Kurtarıcım ( Hantol )

1. Bölüm

Yazar'dan: 3 yılın ardından Yavuz için hapisten çıkma zamanı gelmişti artık , 3 yıl sonra gökyüzü ilk kez bu kadar berraktı onun için . Hapishane çalışanı ona kapıya kadar eşlik ettikten sonra kapılar açılmış ve Yavuz hapishaneden dışarı çıkmıştı .

Dışarıda onu yıllardır arkadaşlık ettiği kişi , Engin bekliyordu . Engin elinde küçük spor çantası olan Yavuz'u görür görmez ona yaklaşmış ve sıkıca sarılmıştı eski dostuna .

Yavuzsa hâlâ kendine gelememişti , içeri de geçirdiği 3 sene onun için 30 sene gibi geliyordu .

İlk şokunu atlattıktan sonra Yavuz da elindeki çantayı yere bırakmış ve sıkıca sarılmıştı Engine ......

Engin : Şükürler olsun sağ salim kurtuldun şu hapiste.

Yavuz : Orada geçirdiğim 3 sene bir ömre beraberdi Engin .

Engin: Seni çok iyi anlıyorum kardeşim , ama tüm bunlar geride kaldı artık . Bundan sonra hayatına daha iyi bir şekilde devam etmelisin .

Yavuz : Haklısın Engin geride kaldı ama ben hâlâ derin bir boşluktayım .

Engin : Bunları şimdi konuşmayalım Yavuz hadi gel önce eve geçelim ne de olsa konuşmak için daha çok zamanımız var .

Yavuz : Hayır , hayır eve götürme beni önce mezarlığa gitmek istiyorum .

Engin : Peki sen nasıl istersen kardeşim .

Yazar'dan : İki arkadaş arabaya geçmiş ve Engin mezarlığa doğru sürmüştü arabayı . Yavuz 3 yıl sonra ilk kez ziyaret edecekti mezarlığı . Bu onun için çok zordu elbet fakat olan olmuştu artık , ailesini kaybetmişti o bir daha öpüp koklayamayacaktı onları . Dokunamayacaktı , göremeyecekti , seslerini bile duymayacaktı maalesef . Onlarsız geçen şu 4.5 senede Yavuz günden güne solmuştu bir çiçek gibi yaşamanın bir anlamı yoktu artık onun için . En değerli iki varlığını kaybetmişti o , bu hali çok normaldi aslında .

1 saatin ardından mezarlığa varmıştı iki genç adam . Mezarlığa gelirken papatya ve su almayı da unutmamıştı Yavuz . Papatya Hayal'in en çok sevdiği çiçekti , hatta Hayal'le ilk tanıştıklarında Yavuz ona papatya hediye etmişti . Kendisi bile bilmeden tesadüfen seçmişti bu hediyeyi ve o gün Hayali'in papatyaya olan aşkını öğrenmişti . Bir anlığına o güne gitmişti Yavuz , utangaç Hayal gelmişti gözlerinin önüne . O yeşil gözleri işlemişti Yavuzun kalbinin en derinliklerine . Ah o sıcak gülümsemesi kusursuz yüz hatları tek tek kazınmıştı Yavuzun hafızasına .

Hayal onun ilk ve tek aşkıydı daha ilk tanıştıkları günden aşık olmuştu ona . Birlikte geçirdikleri o güzel günler bir film şeridi gibi geçmişti gözlerinin önünden .

Hayal'e aşkını itiraf ettiği o haziran gecesi gelmişti gözlerinin önüne kendini doğru düzgün ifade edememişti bile . Gözleriyle konuşmuştu Hayal'le öyle itiraf etmişti aşkını biricik sevdiğine . Hayal'de onun gibi heyecandan konuşamaz olmuştu o gece . Hele Yavuz onun ellerini avuçlarının arasına alınca kalbi duracakmış gibi olmuştu genç kızın . O gece onlar için muazzam bir geleceğin başlangıcı olmuştu .
Gel gör ki şimdi Hayal ve Dila yan yana duran iki mezarda yatıyorlardı .

Engin : Ben burada seni bekliyor olacağım .

Yavuz : Tamam Engin .

Yazar'dan: Genç adam derin bir nefes almış ve mezarlığa doğru ilk adımını atmıştı . Ayakları onu zar zor taşıyordu , her adımı daha çok yakıyordu Yavuzun canını . İçin de deli fırtınalar kopmuştu bir anda kaza anını hatırlamıştı nasıl olmuştu o kaza nasıl bu hale gelmişlerdi hiç bir fikri yoktu bildiği tek şey vardı bu kaza onun hatası değildi tır aniden yoldan çıkıp çarpmıştı onların aracına . Fakat Yavuz yine de kendini suçlu hissediyordu arabayı bir şekilde durdura bileceğini var sayıyordu . Ama bu ne kadar doğru bir düşünceydi orası tartışıldı elbet . Her şey bir kaç saniye içinde olmuştu , bunun olacağını nereden bile bilirdi ki .!?