It's not what it looks like - One Direction {DUTCH FANFIC}

-31- Just hold me

Gabrielle lag al te slapen, dus ik sloop langzaam de slaapkamer uit. Ik pakte een zaklamp, en liep de deur uit. Ik liep de veranda af, op zoek naar Louis. Na een tijdje lopen langs de kust, zag ik een paar meter verderop al een klein lichtje branden. Ik glimlachte, en rende er op af.

Naarmate ik dichterbij kwam, bleek het een klein vuurtje te zijn. Ook hingen er kleine lampionnetjes, maar geen spoor van Louis te bekennen. Tot dat ik opeens twee handen op mijn heupen voelde, en een kus in mijn nek. 'Fijn dat je er bent, miss Tomlinson.' fluisterde Louis. Ik draaide me om en begon terug te zoenen. Na een tijdje liet ik weer los, en trok Louis me mee naar een boomstronk. 'Sit down, please.' zei hij. Ik deed wat hij zei en kreeg daarna een bos bloemen in mn handen gedrukt, terwijl Louis naast me kwam zitten. 'Aaaaahh...' 'Zelf geplukt.' 'Aaaaahhh.... Het liefste vriendje van de wereld.' Ik pakte Louis' hand, en gaf hem een lief kusje. 'Vind je ze echt mooi?' vroeg hij. 'Ja, gek!' 'Echt?' 'Echt!' Al lachend drukte ik hem naar achter, waardoor hij van de boomstronk gleed, en ik bovenop hem kwam te liggen. Louis omhelsde me, en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. 'Zo kan ik wel de hele nacht blijven liggen hoor.' zei hij daarna. 'Dan doen we dat toch?' 'Maar ik moet eerst je verassing laten zien, sweetie.' Louis stond weer op, en liep langs het vuurtje, naar een klein tentje. Ik was vrij nieuwschierig geworden, aangezien ik aardig wat gerommel hoorde. Na een tijdje, kwam Louis weer de tent uit, met een cadeautje in zijn handen. Hij gaf het aan me. Ik probeerde zo voorzichtig mogelijk het cadeaupapier eraf te halen, aangezien in niet wou dat het papier beschadigde. Ik zag een cd-hoesje. Voor dat ik iets kon zeggen kreeg ik een vinger tegen mijn lippen aangelegd. 'Omdat je veel voor me betekent, heb ik een cd gemaakt met zelf geschreven nummers erop. Speciaal voor jou.' zei Louis. 'Aaahh, Louis.' Ik kreeg tranen in mijn ogen. Ik pakte Louis stevig vast, en gaf hem zachte kusjes. 'Je heb me aan het huilen gemaakt, haha.' zei ik. 'Omdat je het mooi vind, hoop ik?' 'Ja, lieverd. Ik vind het supermooi. Dankjewel.' Ik gaf hem nog een kus en duwde hem daarna weer naar achter. Louis lachtte en trok me weer mee..

~ De volgende ochtend ~

Ik werd wakker door een iemand die schreeuwde. 'Hey, leven jullie nog?!' Ook Louis werd nu wakker. Er kwam een meneer onze kant op lopen. 'Oh, gelukkig. Ik dacht bijna dat ik de politie moest bellen. Prettige dag nog.' En de man was weer vertrokken.Louis en ik keken elkaar aan, en schoten toen in de lach. 'Hij dacht dat we lijken waren, haha.' proeste ik.

Louis en ik liepen over het strand, op weg naar het strandhuisje. Daar kon ik dan even douchen, en frisse kleren aantrekken. 'Vind jij Liam en Gabrielle bij elkaar passen?' vroeg Louis ineens. 'Uuuhm, weet ik niet. Hoezo?' 'Ik snap de combi gewoon niet. Eerst Harry, dan Niall, en nu Liam. Zo verschillend.' 'Hoe bedoel je? Zijn ze een stel?' 'Uuhh, ja. Wist je dat nog niet?' 'Nee, er is me nooit iets vertelt.' 'Misschien heeft ze daar dan nog geen tijd voor gehad.' zei Louis. Ik knikte zuchtend. Zouden ik en mijn zusje steeds meer uit elkaar groeien?