draco malfoy ile...

5,7

YA BURADA NE KADAR TATLIII :>

Her şeyi Pansy'e anlatmıştım. Geldiğimden beri Pansy beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama hiç bir faydası olmuyordu. Yaşadığımız onca şey gözümün önüne geliyordu ve tam anlamıyla deliriyordum.

PANSY: *Lena bana bak.* yatağın üstüne oturmuş yere bakarak ağlıyordum. Pansy beni teselli etmeye çalışıyordu ama dedikleri bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu.

PANSY: *Bak aptal kız sen benim için herşeyden önemlisin ve senin benim karşımda kendini yiyip bitiriyor olman ve benim elimden hiç bir şey gelmiyor olması beni deli ediyor. Ne kadar sarhoş olsamda o gün hatırladığım her anımda sen yanımdaydın, isterse herkes gelip şahit olsa da eğer sen yapmadım diyorsan zaten benim için bitmiştir. Sen Draco'yu aldatmadın ve biz bu işin aslını öğrenene kadar kendini bırakmıyıcaksın!! Duydun mu beni Lena Gray!! * Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Gerçekten şuan nasıl gözüktüğümü bilmiyordum ama Pansy'nin bakışları herşeyi anlatıyordu. 

LENA: *Sağol ama benim gerçekleri öğrenmem bu saatten sonra hiç bir şeyi değiştirmeyecek.* Sabır diler gibi nefes aldı ve yanıma oturup elini omuzuma koydu sonra gözlerimin içine baktı ve yüzünü hırsçı bir gülümseme kapladı.

PANSY: *Asıl her şey o zaman değişecek. Lena farketmiyor musun ortada senin üzerine oynanmış bir oyun var, geçip mağlubiyetinin yasını mı tutucaksın yoksa üzerine gidip herkesin karşısında o savaşı sen mi kazanıcaksın? Bence cevabı ikimizde çok iyi biliyoruz.*

Şuan ne kadar bunları konuşmaya halim olmasada, Pansy gerçektende haklıydı. Bana oynanmış bir oyun vardı ve bu oyunun üstesinden gelebilecek tek kişide bendim. Toparlanmam ne kadar zor olsa da çıkıp savaşıcaktım, ucunda sonum bile olsa ben sonuna kadar savaşıcaktım. Ve işin içinde her ne varsa buna sebep olanları yok edicektim. Göz yaşlarımı sildim ve Pansy'e döndüm.

LENA: *Haklısın, bu işte her kimin parmağı varsa onu-*

PANSY: *Onu doğduğuna pişman edicez, işte benim kızım.* 

LENA: *Draco bana inanmadı ya, onu süründürücem Pansy.*

PANSY: *Evet yapıcaksın, işte o zaman pişmanlıktan deliricek.*

LENA: *Bana inandığın için teşekkür ederim Pans ,bir sen varsın yanımda.*

PANSY: *Saçma saçma konuşma tabi ki de sana inanıcam.* Ona gülümsedim ve sımsıkı sarıldım.

PANSY: *Yeter bu kadar duygusallık şimdi yatalım sabaha çok güzel bir başlangıç yapıcaz.*

LENA: *Sen olmasan intihar etmeyi düşünüyordum.*

PANSY: *Aynen dene bak ne oluyor.* Gülüşerek yataklarımıza girip yattık.

*********

PANSY: *Lena bak canım dediğim gibi yapıyorsun Draco'yu görünce yüzüne bakma umursamıyormuş gibi yap her an her şey olabilir.* Büyük salona girerken Pansy bana öğüt veriyordu öğütten çok bana laftan anlamayan ahtapotmuşum gibi defalarca anlatmıştı. Gerçi o da olmasa ne yapmam gerektiğini şu durumda asla bilemezdim ve her zaman ki gibi saçmalardım kesin.

LENA: *Tamam anladım artık Pansy.* Bana göz devirdi. Büyük salonun kapısından girdiğimizde sanki herkes bana bakıyormuş gibi tedirgin olmuştum ama aslında hiç de öyle değildi. Birlikte slytherin masasına geçip oturduk bizden yaklaşık 1 dakika sonra Blaise geldi. Bana bakarak Draco'yu sorduğunda Pansy ona her şeyi anlattı , olanları öğrenince şok geçirdi ama o da parti boyunca hep birlikte olduğumuzu söyledi.Ve birde 2 gündür hiç odasına gitmediğini öğrendik. Benim şahitlerim vardı ama Draco böyle bir şeyi sadece kendisi iddia ediyordu. Neyse o sonuç olarak bana inanmamayı seçti ,bu yüzden bana inanmayan birisini hayatımdan çıkarmam belki de bana iyi gelirdi- Ah kimi kandırıyorum onsuz olmak berbat bir şey- Bazen ikizler burcu olduğumu düşünüyorum. Pansy ve Blaise aralarında sohbet ederken bende onları dinliyordum. Blaise bir anda kafasını salonun kapısına çevirdi ve ağzı beş karış açıldı.