It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}

-02- Curaçao

Bailey POV

Ik pakte mijn laatste spulletjes in. Ik was altijd een totale ramp als het ging om inpakken. Ik nam altijd te veel mee, en kon nooit een keuze maken. Ik graaide naar mijn lievelings shirt, en pakte mijn rode korte broek uit de droger. Kort daarna kwam iemand de trap op gerend. 'Bails!' Gabrielle gooide de deur open. 'Ook hallo.' zei ik en ging verder met mijn koffer. 'Ik heb net het nieuwe album van One Direction van iTunes geplukt! Woeehoee!' schreeuwde Gabrielle, en begon op mijn bed te springen. Soms kon ik echt niet geloven dat wij tweelingzusjes waren. 'Hé Gab, moet jij je koffer niet eens gaan inpakken of zo? We hebben nog anderhalf uur.' vroeg ik een beetje geïriteerd. 'Nee, want ik begin op tijd met dingen. Ik wacht niet tot het laatste moment, dus.' zei ze verliet al springend de kamer.

~Op het vliegveld~

Hier waren we dan. Ik had nog nooit eerder in mijn leven gevlogen, dus ik was zo zenuwachtig als een rund. Gabrielle daar in tegen, was natuurlijk weer super opgewekt. 'One Direction, here we come!' had ze de hele tijd geroepen. Na enige tijd wachten, checkten we in, en liepen naar onze gate. Gabrielle zag blijkbaar dat ik me niet op mijn gemak voelde. 'Alles goed, Bails?' 'Nou nee, niet echt..' 'Maak je niet druk joh. Het ergste wat kan gebeuren, is dat we neer storten, onze nek breken, en dan op slag dood zijn.' Ik keek Gabrielle vaag aan. 'Nou, hartelijk bedankt voor je peptalk.'

We zochten onze plek in het vliegtuig.

'Dit is wel een mooi plekkie.' zei Gabrielle en ging zitten. Ik kwam naast haar zitten en zette mijn telefoon op vliegtuig-modus. Even later klonk door de speakers dat het opstijgen gelukt was en dat we in de lucht zaten. Ik pakte mijn kussentje, en ging achterover liggen. Ik hoopte dat ik kon slapen. Als ik dan dood ging, merkte ik het tenminste niet.

~In Curaçao~

Ppffieew, ik leefde nog. En ik had ook nog even geslapen. We liepen weer door de gate naar buiten om vervolgens te wachten op onze koffers. Toen we die eenmaal hadden, besloten we om even bij te komen in een klein restaurantje op het vliegveld.

Na het eten, liepen met onze koffers naar buiten, op zoek naar een taxi. Uiteindelijk wisten we een goede deal te maken met een aardige man. Gabrielle las het adres voor. Na een tijdje konden we het strand al horen. 'Oh my, straks ligt One Direction daar gewoon te zonnen ofzo!' riep Gabrielle. Toen we waren gearriveerd, hielp de chauffeur met onze koffers, en betaaldden hem. In de verte zagen we ons strandhuisje al. Gabrielle en ik holden er naar toe. Na een poosje geprutst te hebben met het slot, konden we eindelijk naar binnen. Ik knipperde met mijn ogen. Wat was het mooi ingericht! Ik liep naar het raam en deed het open. We hadden een prachtig uitzicht op het strand vanaf hier. 'Gab! Kom hier eens kijken!' Gabrielle kwam er aan gerend, in haar bikini. 'Wat?' 'Dit uitzicht! Net zo mooi!' zei ik. 'Ja, sorry hoor. Maar als ik tachtig ben dan verspil ik mijn middag aan het strand wel om naar een dom uitzicht te kijken.' En weer keek ik haar vaag aan. 'Ga je nu al gelijk zonnen?' 'Ja! Ik wil minstens een keer per dag in de zon liggen, dus. Ga je nu mee dan?' 'Ja ja. Even mijn bikini aan doen.'

We renden naar het strand als een stelletje debielen waardoor we bijna struikelden over onze badhanddoeken. Wat was het hier druk hé! 'Gab, zullen we ergens gaan liggen waar het iets minder druk is?' 'Je bedoelt niet op het strand dus..' antwoordde Gabrielle. Ik zweeg en liep naar de rechterkant van het strand. 'Oké, oké.' mompelde Gabrielle en liep achter me aan. We kwamen uit bij een prachtig stukje strand. Een stukje dat niet helemaal afgelegen was. Er lagen twee ouderen elkaar in te smeren. Verder waren er twee ouders met een jongetje in het water aan het leuk doen met golfen, en een klein meisje die een mislukt zandkasteel aan het bouwen was.

'Perfect.' zei ik en legde mijn badhanddoek neer. Gabrielle kwam er kreunend naast zitten. 'Oké. Morgen mag ik beslissen waar we gaan liggen.' zei ze en begon zich in te smeren. Aangezien ik dat al gedaan had, pakte ik een boek, en begon te lezen.

~Een tijdje later~

'Bailey..Bails... One Direction..' fluisterde het in mijn oor. Ik opende mijn ogen. Oké, ik was dus in slaap gevallen. 'Wat?' vroeg ik slaperig. 'One Direction!' zei ze nu wat harder. 'Ja, wat is daar mee?' 'Ze staan daar!' Gabrielle zwaaide. 'Oh shit! Ze komen nu onze kant op!' Gabrielle raakte lichtelijk in paniek. En ik ook....