Part 11

2K 109 0
                                    

Unicode version

🌺ကျွန်တော်ချစ်တဲ့...မ🌺

အပိုင်း-၁၁

ခတ္တာဝေ။ အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဖုန်းခေါ်သည်။ မမ ဆီကိုပေါ့။ ဖုန်းကိုင်ပါတယ်။ဒေါသထွက်နေတာကို မသိစေဘဲ။

"မမ။ ဘာလုပ်နေလဲ"

"ဟူတ်လား။ ပြီးသွားပြီလား။"

"ဪ။ မမတို့ ဆီ ဧည့်သည်လာသေးလား။ "
တဖက်ကအဖြေကိုသူမနည်းနည်းလေးမှ မယုံပါ။

"ဟူတ်လား။ပန်းရံအဖွဲ့ကလွဲရင်မလာဘူးပေါ့။ဟုတ်လား"
ခတ္တာဝေက အံကြိတ်ရင်း

"ဝေ အားရင်လာခဲ့ပါအုံးမယ်" တကယ်လဲ သွားဖိူ့လုပ်ရမယ်လေ။

"ဘာလိူ့လဲ။ မမရဲ့။ မမ ‌ေနမှကောင်းရဲ့လားလိူ့။ လာချင်တာပေါ့"

"ဒါမှ မဟုတ်။ လာမှာကြောက်နေတာများလား"
တဖက်ကနူတ်ဆိတ်သွားသည်။

ခတ္တ‌ာဝေသေချာသလိုက်ပြီ။
။"ရပြီ။ မမ ဝေ မှအစီအစဉ်ရှိတယ်"

ဖုန်းချလိုက်သည်။ မဖြစ်ဘူး။ မမအနားမှာ အမုနး်ရှိနေလောက်ပြီ။ ချက်ချင်းပဲ အဝတ်ထည့်ဖ့်ုစီစဉ်နေတော့

"သမီး။ ဝေ" ဖေဖေပဲ။ အခန်းတံခါးသွားထွင့်တော့ ဖေဖေက

"သမီးဘာဖြစ်လာတာလဲ။ မျက်နှာလဲမကောင်းဘူး ဒေါသထွက်နေသလိုပဲ။
ဖေဖေ့ကိုပြော။ ဖြေရှင်းပေးမယ်။" ဟူတ်တယ်။ ဖေဖေကပဲ သူ့ဘက်မှာ အရင်ကတည်းကရှိခဲ့တာ။

၁၅ မိနစ်အကြာ။ ဦးသန့်ဇော်က။

"သမီးလိုက်သွားရင်မှားမှာပေါ့" ဝေ နားမလည်လိုက်။ မဟူတ်သေးဘူးလေ။

"ဖေဖေ။"

"သမီးဖေဖေပြောတာ နားထောင်။ သမီး အဲ့ကောင်မလေးကိုမချစ်ဘူးဆိုရင် သမီးအေးအေးဆေးဆေးနေလို့ရတယ်။ ဘာလို့လဲ သိလား။

မိန်းကလေးချင်းလက်ထပ်တာလေ။ သိမ့်တို့ မိသားစုအယူသီးပုံနဲ့ သူတို့ အဆင်ပြေမယ်ထင်လား။

သမီးက စိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုရင်တော့ လိုက်သွားတာထက်။ သမီးရဲ့ကိုယ်စားလူတစ်ယောက်လွတ်ထားပြီး သက်သေအခိုင်အမာယူထားတာကမှ သူတို့ကိုခွဲဖို့ဆိုတာဖြစ်နိုင်အုံးမယ်"

ကျွန်တော်ချစ်တဲ့မWhere stories live. Discover now