It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}

-20- So far so good

Gabrielle POV

Ondertussen hadden Harry en ik lekker ontbeten. 'Waar zijn Louis en Bailey eigenlijk heen?' vroeg  Harry. 'Naar Niall volgensmij.' 'Oh, goed idee. Moeten wij vandaag ook nog even doen.' Ik verslikte me. 'Ik wou eigenlijk gaan kanoën, en daarna een filmpje pakken.' bedacht ik snel. 'Oh, dat kunnen we ook doen, gezellig.' zei Harry, en gaf me een knuffel. 'Ik ga me vast klaarmaken, ja? Zie ik je over een uur in jullie hotel?' vroeg ik aan Harry. 'Jep, helemaal goed.' antwoordde hij. Hij gaf me een knuffel en een lange zoen, en liep toen de deur uit. Zo lang Harry maar niet in de buurt van Niall kwam, was alles nog goed....

Bailey POV

Louis en ik hadden wat lekkere dingen kunnen vinden in de kantine van het ziekenhuis. We kwamen weer aan in de kamer van Niall. 'Look Nialler. Twee croissants met chocolade, een zak chips, een zakje borrelnootjes, en nog een sandwich.' zei Louis, en gooide het op Niall. 'Wooh mates, thanks!' zei Niall, en maakte enthousiast de zak chips open. 'Kunnen jullie niet vaker langskomen?' zei hij met een knipoog en volle mond. 'Ah, zo lang blijf je hier toch niet meer?' zei Louis. 'Zolang dat onderzoek nog duurt voor mijn been, hoef ik nog niet uit het ziekenhuis hoor.' zei Niall, en maakte de zak borrelnootjes nu open. Louis en ik moesten lachen, en haalde wat uit de zak chips. Toen kwam de dokter van Niall binnen. Hopelijk met goed nieuws...

Gabrielle POV

Bij het hotel aangekomen, opende ik de deur, en nam de lift naar boven. Ik liep naar kamer 27, klopte op de deur, en hoorde Harry enthousiast 'binnen!' roepen. Ik liep naar binnen en sprong op zijn rug. 'Ben je er klaar voor?' vroeg ik lachend. 'Helemaal!' riep Harry. Hij trok me van zijn rug, en begon me te zoenen. Na een tijdje, trok hij weer los. 'Nou, laten we gaan Harold.' zei ik met een keurige stem. 'Goed idee, Gabriel.' zei Harry terug, en hield de deur voor me open. 

Bij het riviertje aangekomen, kregen van een man een kano aangewezen. Harry en ik renden er op af, waardoor ik uitgleed over de modder, tegen de kano aan. Allebei konden we onze lach niet inhouden, en ik trok Harry mee in de modder. Na een tijdje kwam de man, die de kano aan had gewezen, bij ons staan. 'Moet ik even aanwijzen wat een kano is?' zei hij een beetje geïriteerd. 'Nee hoor, meneer.' zei ik, en stond op. Harry schoot in de lach terwijl ik hem hielp opstaan. 'Jullie hebben al tien minuten van het uur verpest.' zei de man, en liep weg. Harry stapte als eerst ik de kano, en hielp mij daarna. Harry begon te roeien, en daar gingen we dan. Weg van het geïriteerde mannetje. 'Oké, doe je best om niet  te veel te bewegen, want mijn fotocamera plus mobiel zitten hierin.' zei ik, en wees naar mijn tas. 'Dus jij mag wel te veel bewegen?' zei Harry, en keek me met een neplachje aan. 'Meneertje bijdehand.' zei ik lachend. 'Weet je wat ik ga doen?' zei Harry ineens. 'Wat?' 'Ik ga toch even Niall bellen, om te kijken hoe het met hem is.' 'Wat? Nou? Terwijl je aan het kanoën bent?' 'Ja, waarom niet? Ik heb nou alle rust.' Ik raakte lichtelijk in paniek. Harry en Niall mochten niet met elkaar praten, anders zou alles uitkomen. Harry had de telefoon al aan zijn oor, en ik probeerde in alle haast iets te bedenken. Dan ging mijn eigen telefoon er maar aan dood. Ik deed net alsof mijn peddel iets te ver in het water zat, en leunde net iets te veel naar rechts. En daar gingen we. Harry probeerde nog het woord 'hoi' uit te brengen via de telefoon, maar daarna hoorde je licht gegil. We lagen nu met zijn tweeën in het water, en Harry begon te lachen. Ik daarna ook. 'En wie zei hier nou ook al weer dat je niet te veel mocht bewegen?' zei hij, en drukte me lachend onder. Ik was blij dat Harry nog niks door had.....