I can't/hyunmin

29

Seungmin hyunjine yaklaşırken eli ayağı birbirine dolaşmıştı ne yapacağını şaşarken bilgisayarı ile ilgilenme kararı aldı.

Seungmin ise aklına gelen fikir ile artık bu işi sonlandırma kararı aldı.

Adımlarını daha da hızlandırıp hyunjin'in yanına geldi hızlıca kolundan tutarak tuvalete doğru gitmeye başladı.

İçeri girdiğinde kapıyı kitledi, hiç beklemeden tezgaha yaslandı ve hyunjin'i kravatından çekerek dudaklarını birleştirdi.

Hyunjin ani gelen hareketle donup kalırken seungmin dolgun dudakların tadını çıkarıyordu.

Seugmin elini boynuna doladığın da anın etkisinden çıkıp karşılık verdi.

Bir süre oyalandıktan sonra seungmin'i bacaklarından tutup tezgaha yasladı ve daha derin öpmeye başladı.

Bir süre sonra ilk ayrılan seungmin oldu. Kollarını çekmeden hyunjin'in yüzünü incelemeye başladı ve aynı anda dudaklarına ufak öpücükler kondurmaya devam etti.

"Seni seviyorum, bunu çok geç anladım biliyorum ama beni bırakma, sen olmadan geçen 10 gün bile bana cehennem gibi gelirken sensiz bir ömrü düşünemiyorum yanımda kal, özür dilerim, seni çok seviyorum."
(Üf cringe kokusu alıyorum)

Seungmin hyunjin'in boynuna kafasını gömdü. Derin derin nefesler alırken aklındaki şeyleri söyledi.

"Aslında yanına gelirken böyle bir şey yapmak aklımın ucundan bile geçmedi." Hafif kıkırdadı.

"Yanına gelip akşam eve gel durumu netleştirelim bir süre arkadaş gibi olalım ve ne olacak görelim demek için geldim ama."

Seungmin kafasını kaldırıp hyunjin'in gözlerinin içine baktı.

"Ben de seni seviyorum, güvenim çok sarsıldı ama elimden gelen bir şey yok."

Hyunjin ile son kez birbirlerine sıkıca sarıldılar.

Tabii birden kapının açılması ve changbin'in içeriden çıkmasını beklemiyorlardı.

"A naber bende sorun yok siz devam edin işinize."

Sırıtarak tuvaletten çıktığında hyunjin bir adım atarak kapıyı kilitlemişti.

Tekrar eski yerini alırken seungmin bacağını hafifçe hyunjine dolayıp eliyle yüzünü kapattı.

"Ama tanrım gerçekten utandım neden dikkat etmedim ki."

Hyunjin kafasını boynuna koyup gözlerini kapattı.

"Omzunda uyuyabilirim önrümün sonuna kadar."

"Yok hyunjin bunlar bende ters etki yaratır sen eskisi gibi ol ama beni sev."

Hyunjin sırıtıp kafasını kaldırmıştı baygın gözlerle.

"Seni seviyorum." Diyip dudaklarına ufak bir öpücük kondurarak eski pozisyonunu tekrar almış ve ellerini belinde birleştirerek uyumak için rahat bir pozisyon almıştı.

"Ayaktayız farkındasın değil mi?"

Kafasını boynuna sürterek konuştu.

"Umrumda değil."

"Hyunjin bir saat sonra mesai bitecek gidiyorum ben."

Hyunjin'i iterek tuvaletin kapısına yönelmişti. Kilidi açıp tam çıkacağı sorada hyunjin kolundan tutup kendine çevirmiş ve kısa ama derin olan bir öpücük verip seungmin'i arkasında bırakarak çıkmıştı tuvaletten.

Seungmin ise arkasından bağırmıştı.

"Yaa hyunjin bunlar bana hiç iyi gelmiyo eskisine mi dönsek acaba."

"Akşam görüşürüz kocacığım."

Seungmin kalbini tutarak kapı kolundan tutunup yere eğildi ve sessizce mırıldandı.

"Aman tanrım kalbim yerinden çıkacak sanırım."

☘︎︎

Mesai saati bittiğinde neredeyse tüm şirket boşalmıştı.

Hyunjin ise kalan birkaç kişiyi umursamadan hemen eşyalarını hazırlamıştı.

Seungmin'in arkasına geçerek o eşyalarını çantasına koyarken beline sarılmıştı ve kafasını boynuna koymuştu.

"Hyunjin ben gerçekten ayy, çok garip geliyo."

"Ney garip geliyo bebeğim."

"Ahh işte bu, yapma."

"Tamam... aşkım."

"Ağğhh."

Seungmin kendini yere bıraktığında eliyle yüzünü kapatmıştı.

Utancından yüzüne bile bakamıyordu, hyunjin kalan eşyalarını çantasına koyarak eline almıştı ve diğer eliyle seungmin'in elini tutarak evin yolunu almışlardı.

☘︎︎

Eve vardıklarında seungmin koşarak odaya gitmişti. Utanıyordu eve gelene kadar elini bırakmamıştı hyunjin.

Odaya girdiğinde hyunjin de girecekti ama kapının kitlendiğini fark etti.

"Seungmin aç kapıyı bebeğim."

Bir süre bekledikten sonra bağırmıştı.

"Yaa, yapma!"

Alışamıyordu bu duruma bir türlü.

Seungmin üzerini değiştirip odadan çıktı tam kapının önündeyken hyunjin dışında her yere bakmak için çaba sarf ediyordu.

Hyunjin onu belinden kendine çekerek hiç beklemeden dudaklarını birleştirmişti.

Yatağa doğru adımlarken seungmin ayrılmaya çalıştı. Hyunjin onu yatağa yatırdıktan sonra konuştu.

"Hey, sorun mu var?"

"İstemiyorum."

"Neden?"

"Yok istemiyorum."

"Acımayacak."

"Nerden biliyorsun, ya acırsa."

"Ben bilirim acımayacak."

Aman tanrım buram buram grince kokuyor üff aldınız mı siz de kokuyu amk yazamadım beğğ bu ve bundan önceki bölüm için sori cidden çok boş

Bu iki bölümü okuyan gözlerinizden ve zihninize giren şeylerden dolayı özürlerimi iletiyorum

Normalde piçlik olsun diye her gün bir bölüm atacaktım ama 3 4 götürürken böyle yapmak olmazzz finali de atacam skwhwoejwpw