្គុយកៅអីធ្វើការបន្តទៀត
Skip at daegu
ពេលនេះវេលានេះជាពេលល្ងាចបក្សាបក្សីរហោះហើរទៅរកជម្រកសំបុករបស់ខ្លួនដើម្បីយកចំណីយកមកឲកូនៗឫទុកដើម្បីធ្វើជាស្បៀងពេលខ្វះខាត
ម៉ោង6:30ល្ងាចថេរយ៉ុងគ្រងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌សហ៊ាស្មាខោពណ៌ខ្មៅរឹបរាងដោយថ្ងៃនេះយប់នេះគេនឹងធ្វើការពិសោធន៌ថាអ្នកណាជាខ្មោចតើវាជាខ្មោចមែនទែនឫអត់
< ត្រៀមហើយនៅ > រាងតូចងាកមកក្រោយចំហៀងមុខសួរអ្នកដែលនៅក្រោយដោយក្នុងដៃមានកូនឈាកបន្ទាត់
< ហើយៗតោះយើងទៅវ៉ៃអាសទៅពិសោធន៌ខ្មោច> លីវ៉ុនលើកដៃរួចចេញដំណើរទៅទាំងអស់គ្នាដោយក្នុងនោះមានថេរយ៉ុងជុងហ្គុកអុីលីងគីយូនិងលីវ៉ុនទេដោយគេប្រាប់ប៉ាម៉ាក់គេថាទៅដើរលេង
មួយជំហ៊ានៗរបស់ពួកគេក៏បានមកដល់កន្លែងដែលថេរយ៉ុងត្រូវខ្មោចលងនោះយ៉ាងលឿនពេលនោះពួកគេចាប់ផ្ដើមធ្វើចិត្តក្លាហានកុំខ្លាចគ្រប់យ៉ាងពេលនោះខ្យល់បានបក់មកតិចៗធ្វើឲពួកគេចាប់ផ្ដើមព្រឺរោមមិនតិច
< ហុឺៗៗ > ពេលនោះមានស្រមោលសមួយនៅពីក្រោយថេរយ៉ុង
< អ្ហាយ នេះនែ៎ > រាងតូចស្រែកយកៗរួចទាញអំពាត់ឈាកនោះវ៉ៃខ្មោចពេញទំហឹងតែគេទទួលបានមកវិញគឺ
< អូយ៎ឈឺណាស់ > ខ្មោចចាប់ផ្ដើមសនរែកយ៉ៃដូចគេអារកព្រោះរំពាត់នេះឈឺមិនធម្មតានោះទេ
< ចុយ ខ្មោចឈឺដែរព្រលឹងសោះនឹង > រាងតូចចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់រួចគេយកឈាកនោះវ៉ៃបន្តតែម្ដង
< អូយៗៗឈប់ៗៗទៅឈឺណាស់អូយៗៗ > មនុស្សមិនមែនខ្មោចនោះចាប់ផ្ដើមដួលប្រកាច់តែម្ដងព្រោះមួយឈាកៗរបស់ថេរយ៉ុងមិនស្រាលនោះទេ
< ឯងជាអ្នកណាហេតុអ្វីបានជាធ្វើខ្មោចដើរលងគេហាស ចង់ឲយើងឆ្គាលពងឯងយកទៅឆ្កែសុីមែនទេបើចង់ធ្វើខ្មោចខ្លាំងមិចមិនប្រាប់យើង> ថេរយ៉ុងនិយាយរួចគេក៏ចាប់ផ្ដើមកាន់កាំបិតមកតម្រង់ទៅគេ
< កុំៗៗយើងៗធ្វើលេងទេកុំៗ >
< អ្នកណាបញ្ជាឲឯងធ្វើបែបនេះ ប្រាប់មក > រាងតូចឡើងទៅអង្គុយលើពោះសួរតែម្ដង
< គឺ..យើងនឹងហើយអត់លុយចេះតែដើរលងទៅ >
< អរ ចឹងងាប់ទៅចឹង >
< កុំ!! អាវធ្វើស្អីឯង > ម្នាក់នោះខំប្រឹងស្រែកតែពេលនោះក៏ដឹងថារាងតូចកំពុងតែហែកក្រណាត់សរនោះចងដៃរបស់គេ
< គឺចង់បស់ឲក្រពើសុីភ្លើមែន >
< អត់ទេៗកុំយើងឈប់ធ្វើបែបនឹងហើយកុំអីណា >
< អូខេៗតែត្រូវទៅផ្ទះពូភីលជាមួយពួកខ្ញុំ > ថេរយ៉ុងនិយាយរួចក៏អូសបុរសនោះទៅតែម្ដងជាមួយនឹងជុងហ្គុក អុីលីង គីយូ និង ម៉ៃ ( លីវ៉ុន ហាសយ័ត្នវេង )
< សាហាវអស់ទាស់ហើយចាប់អូសគេទៅតែម្ដង >
____________
សំទោសដែលឲចាំយូរ ព្រោះឥលូវរវល់ខ្លាំង😭💜
សង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់💜🥰