-34- Stand up!!

352 16 3
                                    

Bailey POV

Een pijnscheut schoot door mijn lichaam. Mijn ogen openen was moeizaam, en deed pijn. Langzaam kreeg ik ze open, en probeerde de ruimte om me heen in me op te nemen. Overal lagen vieze, stoffige doekjes. De grond was koud, en het rook er naar bedorven vis. Ik probeerde op te staan, maar het lukte niet. Ik zat helemaal ongesloten door het tape dat om mijn lichaam en mond heen zat gewikkeld. Om hulp schreeuwen lukte niet..

Gabrielle POV

Bij mij en Louis waren intussen alle alarmbellen af gegaan. 'Ik ga nu de jongens afbellen voor de repetitie. We gaan zoeken.' Louis gritste zijn mobiel weer uit zijn zak, en toetste het nummer van Harry in. 'Mate, you need to get down here.' Ik hoorde Louis mompelen aan de telefoon in zijn mooie Engelse accent. Even later hing hij weer op. 'Ze komen zo snel mogelijk deze kant op.' zei hij. 'Oké, fijn.' zei ik, en pakte alvast wat zaklampjes voor als het donker zou worden.

De jongens waren gearriveerd, en ik gaf iedereen een zaklampje. Aangezien Niall nog steeds zijn been in het gips had, en met krukken liep, vonden we het beter dat hij in het strandhuisje bleef. Dit was ook handig, want voor hetzelfde geld was Bailey gewoon naar het strandhuisje aan het lopen. Zayn hield zich afstandig, en ik wou hem niet eens aankijken. Harry keek me niet meer zo chagrijnig aan, en hielp me zelfs met de stadskaart. Toen iedereen klaar was, konden we gaan.

Bailey POV

Opeens hoorde ik een flinke dreun. Ik schrok. Er kwam een grote stevige man mijn richting op gelopen. Nou ja, dat was nog netjes gezegd. Eigenlijk was het gewoon een walvis met een pens van hier tot Tokio. 'Stand up!!' brulde de walvis in een keer. Mijn schrik maakte nu plaats voor woede. Wie dacht die kerel wel niet te zijn? Ik probeerde te praten maar dat kon natuurlijk niet door dat verrekte ducktape. De man scheurde de ducktape met een ruk van mijn mond af. De tranen sprongen me in de ogen. 'Aaauuw, mongool!' riep ik. 'Wat zei je?!' 'Mongool!' 'Ik vond je toch leuker toen het ducktape nog op je mond zat.' zei de man met een kwaadaardige glimlach, en aaide over mijn wang. Ik opende mijn mond, en zette mijn tanden in zijn smerige hand. 'Aauww, stinkwijf!' schreeuwde hij, en gaf me een klap. Weer viel ik eventjes weg...

Gabrielle POV

We liepen met zijn allen naar het centrale punt van de stad. Daar zouden we gaan opsplitsen. 'Oké, wie gaat met wie?' vroeg ik. Liam kwam naar me toe. 'Ik natuurlijk met jou.' zei hij, en gaf me een zoen. 'Liam, dit is niet het moment om klef te gaan doen. Mijn vriendin is weg.' zei Louis met een bezorgd gezicht. 'Sorry..' zei Liam zachtjes. Uiteindelijk was de indeling gemaakt. Ik zou met Liam en Louis gaan zoeken. En Harry en Zayn waren ook een groepje. We scheidden onze wegen, en gingen op zoek.

It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu