Söylediğim gibi, bu da abimizden olan bölüm. İyi okumalar. Fikirlerinizi belirtmeyi ve oy kullanmayı unutmayın!
(Utku Selim Coşkun)
Utku şimdi imdat diye bağırıverecekti.Bunalmıştı, sıkılmıştı ve gerçekten de zorlanıyordu.Perdelere bakmamaya çalışarak gözlerini yemek masasından karşısında durmadan konuşan Özkan'a çevirdi.Gerçekten de, onun amacı neydi?Özkan amcasını gerçekten sevse de bazen Özkan onu çok zorluyordu.Ve Utku sinir olmaktan kendini alamıyordu, ama bunu dışarı vurmazdı. Sadece gayet klasik bir şekilde kardeşi anlardı.Utku onun bazen kendini açık bir kitap gibi okuduğunu düşünüyordu.
"Beni dikkatlice dinliyorsunuz değil mi,"diye sordu Özkan.Çocukları sıktığının aslında farkındaydı.
Aslında bu soru sadece Utku'ya yöneltilmişti. Çünkü Özkan bütün perdeleri kasıtlı olarak Utku'nun en katlanamadığı hallerde açmıştı. Hepsi o kadar sinir bozucuydu ki...
"Tabii ki dinliyoruz Özkan Amca,"diye atıldı Mirza.
Utku Mirza'ya güzel güzel baktı.Kendisi için çok uğraşıyordu. Ona minnettardı. Ve umuyordu ki kardeşi duruma bir ek atardı.
"Tamam devam edebiliriz o zaman,"diye anlatmayı sürdürdü Özkan.Saatlerdir konuşuyordu ama ne konuştuğundan Utku'nun hiç haberi yoktu.Belki de önemli, belki çok önemsiz şeylerden bahsediyordu.
Ama Utku odaklanamıyordu.
Bilerek yapıyor,beni aklınca test etmek için.
Perdeleri söküp atma yeter Utku.
Şimdi saat geç olacak ve eve gideceğiz. Tut kendini ve perdeleri sökme yeter.
Bana hiç iyilik yapmış olmuyorsun Özkan Amca.Şu perdeleri kalkıp düzelt artık.Askerlik anılarını anlatmaya çağırdın sanki bizi.
Mirza anla artık şu halimi.
Utku kardeşine yüzüne bu cümleyi kazımış halde baktı.Saniyeler içinde kardeşi de üzerinde bir bakış hissetmiş olacak ki ona baktı.Sonra da sanki onu duymuş gibi araya girdi.Utku hep zamanlamasının bu kadar mükemmel olmasına hayran kalırdı.Çünkü biraz daha dursa herhalde Utku patlayacaktı.
"Özkan Amca,askerliğinin geri kalanını da sonra anlatsan,biz müsaade istesek," dedi Mirza abisine kısa bir bakış atarak.
"Kesinlikle,"diye sabırsızca söylendi Utku.
Sonra sıska adamı süzdü.Kırklı yaşlarında olmasına karşın hâla bekardı. Utku bunu onun işkolikliğine veriyordu.Belki de evliliğin işine engel olacağını düşünüyordur diye geçirdi Utku.
"Neden ama çocuklar,oturuyorduk?"
"Mirza yorgun olmalı Özkan Amca.Çok çalışıyor.Bu sene de bölüm birincisi olacak bu gidişle,"diye bahane saydı Utku.Ama söyledikleri bir yandan doğruydu.
"Evet,"diye onayladı Mirza.
"Peki ama ilk fırsatta yine gelin olur mu çocuklar? Siz bana babanızın emanetisiniz. Bir sorununuz olursa ilk bana geliyorsunuz," diye klasik bir konuşma yaptı Özkan.
İşte Utku Özkan'ı bu yüzden seviyordu. Kendisini bu kadar sıkıştırmasına karşın hiç kötü niyetli olmadığını biliyordu.Aslında kendisine hep yardımcı olmuştu.Ve Mirza'ya da tabii ki.
"Unutmadan,psikiyatristinle nasıl gidiyor Utku," diye bekleneni sordu Özkan.
"Her şey yolunda Özkan Amca.Merak etme."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaza
Actionİhtimaller uğruna hayatlarını değiştirmeye bile razılardı. Yeter ki artık ne olacaksa olsundu. Beklemekten çok sıkılmışlardı. Utku ve Mirza ailelerini daha çok küçükken kaybetmiş,amcalarının desteğiyle büyümüş ve akademik anlamda çok başarılı olmu...