It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}

-17- Between us

Gabrielle POV

Ik zag Bailey weglopen, en ik had nog steeds Harry aan de lijn. 'Maar hoezo dacht Liam dat jij weer beschikbaar was?' vroeg hij. 'Uuhh, weet ik niet? Misschien wist hij het nog niet.' 'En Niall, die weet het wel?' 'Uuuhh, ja.' Ik slikte even bij die woorden. 'Oké, fijn. Ik ben blij dat het weer goed gaat tussen ons. We komen zo naar het ziekenhuis, ja?' 'Ook met Liam?' 'Nee, dat leek ons niet verstandig.' Pfiew, gelukkig. Straks zouden Niall en Liam het hele verhaal lopen te vertellen aan Harry. 'Oké, goed dan. Tot zo liefje!' 'Tot zo cutie.' zei Harry, en ik hing op. Niall had inmiddels ook te telefoon neer gehangen. 'Komt Liam ook?!' vroeg hij. 'Nee, nee.' antwoordde ik, en ik zag dat die woorden Niall weer gerust stelde. Bailey kwam weer binnen, met drie blikjes cola. Ik opende het blikje, en begon te drinken. Hopelijk zou het straks goed gaan.

Toen we onze blikjes cola op hadden, gingen Bailey en ik, grappige stukjes uit tijdschriften voorlezen aan Niall. Tot dat we opeens geklop hoorden op de deur. 'Kom binnen!' riep Niall. Harry, Louis en Zayn kwamen binnen lopen. Terwijl Louis en Zayn, Niall een boks gaven, wou Harry me knuffelen. Maar ik duwde hem van me af, en trok hem mee naar het raam. 'Wat is er?' vroeg hij. 'Het lijkt me beter dat we dat even niet doen waar Niall bij is nu.' zei ik. 'Maar hij weet het toch?' 'Uuh, jawel. Maar de ruzie is door mij begonnen..' 'Oké..' zei Harry, hij liep weer naar Niall, en gaf hem ook een boks. Eigenlijk ging het me daar helemaal niet om. Maar anders zou Niall doorkrijgen dat Harry en ik weer samen waren. 

Nadat we gezellig met zijn allen hadden gekletst, en het gelukkig even niet hadden gehad over de ruzie, besloten we om te gaan. Louis en Zayn drongen nog aan om bij Niall te blijven, maar dat vond Niall niet nodig. Wel wou Niall dat ik nog even bleef. Ik keek Harry snel aan, en hij knikte. Iedereen liep uit de kamer, en ik bleef nu nog over. 'Dankje dat je bij me bent gebleven de hele tijd.' zei Niall. 'Achja, Bailey is ook de hele tijd gebleven hoor.' 'Dat weet ik.. Maar ik was het meest blij met jouwn hulp.' Niall pakte mijn hand. 'Zodra ik weer uit het ziekenhuis ben, wil ik heel graag dat jij mijn meisje word.' zei hij, en keek me hoopvol aan. Ik wist niet wat ik moest zeggen. 'Uuuhh..' 'Sorry, ik dacht dat je er misschien al weer klaar voor was..' 'Jawel, ben ik ook.. Alleen..' 'Alleen wat?' Ik moest het hem vertellen, maar ik durfde niet. 'Nee niks..' zei ik zachtjes. 'Oké dan.' zei Niall. Hij boog voorover, en gaf een kusje op mijn mond. 'Ik voel me al veel beter nu.' zei hij, en ging weer liggen. Ik lachtte, maar diep van binnen voelde ik me een vieze verrader. Hoe moest dit nou verder?

Bailey POV

Ik liep nu met de rest van de jongens door het winkelcentrum. Omdat Louis bijna bij elk kledingstuk die ik paste, zei dat het mooi stond, had ik nu al twee tassen vol geshopt. Ik vond zelf dat het ook wel leuk stond hoor. Alleen het is nog beter als je vriendje het zegt natuurlijk. Harry en Zayn liepen ook langs de kledingrekken, en hielden sommige kledingstukken voor, waarbij ze dom gingen praten. Al met al, was het een leuke middag. Ondanks wat er gebeurd was tussen Niall en Liam.

Gabrielle POV

Ik liep weer het ziekenhuis uit. Ik was nog ongeveer een uur bij Niall gebleven. Door de hele situatie die er was ontstaan, was ik zelf een beetje in de war. Toen ik het hoekje van de straat om was, kwam ik de jongen tegen waar ik tegen aan was geknald, bij de ingang van het restaurantje. Ik deed mijn best om hem te negeren, en gewoon door te lopen. 'Hey!' riep de vreemde jongen. Ik negeerde hem, en liep vlak langs hem heen. Maar hij pakte me bij mijn arm. 'Jij was toch dat meisje dat toen tegen mij aangeknald was? Prettig kennis te maken, ik ben Mike.' zei hij. 'Oké, fijn voor je Mike.' zei ik, en wou me weer lostrekken. Maar hij hield me nog steeds stevig vast. 'Kun je me misschien even loslaten? Dan kan ik weer verder.' 'Maar je hebt me nog niet eens je naam verteld.' 'Geef me drie redenen waarom ik dat aan jou zou vertellen.' Het bleef even sitl. 'Oh, je weet niks. Oké, prettige dag verder.' zei ik, rukte me los, en liep met stevige pas verder. Oké, wat een creep was dat. Hopelijk kwam ik hem nooit meer tegen. En anders stuur ik Harry er gewoon op af. Bij die woorden moest ik hardop lachen. Ik zou Harry wel eens willen zien knokken met die gestoorde ransaap. Ik besloot om in het strandhuisje even een lekker warm bad te nemen, en dan mezelf op een tv avondje zou trakteren.

Bij het strandhuis aangekomen, kreeg ik nog een berichtje van Harry;

- Harry: Waar ben je? Nog in het ziekenhuis?

- Gabrielle: Nee, ik ben in het strandhuisje. Vanavond tv avondje X

- Harry: Heb je er bezwaar tegen als nog iemand je vergezelt bij je tv avondje?

- Gabrielle: Ligt eraan. Als het een knappe jongen met krullen is, en toevallig Harry heet, dan kan dat natuurlijk wel ;)

- Harry: Whooop, mooi zo ;) Dan kom ik er over een uurtje aan x

- Gabrielle: Oké, tot zo! X

Ik liep snel naar de badkamer, liet het bad vollopen, en pakte mijn favoriete douchegel. Ik had zo'n zin in vanavond!