Part.12

472 73 0
                                    

မနေ့ကထယ်ယောင်းငေါက်တာခံရသွားသဖြင့်ဂျောင်ကုသူ့အိမ်ကိုသူပြန်
လာခဲ့သည်။

တိုက်ခန်းတွေကနေလမ်းမတွေကနေသူဖြတ်လာခဲ့ပြီးနောက်လုံးချင်းအိမ်တွေပဲရှိတဲ့လူနေရက်ကွက်လေးဆီကိုရောက်လာခဲ့သည်။

အရင်တုန်းကလိုပဲနွေးထွေးတဲ့အိမ်လေးကသူ့ကိုစောင့်ကြိုနေလေတယ်။သူခြံတံခါးကိုဖြတ်ဝင်လာကာအိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်ကိုရောက်တော့ခဏရပ်ပြီးစီရီထားတဲ့ဖိနပ်စင်အသေးလေးကိုကြည့်မိသေးတယ်။

သူ့ရဲ့အိမ်စီးဖိနပ်အဝါကိုဖိနပ်စင်မှာတွေ့လိုက်ရတော့ဝမ်းနည်းလာမိသည်။

သူအိမ်ထဲကိုအကဲခတ်ကြည့်တော့ဘယ်သူမှမတွေ့ရ။အာ့ကြောင့်သူလည်းအိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။

မီးဖိုချောင်မှာအသံတွေကြားနေရ၍သူနောက်ဖေးကိုဝင်ကြည့်မိတော့..

သူ့အမေကဟင်းချက်နေလေသည်။

ပဲပြားအဖြူတွေကိုလှီးကာပွက်ပွက်ဆူနေတဲ့ဟင်းရည်အစပ်အိုးထဲကိုထည့်နေလေသည်။

ဘာရယ်မဟုတ်ချယ်မင်းသူ့အမေကိုကြည့်ပြီးငိုချင်လာသည်။

သူ့ညီကသင်တန်းကိုသွားတယ်ထင်တယ်။သူ့အမေကအိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲရယ်။အရင်လိုချယ်မင်းအမေ့အနားမှာနေပြီးဟင်းကူချက်မပေးနိုင်တော့ချေ။အမေဟင်းချက်နေတဲ့အနားမှာစကားတေသွားမပြောနိုင်တော့ချေ။

သူ့အမေအရမ်းအထီးကျန်နေမှာ။
မင်ဂုကအရင်ကတည်းကအိမ်ကိုကပ်တာမဟုတ်ဘူး။သူပဲအမေ့အနားမှာအဖော်ရှိနေပေးတာ။

သူ့အမေနားကိုဖြည်းဖြည်းလေးလျှောက်သွားကာသူ့အမေကိုနောက်ကျောကနေဖက်လိုက်သည်။

"သားကိုခွင့်လွှတ်ပါ"

"တာဝန်မကျေတဲ့သားကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ"

"ဒါပေမဲ့အမေ...သားလေhyungနဲ့အတူတူနေနိုင်ပြီသိလား....hyungကကျွန်တော့်အပေါ်အရမ်းကောင်းပေးတယ်...ကျွန်တော်hyungနဲ့နေ နေရလို့အရမ်းပျော်တယ်...အဲ့ဒါကြောင့်အမေကဝမ်းမနည်းပါနဲ့တော့နဲ့နော်...."

သူ့အမေကသူ့စကားတွေကိုမကြားနိုင်တာသိရက်နဲ့တင်သူပြုံးရင်းထပ်ပြောမိသည်။

𝙄'𝙢 𝙃𝙚𝙧𝙚(𝘾𝙤𝙢𝙥𝙡𝙚𝙩𝙚𝙙)Where stories live. Discover now